Loading

Van Vancouver naar Tacoma

Where do you want to travel?

Your journey will lead you to famous domestic and foreign beauty spots.

Tacoma

Van Vancouver naar Tacoma

‘Martine, the doctor is waiting for you outside in the terminal’, werd me met een triest gezicht medegedeeld door één van Symen zijn collega’s. Met veel enthousiasme liet ik hem weten blij te zijn dat de dokter op me wachtte, en verbaasd keek hij toe hoe ik bijna huppelend de terminal doorliep richting dokter Jack en zijn vrouw Lynette. Jack is hier ‘de dokter’ en Lynette zijn vrouw maar voor mij zijn het de vrienden waar ik aankomende week ga logeren.

Jack en Lynette hebben naast hun huis in Ellensburg een appartement in Tacoma, Tacoma ligt ongeveer 50 km ten zuiden van Seattle, en dat is onze bestemming voor deze week. De trip zuid ging voorspoedig, we reden gemakkelijk Vancouver uit en voor we het wisten waren we een paar kilometer verwijderd van de Amerikaanse grens. Voor de grens besloten we in White Rock wat te gaan eten want bij pech hebben meer mensen dan wij het idee om de grens over te steken en kan het wel even duren. Het plan was om richting Seattle gaan met de bus maar bij het zien van de mogelijke wachttijd van vijf uur bij de douane bood Lynette aan om me te halen.

Cactus Club, een restaurant op een industrieterrein net voor de Amerikaanse grens en bij binnenkomst dacht ik even bij Hooters te zijn beland. In tegenstelling tot Symen ben ik nog nooit bij Hooters geweest maar de voorstelling die ik had van de dames was precies hoe de dames er bij Cactus Club uitzien. De jurkjes en rokjes waren van lengte dat bukken onmogelijk is en deze verhullen niets, maar ja met het figuur van een model valt er ook weinig te verbergen. Ben wel nieuwsgierig naar de inhoud van de vacatures voor dit restaurant want uiterlijk leek hier veel belangrijkere dan ervaring. Gelukkig was de kok wel aangenomen op talent en hebben we heerlijk gegeten.

De douane ging veel voorspoediger dan de indicatie op internet aangaf en zo lieten we de kilometers achter ons en vervolgde de mijlen die nog voor ons lagen richting Tacoma. De tijd verstreek voorspoedig met de gezellig gespreken en het schaterlachen van ons drietjes wanneer ik weer eens een plaatsnaam, zoals Wenatchee, Okanogan, Ephrata, Chewelah en Yakima, met een Nederlandse tongval uitsprak. Lynette had een pocketformaat wegenkaart voor me gekocht zodat ik de route kon volgen en we nog meer lol konden beleven aan mijn Nederlandse tongval.

Aangekomen in Tacoma voor de derde keer deze trip m’n koffer uitgepakt, gelukkig heb ik nog niet uit m’n koffer hoeven leven en was er altijd wel een lade of twee beschikbaar voor m’n spulletjes. Na een lekkere maaltijd met kaas, brood en fruit richting het strand voor een rondje benen strekken langs het strand om daarna lekkere dingetjes in te slaan bij Traders Joe’s. Al dansend liep ik door het pad met de vriesvakken en dat viel één van de werknemers op, hij vroeg waarom ik zo vrolijk was. Op zijn vraag legde ik hem uit dat wij in Nederland geen Mochi’s hebben en nu ik hier ben ik er vooral van ga genieten dat ik ze hier wel kan kopen. Er gingen twee dozen in het wagentje en toen was het tijd voor het bierpad. Dezelfde jongen uit het vriezerpad liep hier rond en vroeg hem wat advies over de lokale biertjes, hij hielp me een sixpack samen te stellen met vijf van zijn favorieten en één biertje dat heel goed verkoopt maar die hij totaal niet lekker vind. Deze week ga ik zijn smaak even testen. Terug in het appartement niet te laat naar bed, het was een lange dag. Morgen weer een dag, we hebben geen plannen dus we zien wel wat de donderdag ons brengt!

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.