En daar ben ik weer, midden op zee … nou ja, eigenlijk midden op een rivier. Gisteren vertrokken uit Amsterdam waar een delegatie familie van de familie Muis me stond uit te zwaaien. Ans heeft me gisteren naar de Cruise Terminal in Amsterdam gebracht, we namen zowat de verkeerde afslag. Het is eigenlijk gewoon geworden om via Schiphol te reizen en vooraf aan een cruise in een vriendin op te hoeken, in een hotel te overnachten of nog een grote stad te bezoeken. Nu was er natuurlijk de optie om dit te doen in Amsterdam, maar na 6 jaar in deze stad te hebben gestudeerd trok het me niet zo om daar vooraf te gaan ontdekken. Ook al weet ik zeker dat het voor mij nog heel veel te ontdekken viel.

Na het vertrek uit Amsterdam ging het schip richting de sluizen van IJmuiden, voordat ik het wist stonden we buiten op de Noordzee. Het was de bedoeling om naar het huis van Remco zijn ouders te zwaaien maar op dat moment had ik verplichtingen. Op de Noordzee was het een hele ervaring om de Nederlandse kust eens van een andere kant te zien. Wanneer ik op het strand in Bergen loop zie ik altijd grote schepen voorbij trekken en nu kon ik het eens van de andere kant bekijken.

De eerste dag aan boord is altijd een dag van een beetje uitrusten. Even kijken of er toch nog een mogelijkheid van overhalen was voor een tour en dat was er. Ik heb een tour geboekt naar de Hermitage. Voor alle niet-Russen is een visum verplicht, maar niet wanneer er vanaf het cruiseschip een tour is geboekt. Het aanvragen van een visum kan nogal een gedoe zijn, op deze manier heb ik het gedoe ontlopen en de kosten voor een tour zijn bijna net zo hoog als die van een visum.

Ook heb ik mijn plekje gevonden aan boord, in een hoekje van de bank in de Explores-Café geniet ik van m’n tijdschrift, een lekkere beker thee en een goed muziekje. Tot nu toe heb ik het ontzettend getroffen want elke keer als ik richting het café loop is ‘mijn’ hoekje nog vrij.

Aan het einde van middag komen we aan in Hamburg, Duitsland. We liggen hier een nacht en gaan morgen hier rond 11 uur in de avond weer weg. Of ik vandaag die kant op ga weet ik nog niet, het weer is niet al te best. Maar stiekem weet ik ook wel dat wanneer we aan wal liggen ik het toch niet kan laten om een kijkje te nemen en dan terug kom met een hele stapel ansichtkaarten om deze naar huis te sturen.