Onweer, ik kan er uren naar kijken. Kan me eigenlijk niet voor de geest halen of dat altijd al zo is geweest, of dat ik als klein meisje veilig onder de dekens kroop wanneer het buiten weer eens te keer ging. Nu ik ouder ben weet ik in ieder geval dat ik de angst niet van m’n moeder heb geerft, als ik mij goed herinner komt die van haar voort uit een flinke storm op de camping in een tentje.

Zolang als het duurt kan ik genieten van de klappen en de flitsen. Gekscherend noem ik het ‘gratis televisie’. Vandaag werden we verrast met een prachtige show in de wolken. Een schitterend gezicht, alsof er een grote bouwlamp aan en uit ging in het hart van de wolk. Wat is moeder natuur toch bijzonder!