Terre-de-Haut, Iles des Saintes, Les Saintes … als je de grote van het eiland bekijkt dan kent het eiland van vandaag wel heel veel namen. Les Saintes heeft maar één stad genaamd Bourg des Saintes en heeft ook maar één weg. Deze weg is 5 km lang en loopt van het ene punt naar het andere punt van het eiland. Ook is Iles des Saintes een archipel van acht kleine vulkanische eilanden.

Tijdens deze cruise doen we veel plekken aan die er niet voor gemaakt zijn om cruise schepen te ontvangen, oplossing daarvoor is de tender en ook vandaag kwam deze weer te voor schijn. De tenders van vandaag kwamen aan bij een kleine pier omringt door prachtig helder water en diverse restaurantjes en winkeltjes. Vanaf de tender pier had je een mooi uitzicht over de baai waarin het Nederlandse aandeel werd verzorgd door de Stad Amsterdam, misschien beter bekend als de Beagle van de gelijknamige tv-serie, en de Prinsendam.

De missie van vandaag was een leuk strand op te zoeken en lekker m’n boek uit te lezen. Samen met Fernanda, degene van ons twee die het beste Frans beheert en daarom mocht vragen waar het mooiste strand was, op pad gegaan. We kozen voor het strand aan de andere kant van het eiland, een wandeling van pak weg 20 minuutjes. Misschien rijden hier op Les Saintes wel taxi’s maar ik heb ze niet gezien en dat betekend ook geen vervelende chauffeurs die je de taxi proberen in te trekken. Op het eiland is het voornaamste vervoersmiddel de scooter, die zagen we overal rijden.

Terwijl we liepen en genoten van het uitzicht viel het ons op hoeveel geiten er eigenlijk op het eiland lopen, wat blijkt één van de specialiteiten in de keuken hier is wilde geit. Vraag me alleen af hoeveel vlees ze van de geiten afhalen want erg vet waren ze niet, net zoals de kippen en koeien die we onderweg zijn tegen gekomen. Na het bewonderen van alle het schoons zagen we de zee voor ons opdoemen vergezeld door een strand vol met palmbomen en diverse hutjes waar je onder kon picknicken. De wind aan deze kant was wel stukken meer, toch zijn we lekker gaan liggen en waren we klaar voor een dagje strand.

Je kan natuurlijk wel raden, dit liep helemaal anders. Na een uurtje, misschien wel minder, begon de zon zijn sterkte te verliezen en moest zich overgeven aan diverse zwarte wolken. Nog voor ik kon zeggen ’we moeten nu hier weg’ waren we helemaal nat gelukkig hadden we onze bikini aan! De bui duurde hooguit 10 minuten maar na de bui mocht de zon niet gelijk weer schijnen. Drijfnat, niets had de picknickhutjes door gehaald, liepen we terug naar Bourg des Saintes. Voordat we het stadje gehaald hadden was alles weer droog en was de lucht zo blauw alsof het leek dat er niets gebeurt was.

In het stadje hebben we gezellig gewinkeld, een crêpe gegeten … hoor ze thuis al zeggen ‘je houdt toch helemaal niet van pannenkoeken!’. Nee dat klopt, maar dit waren geen pannenkoeken dit was een crêpe! En na het eten daarvan zijn we een kopje koffie wezen drinken met uitzicht over de haven. Bij het restaurantje aangekomen zaten er wat bekende gezichten waar we gezellig bij zijn gaan zitten en hebben we gezellig gekletst! Na de koffie nog even verder door het stadje rond gelopen maar uiteindelijk toch besloten terug te gaan naar het schip. Dit had vooral te maken met het feit dat ik door verschillende mensen werd aangeklampt hoe het met Symen ging. Terwijl Fernanda en ik genoten van het strand is Symen flauw gevallen op de tenderpier, na wat smsje’s bleek het goed met hem te gaan en was het niet nodig dat ik naar hem toegesneld kwam. Toch kreeg ik van de diverse verhalen, wat later indianen verhalen bleken te zijn, een onbestemd gevoel en hebben we de eerste tender terug naar het schip gepakt. Symen gelijk gezocht en hij zag er gelukkig goed uit. Wat bleek, op de tender pier had een dame haar onderarm zodanig gebroken dat hij op half 11 hing en één van de botten uit haar arm hing. Als je bedenkt dat Symen zijn ogen stijf dichthoud als ik Grey’s Anatomy kijk en er even te veel bloed voorbij komt dan is de reactie van vandaag wel te verwachten. De reacties van de diverse passanten op het eiland bleek vooral bezorgdheid en ik ben toch blij dat ik terug gekeerd ben.

De middag heb ik samen met Symen rustig aan gedaan, net zoals de avond. We hadden een uitnodiging gekregen voor een Nederlandse avond maar deze hebben we voor vanavond afgeslagen. We hebben een heerlijke avond gehad met een filmpje in bed, ook wel eens lekker!

Een leuk Frans weetje; 20% van het Franse grondgebied ligt niet in Europa. Meer dan 2,5 miljoen Fransen wonen in dom-tom (départements et territoires d’outremer). De vier dom-tom’s zijn Martinique, Gaudeloupe, Franse Guinea en La Réunion.