Wanneer je op reis bent, zeker wanneer je kampeert of een tijdje op een schip bivakkeert, ontmoet je de meest uiteenlopende mensen. Ze hebben altijd wel iets gedaan wat jij nog niet heb ondernomen of eigenlijk nog helemaal niet aan heb gedacht. Het geeft mij een ontzettend gevoel van vrijheid dat wanneer ik uit bed stap ik geen idee heb waar de dag me gaat brengen. Hier in Australië is een beetje plannen toch wel gewenst, de afstanden zijn zoveel langer dan we in Europa zijn gewend, dat van A naar B soms via met extra tussenstop nodig is om de uren in de auto te beperken.

Tijdens het kletsen over onze plannen in Australië werden we meerdere keren gewezen op de lavatunnels van Undara, meer richting het Australische binnenland. Het reserveren voor de camping was niet nodig, maar vanwege het ‘groene’ seizoen wordt reserveren voor de tours wel aangeraden. Zo gezegd zo gedaan. Tevens werd deze locatie ook genoemd in de Lonely Planet Australia’s Best Trips, wat voor ons nog een extra motivatie was om richting Undara te vertrekken.

We wisten trouwens vooraf dat het nogal een rit zou worden, maar op het moment van doen valt het dan toch een beetje tegen. Gelukkig houd het landschap je fris. Om de zoveel kilometer zie je de wereld veranderen. Je ziet ook de natuur en de dieren die er wonen veranderen, veel aangereden kangoeroes en om de meter een termietenheuvel in diverse kleuren. Tot gistermiddag hadden we nog geen levende kangoeroe of wallaby in het wild gezien. Na de uren rijden en geïnstalleerd te zijn op de camping werden we verrast me met een bezoekje van een aantal wallaby’s en kangoeroes. Ongelofelijk hoe dichtbij ze de camper komen!

De natuur hier is echt fantastisch. Kijk, de vliegen en de mieren die nemen we maar op de koop toe … maar de vogels, de wallaby’s, kangoeroes en de vele soorten insecten die hier om je oren vliegen blijven me verbazen. Het lijkt hier nogal droog en toch is er zoveel leven. Het rondje over de camping was dan ook echt de moeite waard, ik kan het me eigenlijk moeilijk inbeelden dat in de zomer hier de tenten en campers hutje mutje staan. Wij hebben het geluk met een handjevol buren!

Nu we hier toch waren mocht een tour door de lavatunnels niet ontbreken. Het was een vroegertje, om acht uur verzamelde de groep zich bij de receptie. We waren nog bijna te laat omdat onze weg versperd werd door een wallaby met een Joey in haar buidel. Eenmaal bij de receptie aangekomen gingen we met de groep richting het Nationale Park. Aangekomen zag overal tussen de normale bomen oases van tropisch regenwoud. Naderhand bleek dit een ingezakte lavatunnel te zijn, waar het oude tropische regenwoud in stand is gebleven. Deze stukjes regenwoud vormen overigens ook de ingang van het tunnel stelsel. Vroeger kon je zo 126 km door de tunnels lopen maar door erosie zijn delen van de tunnels ingestort en zijn het nu allemaal korte stukjes tunnel. Gelukkig zijn er de afgelopen jaren geen instortingen geweest, dus met een gerust hard konden we naar binnen.

Naar binnen … zo gemakkelijk is dat niet! In grotten diep onder de grond kan soms een tekort aan zuurstof zijn, dit door onvoldoende ventilatie. De gids had een ‘goedkope’ oplossing gevonden om het zuurstof gehalte in de lucht te testen. Een gas aansteker! Wanneer het vlammetje niet aangaat in de tunnel moeten we maken dat we wegkomen. Nou, zelfs buiten de tunnel moest de lieve man wel tien keer proberen voor de aansteker het deed. Op goede hoop van zege wij de tunnel binnen … na tien stappen ging de aansteker niet meer aan. Dit kan twee dingen betekenen, of de aansteker is stuk of er is te weinig zuurstof. Dat laatste was bijna onmogelijk volgens de gids dus we vervolgde de route. Maar nog geen vijftien stappen verder kreeg de gids de aansteker nog niet aan, dan maar vragen om lucifers. Toen die eindelijk waren gevonden ging de lucifers na een paar seconden alweer uit. Ja … dat gebeurt mij ook elke keer als ik het gasfornuis bij m’n ouders aan wil doen. Volgens de gids was er nog voldoende zuurstof! Dan nog maar een stukje verder … toen de gids halverwege de lucifers ook niet meer aan kreeg en werd de lucht toch wel erg ijl werd maakte we rechtsomkeer. Eenmaal buiten de grot deed verassend genoeg de gas aansteker het ook weer. Ja, liet de gasaansteker het nou afweten of was de lucht echt te ijl? Misschien toch tijd om te investeren in professionele zuurstof meters.

Na dit avontuur bezochten we nog een aantal tunnels en kregen we meer informatie over hoe de tunnels van Undara zich hebben gevormd. Een erg interessante tour was, het was de lange autorit meer dan waard. S’middags zijn we nog even naar een vulkaan gereden voor een wandelingetje, maar op het midden van de dag kan je beter in je luie stoel zitten met een goed boek! Zo gezegd, zo gedaan!

Favoriete adresje om … lavatunnels te bekijken en te kamperen!
Undara Experience
Australië

Een prima camping met goede faciliteiten. Wij zijn vooral fan van de natuur rondom onze kampeerplaats. kangoeroes, wallaby, vele soorten vogels en nog meer soorten insecten. Mocht je niet van mieren en/of vliegen houden dan kan je beter thuis blijven.
De tour door de lavatunnels is zeker een aanrader, al had de tour best een half uurtje langer gemogen. Het tempo van de tour ligt namelijk best hoog.
*Reserveren voor de tours, in hoog en laag seizoen, is gewenst!