Niet alleen de zeedagen zijn de dagen om te relaxen, soms zijn ook de havendagen daar perfect voor. Zoals vandaag. Na een korte boot dril ben ik met de shuttle naar het centrum van Fortaleza gegaan waar de bus stopte bij een grote overdekte markt. Het leek wel alsof dit gebouw vroeger een parkeergarage van vier verdiepingen was geweest en later was omgebouwd als markthal. Aan de buitenkant waren allemaal kleine winkeltjes gevestigd die allerhande waar verkochten. Op de onderste verdieping stond een bouwkeet die verbouwd was tot postkantoor, de beambte was heel druk bezig met het verstellen van de tv maar na vijf minuten had hij toch door dat er iemand op hem stond te wachten. Het duurde de man een kwartier, hij nam alle tijd, om mijn kaarten en enveloppen te frankeren. Om de prijzen op te zoeken in zijn postzegelhandboek gebruikte hij een boekenlegger van een schaars geklede vrouw, niet verkeerd dat hij z’n hobby mee mag nemen naar zijn werk.

Na het postkantoor heb ik een rondje gelopen in de markt en heb ik een grote zak verse cashewnoten gekocht. Buiten dat was de koopwaar niet helemaal mijn smaak maar wanneer je in Fortaleza bent is het zeker een avontuur om hier rond te lopen. Wou eigenlijk naar de oude gevangenis, ook daar is een markt in gevestigd kaar door de slechte wegbewijzering kon ik het helaas niet vinden en heb ik het na een half uur opgegeven.

Onderweg naar de shuttlebus heb ik de kathedraal van Fortaleza een bezoek gebracht. Aan de buitenkant hebben de bouwers hun best gedaan om het gebouw zo oud en vies mogelijk te laten lijken. Aan de binnenkant is het spik en span, helemaal schoon en eigenlijk geen oud detail aan te ontdekken. Misschien de beelden die in het gebouw staan maar zeker niet aan het gebouw zelf. De glas in lood ramen zijn fantastisch in deze kathedraal, heb er spijt van dat ik de camera thuis had laten liggen. Heb zeker een half uur genoten van de prachtige ramen en heb daarna mijn weg vervolgd naar de bus. Na wat onderzoek thuis in de reisgids bleek dat de bouw van de kathedraal in 1930 is begonnen naar ontwerp van de architect Francis George Maunier, daarentegen is het gebouw pas in 1978 ingewijd.

Weer terug op het schip ben ik verder gaan haken, ben naast het breien aan het haken geslagen. Het gaat ontzettend goed en ik beleef er erg veel plezier aan, moest gelijk aan m’n vriendinnen denken. Zo weet ik dat Sascha ook bezig was met haken en breien, Franka is veelal bezig met fotografie en het maken van creatieve prikkers, Nathalie is erg behendig in het maken van handgemaakte kaarten en taarten en Marije is erg goed met verf en canvas. Misschien moeten we wat vaker bij elkaar komen en ons eigen ‘creatief met kurk’ groepje beginnen.

Om vier uur had ik een afspraak met Shirilak voor een lekkere massage. Werk gemiddeld een aantal uur per week in de winkel aan boord en dacht ik ga mezelf even verwennen met een uurtje ontspannen. Het was weer heerlijk, na afloop nog even de sauna ingedoken en genoten van het ontspannen gevoel. Dat gevoel heb ik doorgezet in de avond, lekker relaxed gegeten met Symen in het Lido en niet veel meer gedaan dan lekker van de avond genieten. We hebben hier maar een goed leven!