Al de hele week kijk ik er naar uit om te gaan duiken, vorige week in Puerto Vallarta een duik geregeld en vandaag mag ik dan eindelijk in het diepe gaan springen. Om kwart over 8 zou ik bij de duikschool zijn en vanwege het feit dat wij op bootstijd zitten betekende dit dat ik om even over 7 van boord moest gaan.

Zo een ochtend humeur heb ik niet, maar ik had het deze morgen wel moeilijk. Met een slaperig hoofd zag ik hoe Symen heel vroeg eruit ging en met een slaperig hoofd zat ik tegenover hem aan de ontbijttafel toen hij er al een paar uur werk op had zitten. Eenmaal van het schip af was ik wakker en liep ik richting de duikschool, daar stonden ze al op me te wachten. Snel wat duikspullen uit het rek getrokken en hup bij twee jongemannen in de auto gesprongen richting de haven. Gelukkig was deze dichtbij en konden we daar gaan wachten op wat de bedoeling zou zijn.

De jongemannen in kwestie spraken allebei Spaans, de ene was uit Spanje en de andere uit Mexico City. Ze hielpen me beide om me verstaanbaar te maken tegen de persoon die de materialen uitdeelde en geen woord Engels sprak. Ze waren echt mijn redders in nood, helaas bleken zij niet op dezelfde boot te zitten als ik en moest ik het doen met de paar woorden Spaans die ik sprak. Het feit ik niet eens met het woord grande kenbaar kon maken dat ik grotere flippers nodig had maakte me lichtelijk zorgen.

Op de boot maakte ik kennis met Adrian, de duikgids van vandaag. Ik zou samen met vier andere mensen de boot vullen en ze hadden alle vier in paar dingen gemeen. Ze waren man en hadden allemaal geen duikbrevet, nou het eerste wat ik dacht is … daar gaat mijn duik! Ik ben soms ook wel eens een held op sokken maar om nu op 3 meter hoogte te blijven hangen met een paar mannen die denken dat ze heel stoer zijn maar eigenlijk niet durven … nou nee.

Gelukkig waren mijn zorgen om niets, we zouden richting Los Arcos gaan om daar een duik gaan maken van zo’n 15 meter diep en dieper is het niet dus het zou voor iedereen een leuke duik worden. Voor mij een beetje ondiep maar omdat we op het diepst zouden gaan voor de locatie was het helemaal goed! Het omkleden ging wat minder makkelijk, de stroming was nogal sterk, dit omdat het morgen volle maan is. Gelukkig ben ik niet snel zee ziek maar een van de stoere mannen aanboord wel en ik werd weer ziek van hem … ik kan daar zo niet tegen als iemand ziek word en in mijn bijzijn. Zelf als mensen hun neus ophalen krijg ik al de kriebels laat staan dat ik herhaarlijk iemand zijn ontbijt overboord hoor gooien.

M’n pak was wat te groot voor mijn doen en dat betekende dat ik eenmaal in het water niet zo makkelijk naar beneden ging. Had wat gewicht nodig, maar toen ik eenmaal beneden was bleef ik maar zinken, gelukkig had de gids nog wat ruimte over zijn vest waardoor ik weer een beetje van de grond kwam en lekker kon gaan drijven. De duik ging lekker, jammer dat de wind zorgde voor stroming en wij onderwater ook van links naar rechts werden meegenomen. Mijn buddy was niet zo bestand tegen de stroming en werd elke keer meegenomen, uiteindelijk besloten we, ik eigenlijk, om hand in hand te gaan zwemmen zodat ik hem niet kwijt zou raken en ik me daar geen zorgen over zou hoeven maken.

De toer onderwater was een mooi tochtje, we zagen veel soorten vis waar ik de naam niet meer van weet, zeesterren en koraal. Jammer van het slechte zicht, maar het was een heerlijke duik. Mijn buddy moest een oefening doen voor zijn brevet dus ik ruilde voor een moment van buddy met het naar boven gaan, helaas had deze man nogal haast om naar boven en dat leek mij niet zo’n goed idee. Met een strenge blik in mijn ogen heb ik de man aangekeken, vast gepakt en hem proberen duidelijk te maken dat je voeten te bewegen als op de fiets geen zin heeft, rustig naar boven gaan … geen haast we hadden nog voldoende lucht. Samen kwamen we beide veilig aan het oppervlak en konden we de zware dingen de boot in hijsen en even lekker uitrusten in de boot … nou ja, ik wel maar m’n tweede buddy niet omdat hij nog zieker was dan voor de duik.

In de tussenpauze hebben we heerlijk op het dek gezeten, van de zon genoten en lekkere verse ananas gegeten. Tussendoor hebben we plannen gemaakt voor de volgende duik, we zouden een klein stukje gaan varen om aan de andere kant van Los Arcos te gaan duiken.

De tweede duik was stukken beter dan de eerste, ik lag als een vis in het water en ging ook als een vis door het water. Bij deze duik gingen we om een rots heen en daar was heel erg veel te zien. Veel meer koraal dan bij de vorige en ook veel meer vis dat verstopt zat in alle gaten van de rotswand. Ook heb een zee paling gezien, een grappig doorzichtig dingetje.

Terug in de boot, 30 minuten gaan voorbij in no time, kregen we heerlijk broodjes, drinken en heel veel fruit zodat we goed voor onszelf zouden zorgen na de duik. Het weer vandaag was perfect, het water was heerlijk warm, de groep mensen heel erg aardig en het uitzicht gewoon prachtig! Nadat mijn buddy zijn Padi oefeningen had gedaan gingen we terug richting de haven en dat hebben mijn billen gemerkt. Heel hard gingen we over het water en viel ik met beide billen terug op het bankje … nu zijn ze allebei blauw maar dat overleef ik wel!

Aan wal de gids bedankt en hem mijn boek laten tekenen en hup richting lunch! Van al dat duiken krijg je honger! Op het schip ben ik lekker gaan eten en daarna lekker op bed gaan liggen en viel acuut in slaap, was zeker vroeg vanmorgen?!

S’avonds hebben Symen en ik heerlijk een biertje gedronken in de Ocean Bar, dit is onze stam kroeg op het schip! Heerlijk hebben we gekletst over van alles en nog wat. Het is heerlijk hier en ga het zeker missen, maar het is nog niet afgelopen, we hebben nog een paar dagen samen!