Zoals al eerder is gezegd, je komt Sint Petersburg niet binnen zonder visum, zeemansboekje of een tourticket. Om toch van de gelegenheid gebruik te maken, om Sint Petersburg te bekijken, had ik voor de tweede dag ook een tour geboekt. ‘Throught the eyes of the Russians, Day 2’ is de titel van de tour die ik de tweede dag heb ondernomen. Wat ik heb geleerd tijdens de Hermitage tour is dat de Russen eigenwijs zijn, over die eigenschap beschik ik ook dus met niet teveel zenuwen vertrok ik op tour.

In de bus bleken er al snel een aantal mensen te zitten die dezelfde smaak hebben als ik, eerst de Hermitage en nu een ‘typisch’ Russische dag. Wanneer iedereen in de bus zat begon onze gids Maria haar verhaaltje over de stad. Naast eigenwijs zijn de Russen ook onvoorspelbaar, Maria kwam er diezelfde dag achter dat het een nationale feestdag was waar zij nog nooit van gehoord had. ‘Flag day’, zo noemde Maria het, het zou de dag zijn waarop de Russische vlag was geïntroduceerd aan het volk van Rusland. De festiviteiten konden nog wel eens wat roet in het eten gooien, wegen waren afgesloten en overal in de stad waren er feesten georganiseerd.

De eerste stop was een ‘typisch’ Russisch winkelcentrum. Voor mij was het niet zo ‘typisch’ Russisch, meer een kopie van de ‘malls’ die ik veelal heb gezien in Amerika. De Russen schijnen hier niet zoveel te winkelen, daarvoor gaan ze de grenzen over. De prijzen in Rusland voor kleding zijn zo hoog dat het goedkoper is om een weekendje Helsinki, Milaan, Parijs, Londen of een andere grote stad in Europa aan te doen om te winkelen. China werd ook nog als een mogelijkheid genoemd, maar de inwoners van Sint Petersburg gaan eerder voor Europa omdat daar de mode erg up to date is.

Wat de Russen wel kopen in eigen land is eten, de tweede bestemming van de tour was een bezoek aan de boerenmarkt. Onderweg naar de markthal zaten er al verschillende mensen op weerskanten van de stap hun eigen verbouwde groenten en fruit te verkopen. De selectie buiten was al groot, binnen in de markt hal helemaal. Naast groente en fruit werd hier onder andere kaas, vlees, honing en zoetigheden verkocht. De geuren in de markthal waren erg prettig, het rook er naar een keuken met verse producten. Wat me erg opviel was dat het een erg schone locatie was, geen vuil of ongedierte.

Het hoogte van de dag kwam na de markt, de metro. In tegenstelling tot Amsterdam ligt de metro van Sint Petersburg wel onder de grond en niet zo’n klein beetje ook. Na het bestuderen van de metrokaart gingen we met de roltrap naar beneden, kijkende naar beneden kreeg ik een beetje een raar gevoel in m’n onderbuik. Eigenlijk heb ik niet opgelet of er een lift aanwezig was, maar denk toch dat ik liever met de roltrap ging dan met de lift want het was een aardig eind dat we naar beneden moesten. De ruimte beneden aan de roltrap kon wel een zijkamer zijn van de Hermitage. Alles in deze ruimte is van marmer en er hangen grote kroonluchters aan het plafond. Het perron was ruim en schoon, wel wat benauwd maar dat is niet zo vreemd als je bedenkt dat we zo diep onder de grond zaten.

De metrokarretjes kwamen regelrecht uit een jaren zeventig film, lekker ouderwetse blauwe karretjes. Het was even spannend om 26 mensen te gelijk in de wagonnetjes te krijgen maar het was gelukt, we zaten er allemaal in en stonden ook allemaal weer op het perron van het eindstation. Dezelfde lengte als naar beneden gingen we nu naar boven. De rit naar boven heb ik niet echt opgelet, een Rus probeerde me duidelijk te maken dat hij een ‘klein’ beetje Nederlands sprak. Het feit dat het de gehele rit duurde om mij dit uit te leggen bevestigd maar weer dat dit echt een klein beetje was!

Voor de nodige provisie van de gids nog even wat souvenirs aangedaan, de laatste Russische toeristen items ingeslagen. Na de ‘grand finale’ zou dat niet meer lukken, een proeverij van huis gemaakte vodka. Nu ben ik niet zo’n sterke drank drinker, soms een likeurtje voor bij de koffie of thee na het eten maar daar blijft het ook wel bij. Natuurlijk kon ik niet achterblijven en heb ook ik meegedaan aan de proeverij, bij de geur van sommige soorten kreeg ik al een knoop in mijn maag, jak. Ik mag van m’n moeder niet zeggen dat ik iets vies vind, niet lekker is het correcte om te zeggen, maar dit was echt vies. De hapjes daarentegen waren echt ontzettend lekker en dat maakte alles weer goed.

In een klap en een zucht was alle tijd van de tour over en was het tijd om weer naar het schip te gaan. Met een uitnodiging om eens in Brisbane te komen logeren liep ik de gangway op, het was eigenlijk rennen. Symen en ik hadden namelijk een reservering in het luxe gouden borden restaurant om half 6 en pas om zes uur zette de bus ons af. De jurk hing al klaar en de schoenen stonden eronder, klaar om snel te douche en te gaan eten. We hebben een heerlijke twee uur gehad samen, heerlijk gegeten en gekletst over de hele dag. Om acht uur moest Symen weer te werk en heb ik samen met wat dames wat gedronken. Was weer een super gezellige avond, gelukkig kwam er die nacht een uurtje extra slaap bij door een uurtje achteruit op de klok dus de gezelligheid kon die avond niet op!