Voorpret, ik hou ervan! Heerlijk met reisgidsen en via internet opzoek naar informatie over de bestemmingen die we aan gaan doen. Ik ben niet zo’n persoon die gelijk de hele dag gaat plannen, toch vind ik het fijn om vooraf een beetje te weten wat er te ontdekken valt. Is zo’n dag geschikt voor een ‘extra zeedag, lees een dag niets doen, of is er juist zoveel te zien dat ik zeker weten op pad wil gaan en het misschien de dag daarvoor of daarna wat rustiger aan moet doen?! Aan de muur van de hut hangt zelfs een lijstje waarop staat of ik van plan ben zo’n zeedag in te plannen, deze cruise kent namelijk maar één echte zeedag, of dat er iets op het programma staat. Tijdens die extra zeedagen verveel ik me overigens totaal niet, ben lekker bezig met haken en heb ook nog een heel goed boek dat uit moet. Over goede boeken gesproken. ‘Het gefluister achter de deur’ van TJ Klune, ik heb gelachen en gehuild en kan dit boek echt iedereen aanraden!

Het leek er vanmorgen bijna op dat er toch nog een extra zeedag aan de route werd toegevoegd. Gisteren hebben we een nogal turbulente zeedag gehad. De dag die voor veel passagiers als ‘relaxdag’ in de agenda gemarkeerd stond veranderde in een ‘ik blijf in bed liggen anders word je zeeziek dag’. Het is al zolang geleden dat ik op de badkamervloer belande, zelfs tijdens de oversteek merkte ik het wel in m’n lijf maar niet in m’n hoofd of maag. Gisteren kwam ik er wat minder gelukkig vanaf, toch herstelde ik me redelijk goed en kon ik later op de dag me toch verplaatsen naar de bank waar ik de rest van de dag heb doorgebracht. Hoogstwaarschijnlijk viel m’n zoete ontbijt, wentelteefjes, niet zo goed … We gingen echt alle kanten op, zelfs hier op 8 hoog kwam de zeespray over het balkon en het water spoot zo als een tuinslang, kan doen, door een gat in de balkondeur. Zeezout vreet echt alles aan en zo ook onze balkon deur, tijd voor een bezoekje van de timmerman!

Ook in de haven van Sokcho was er nog een aardige deining te voelen en zien, vanmorgen schrok Symen wakker want hij was niet gebeld door de brug voor aankomst. Wat bleek, zijn collega’s waren die nacht om vier uur gebeld dat de haven gesloten bleef tot de zee wat tot bedaren kwam. En zo lagen we voor de haven van Sokcho te dobberen, wachtende op het akkoord van de havenmeester. Die liet gelukkig snel van zich horen en rond een uurtje of tien lagen we langszij in Zuid Korea. Een bezoekje aan de DMZ moest deze keer uitblijven, Noord Korea heeft aan hun kant van de DMZ aardig wat bommen laten ontploffen en er wordt geadviseerd niet die kant op te vertrekken. Ook lange tours werden geannuleerd wegens onze late aankomt en zo veranderde deze dag in een halve zeedag.

De vismarkten hier in Azië stemmen me vaak triest, zoveel waar dat het me onmogelijk lijkt dat het allemaal verkocht word, en zodoende besloot ik bij een eerdere shuttle stop uit te stappen. ‘K-Traditional Market Fair Sokcho’, ‘The power of the K-traditional Market! Beyond Korea to the world!’. Drie dagen is deze markt gaande, uit alle uithoeken van het land zijn marktkooplui hierheen gekomen om hun waar te verkopen. Vandaag was de laatste dag en zodoende was iedereen zeer vrijgevig met het weggeven van items en werden veel producten in de uitverkoop gedaan zodat er aan het einde van de dag nog maar weinig in te pakken valt. Boodschappen tassen kreeg ik in m’n handen gedrukt net zoals zeewier snacks die ik echt ontzettend vind, ik werd voor de camera getrokken bij een fotobooth, er werd een stoel voor me gepakt bij een stand waar je haarclips kon maken, m’n naam werd gekalligrafeerd op een waaier en zo mocht ik nog genoeg andere dingen proeven op de markt. Er staat nu een zak met gember koekjes voor m’n neus, dat is het enige dat ik meenam naar het schip. Natuurlijk kon ik al het heerlijk geurende eten niet weerstaan, de dumplings smaakte echt voortreffelijk. Ik ging voor de 50/50 deal, drie stuks met vlees en drie met een pittige kimchi vulling. Naast het eten was het ook heerlijk om mensen te kijken, op één van de podiums werd een kindershow opgevoerd dat veel enthousiasme opwerkte bij de kinderen en hun ouders die al lange tijd op de act hadden zitten wachten. Op het etensplein kon ik me ook eindelijk ontdoen van alle snacks die ik echt te smerig voor woorden vond, het is hier zo ontzettend schoon dat je niet zomaar een papiertje of blaadje zeewier op de grond kan gooien. Zoiets zou je in Nederland nooit zien.

De K-Pop artiesten die later op de dag zouden optreden moest ik helaas missen, dan zou ik het schip zien vertrekken en daar had ik niet zo’n zin in. Het was misschien niet de dag waar veel passagiers op gehoopt hadden, ik daarentegen had me geen leukere dag kunnen voorstellen.

Favoriete adresje voor … boeken!
Het gefluister achter de deur
TJ Klune

Wallace Price is een gehaaide advocaat voor wie macht en aanzien de belangrijkste ingrediënten zijn voor een geslaagd leven. Wanneer Wallace plotseling overlijdt en als geest zijn eigen uitvaartdienst bijwoont, komt een gids hem halen en brengt hem naar een ongewoon theehuis. 

Hugo, de eigenaar van het theehuis die over bijzondere gaven beschikt, belooft hem te helpen bij het maken van de passage naar het hiernamaals. Wallace accepteert niet zonder slag of stoot dat hij dood is, maar dankzij Hugo en de andere markante bewoners van het theehuis leert hij op wonderbaarlijke wijze als geest menselijker te zijn dan tijdens zijn leven. 

Het gefluister achter de deur is een meeslepend en bij vlagen hilarisch verhaal over de verrassende wendingen die het leven na de dood nog kan nemen.