Belém, wat Bethlehem betekend, is de hoofdstad van de staat Pará. Belém ligt in de Baai van Marajó, dat slechts één graat ten zuiden van de evenaar ligt.

De afgelopen drie jaar heeft de relatie met Symen me heel veel gebracht, zeker als het om reizen gaat! Heb inmiddels een mooi gedeelte van de wereld gezien en krijg de kans om in de meeste havens op de meest uitlopende excursies te gaan. Het enige wat ik hoef te doen is een formulier invullen over de kwaliteit van de tour en een oogje in het zijl houden want sommige mensen houden ervan op tijdens een tour zelf op pad te gaan. Toen ik de mee ging op de wekelijkse cruises Alaska wist niemand wie ik was en werd er weinig aan me gevraagd. Deze reis is het anders en word er steeds vaker iets aan mij gevraagd. Van wat is dat, wanneer is die kerk gebouwd, wat gaan we vandaag doen, mag de airco warmer, mag de airco kouder, kan de microfoon luider of zachter en soms gaan deze algemene vragen over in klagen. Dit neem ik allemaal op de koop toe tijdens de geweldige tours die ik mag doen en gelukkig is het een keuze of je tours wilt begeleiden als escort.

Al een aantal dagen lag het formulier voor de highlight tour van vandaag klaar, onze muren zijn van staal en daarom magnetisch. Had wat Delft blauwe magneten meegenomen om weg te geven, nu hangen deze bij ons aan de muur om gezellige ansichten en m’n escort formulieren vast te houden. De dag begon, buiten ontbijt en verzamelen in de showroom, in de bus richting Basílica de N.S. de Nazaré. Een prachtig bouwwerk, van zowel buiten als binnen, staat op de plek waar in 1700 een beeld van de Heilige Maagd van Nazaré werd gevonden. Helaas hebben de gidsen tijdens de highlight tours altijd haast en was er weinig tijd om rond te lopen. Wat me ook tegen viel is dat sommige mensen niet het respect kunnen opbrengen om hun pet in de kerk af te zetten.

De volgende stop, museu Paraense Emílio Goeldi, is een van de stoppen waar ik al een tijdje naar uit keek. Dit is het natuurhistorisch museum van Belém en naast het museum is een zoölogisch-botanische tuin. Voor het museum was geen tijd daarom zouden we alleen de tuin aan doen, maar dit viel (letterlijk) in het water. Februari is één van de regenmaanden in dit gebied en voor we het wisten stonden we midden in de modderstromen die door het park gingen. De kleine paden konden het water niet aan en dat werd schuilen onder het duikje van het toilet gebouw. Ik begrijp niet waarom we niet een bezoek brachten aan het museum maar dat zat er volgens de gids niet in. We hebben geruime tijd onder het afdak gewacht en zijn later door de stromende regen door het park gelopen. Een mooi park als het gaat om planten, bomen en bloemen. De dieren zitten in kleine hokjes en dat is toch iets wat bij ons in de dierentuinen steeds minder word.

Nadat ik alle verzopen katten weer in de bus had vertrokken we richting Mercado Ver-o-Peso wat ‘het gewicht zien’ betekend. Rond 1910 beleefde Belém de grootste bloei, dit kwam door de goede rubberhandel die later een crisis beleefde. De markten van Belém zijn de getuigen van de vroegere bloei van de stad. De smeedijzeren draagconstructies van de markt zijn afkomstig uit Engeland en dienen tegenwoordig als vismarkt. Omdat we voor de dienst naar de kerk moesten, het is zondag en ook hier is 76% van de bevolking katholiek, waren we hier pas na 1 uur en de markt sluit rond die tijd. Er was nog een klein aantal stalletjes open in de markthallen die een goede indruk gaven van hoe het hier uitziet als iedereen aan het werk is en er veel bezoekers zijn van de markt. Een tijdje heb ik aandachtig staan kijken hoe een jongeman Brazil noten klaar maakte om te eten. Deze noten zitten in een soort kokosnoot, wanneer ze daaruit zijn gehaald moeten ze nog ontdaan worden van hun eigen jasje. Dit doen ze met een gigantisch hakmes, een typisch geval van ‘doe dit niet thuis’.

Tegen de tijd dat we bij het fort waren, laatste deel van de tour, was het me opgevallen dat de bodyguard vaak naar me keek, heel aardig voor me was en later met me op de foto wou. Ik dacht dat hij een oogje op me had, later vertaalde de gids dat ik lijk op Xuxa. Zij is een tv-presentatrice op de Braziliaanse televisie en tijdens haar jongere jaren deelde we veel gelijkenissen. Wat leuk om te horen, heb alleen nog niet de kans gehad om mij met Xuxa te vergelijken. Het fort heb ik eigenlijk gemist doordat ik gezellig met de gids en onze bodyguard stond te praten. Gelukkig poeierde zij ook de bedelaars af, want veel mensen leven hier op straat en zijn verslaafd aan drugs. Wanneer je hier zelf rond gaat reizen is het erg belangrijk om de lokale taal te beheersen.

De busrit naar het schip was heerlijk ontspannen, 45 minuten heerlijk zitten en naar buiten kijken. Aangekomen bij het schip met de tender terug naar het schip en in de hut me eerst ontdaan van de vochtige kleding. S’avonds hebben Symen en ik genoten van de jurken op de Oscars en hadden we al vrij snel de tepel van Jennifer Lopez in de gaten, later zagen we deze voorbij komen op CNN. De uitreiking zelf hebben we niet gezien, maar we hebben wel een indruk gekregen van welke films we graag willen zien als we thuis komen.