Dinsdag

De vlag mocht gisteren wel uit! In de loop van de middag stond alle bagage ingepakt, behalve de toilettassen, en wel in de gang. Vaak staan we s’avonds nog te buffelen wat er in de koffers moet. Niets van dit gebeurde gisteren, ook gingen er geen koffers stuk. Wat een zege. En zo konden we het rustig aan doen gisterenavond en vanmorgen. 

M’n vader bracht ons naar Schiphol, waar alles rustig en gemoedelijk ging. Voor we het wisten zaten we aan slootwater, dat verkocht werd als koffie, achter de douane. De Mannenliefde van Oedipus smaakte ons beter in de laagland bar. Er stond ons een aangename verrassing te wachten bij de gate, we kregen van de grondstewardess te horen dat we met z’n tweetjes op een rijtje van drie zouden zitten. Op onze vlucht waren 48 lege stoelen, terwijl er op de vlucht naar Nederland een klein beetje teveel stoelen zijn overboekt. Er is geen pijl op te trekken volgens de steward. De vlucht naar Shanghai ging eigenlijk net zo voorspoedig voorbij als het inpakken van de koffers gisteren, al was het bij aankomst in de Chinese luchthaven al woensdag bij landen!

Woensdag

Het gemakkelijke moest natuurlijk ergens ophouden. Ik ging als een zonnetje door de Chinese douane, bij Symen hadden ze het vermoeden dat hij graag in het land wou blijven en nooit meer zou vertrekken. Wel een dozijn keer kreeg hij de vraag wanneer hij nou eigenlijk zou vertrekken, het zou kunnen dat ze ‘binnen drie en half uur’ een onwerkelijk antwoord vonden. Ik daarentegen hoefde alleen maar lief te lachen en had m’n stempel binnen. Het claimen van de bagage en met bus naar een andere terminal om daar weer in te checken was even uitvogelen hoe en wat. Uiteindelijk stonden we ruim voor het boarden bij gate, terwijl we daarvoor bij de douane nog even dachten dat het niets ging worden. En ook hier kregen we een enorm cadeau van de vliegtuigmaatschappij, weer een rijtje van drie stoelen met z’n tweetjes. Met een beetje meer ruimte is het pakken van rust toch wat makkelijker.

Donderdag

En opeens was daar donderdag 29 februari. Soms lijken vlucht van een aantal uur dagen te duren, en de vluchten die een halve dag beslaan vliegen soms gevoelsmatig voorbij. Zo ook de reis van Shanghai naar Auckland. En opeens waren we in Nieuw Zeeland! Thuis hadden we al gegrapt, zullen we in Border Security Nieuw Zeeland komen?! Voor vertrek uit Nederland hadden we al aangifte gedaan van wat we in zouden voeren, alle vakjes hebben we ingevuld al hadden we er maar iets heel kleins van. Hout, m’n oorbellen, eten, stroopwafels, outdoor gear, wandel schoenen en snorkelspullen, etc. Diep triest kwamen we overigens het land binnen, bij de digitale poortjes krijg je geen stempel in je paspoort en er was niemand om ons er wel eentje te geven. Er zat wel en beambte bij de ‘bio security’, een zeer vriendelijke man. Het was enkel nodig om even de rookworst voor Ingrid te laten checken en dan waren we in orde. De rij voor ‘iets aan te geven’ was stukken korter dan de ‘niets aan te geven rij’, kan het me zowat niet voorstellen dat je echt helemaal niets bij je hebt dat je niet hoeft aan te geven. De worst werd binnen enkele seconden goedgekeurd, we hadden al het eten in één koffer zitten, en we mochten vooraan aansluiten in de ‘niets aan te geven’ rij om de koffers door het scan apparaat te laten gaan. Voor we het wisten stonden we aan de andere kant van ‘border security’ en waren we geen onderwerp geworden van een uitzending. Bij het verlaten van de hal zagen we een dame met vele koffers die een geweldig onderwerp had kunnen zijn voor het beroemde tv programma, echt alles werd uit haar koffers gehaald!

Bij internationale vertrekken konden we onze koffers inchecken voor de binnenlandse vlucht naar Christchurch, alleen wij moesten even een korte wandeling maken naar de nationale vertrekhal. Wat een schitterend weer was het hier, voor we het wisten zaten we bij de gate met een kop koffie en een broodje. Overigens vele betere koffie dan dat viezige bekertje op Schiphol. Voor we het wisten zaten we in het vliegtuig en moesten we alweer de riemen vast doen voor het landen, soort van Amsterdam naar Londen vlucht. Het uitzicht vanuit het vliegtuig was echt schitterend, we hebben zoveel om naar uit te kijken deze reis. Wendy en Dave stonden ons op de wachten in de aankomsthal, zo leuk ze weer te zien. De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan.