Loading

St Petersburg – Rusland, een bezoek aan de Hermitage

Where do you want to travel?

Your journey will lead you to famous domestic and foreign beauty spots.

St Petersburg – Rusland, een bezoek aan de Hermitage

Het internet in Rusland, althans dat op en rondom het schip, lijkt wel op kolen te lopen. Niet alleen het internet hoor, maar ik ook wanneer er een hele dag is gewandeld en er veel indrukken zijn opgedaan. De afgelopen twee dagen was het schip in Sint Petersburg, wat een stad is dat zeg. Een stad met veel tegenstrijdigheden, prachtige kathedralen met pracht en praal, een paar meter verderop staat een flatgebouw die eruit ziet alsof er gisteren een oorlog is geweest. Volgens de gids zijn dit de resten van de Sovjet en heeft het ook te maken met de eigenwijsheid van de Russen. Wanneer er wordt gezegd dat het belangrijk is je huis goed te onderhouden dan doen ze het juist niet, de Russen schijnen graag te doen wat de regels ze verbied. Dit is duidelijk te zien in het verkeer, ik dacht dat Napels erg was maar dat stelt in tegenstelling tot Sint Petersburg niets voor.

Toen de voorbereidingen werden getroffen voor deze reis en ik andere vertelde dat ik naar Sint Petersburg zou gaan kreeg ik gelijk te horen dat ik zeker weten de Hermitage moest gaan bezoeken. Een bezoek aan dit wereldberoemde museum stond daarom ook gepland op de eerste dag in de stad. We lagen met een aantal andere grote cruiseschepen en dat was te merken, buiten de terminal stonden overal bussen om iedereen op tour te sturen. Samen met dertig andere passagiers van de Prinsendam stapte ik in een bus, direct was de klik er met een aantal van de andere reizigers en zaten we de heen reis gezellig te kletsen, altijd leuk!

Het voordeel aan een tour hier in Sint Petersburg is dat je geen visum nodig hebt en geen uren in de rij hoeft te wachten om binnen te komen. Via de groepeningang gingen we naar binnen en daar was het voor mij gelijk duidelijk, dit wordt een dag waarop ik moet uitkijken dat ik niet op iemand anders zijn tenen ga staan. Nadat de entreebewijzen waren in geleverd en het museum ‘echt’ betreden mocht worden heb ik m’n ogen uitgekeken. Ik zou hier uren kunnen kletsen over alles wat ik heb gezien, maar dat heeft geen enkele zin want ik heb de vocabulaire niet om de goede woorden te vinden.

Soms ben ik een echte cultuurbarbaar hoor, dan hoor ik mezelf zeggen ‘goh, dat had ik zelfs gekund toen ik vier jaar oud was’. Maar ja, dat heb ik niet gedaan en daarom hangt er niets van mij in het museum. Tijdens het bezoek aan de Hermitage ben ik me gaan realiseren dat mijn voorkeur uit gaan naar kunst met veel detail, abstracte kunst is niet mijn ding. Met verwondering heb ik gekeken naar de verschillende beelden in het museum, de prachtig afwerking in de vloer, op de muren en aan het plafond. Dit museum is niet alleen prachtig om de kunst die er hangt, maar ook alle afwerkingen aan het gebouw. Dagen zou ik hier kunnen lopen en kunnen genieten van dit alles. Als advies kreeg ik terug te komen in de winter want dan is het hier rustig en kan je als bezoeker nog meer het museum in je opnemen als je hier bent.

Na vier uur wandelen en proberen niet te veel botsingen te maken of tenen te breken was het klaar. Iedereen uit de groep was moe en klaar om naar huis te gaan. Onze gids had tijdens de tour niet echt rekening gehouden met het feit dat de gemiddelde leeftijd 65 jaar was, dan haal ik de leeftijd nog flink op laag met m’n 25 jaar, en dat iedereen misschien na twee uur wel trek had in een bakkie koffie of even zitten en rusten. Wanneer we dachten eindelijk te mogen zitten in de bus werden we voor de deur van een souvenirwinkel afgezet, onze gids moest nog even zijn provisie quota voor vandaag halen.

Uiteindelijk zaten we allemaal in de bus en konden we richting het schip. Eenmaal in de hut met m’n schoenen uit realiseerde ik me wat ik allemaal had gezien. Tijdens het bekijken van de foto’s en de ansichtkaarten die ik had gekocht kwam alles wat ik die dag voorbij had zien komen terug. Wat een geweldige dag was dit zeg. Het zou zonde zijn als maar een van de kunstwerken in dit museum verloren zou gaan. Deze kunstwerken zijn zo kwetsbaar, één brand en er kan van alles verloren gaat. Dat maakt me een beetje triest, dat doen musea met mij, ze maken me een beetje triest maar ook gelukkig dat ik heb kunnen genieten van al het moois dat er te bewonderen valt. Het was jammer dat ik dit alles niet kon delen met Symen, die moest gewoon werken vandaag en hij heeft de Hermitage al bezocht tijdens een eerdere cruise en we gaan liever samen steden ontdekken die we beide nog niet hebben gezien.

De avond was lekker rustig en gezellig. Met een paar andere dames even wat gedronken in een van de bars op het schip. De volgende dag zou ik pas echt ‘echt Sint Petersburg’ ervaren en daar was een goede nachtrust aan vooraf voor nodig.

 

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.