Loading

Flipper in Georgetown – Grand Cayman,

Waar gaat jouw volgende reis heen?

Hier vind je mijn reiservaringen welke jouw de benodigde inspiratie kunnen bieden.

Flipper in Georgetown – Grand Cayman,

Het grootste eiland van de drie Cayman eilanden is Grand Cayman, het eiland wat we vandaag hebben aangedaan. Grand Cayman is bekend door de heldere zee, dit komt doordat er geen rivieren of waterwegen vanaf het eiland de oceaan in stromen. In 2004 is meer dan 80% van het eiland vernietigd door orkaan Ivan. Een ander leuk Cayman Island weetje, door het belasting voordeel hier zijn er meer dan 500 banken gevestigd in Georgetown, er wordt hier namelijk over bijna niets belasting berekend.

Dolfijnen, dieren met een grote aantrekkingskracht tot mensen. Dolfijn, ook de dieren waar ik vanaf vandaag mee gezwommen zou hebben. Eigenlijk heb ik nooit de droom gehad om met dolfijnen te zwemmen, het heeft me altijd wel leuk geleken maar heb nooit een vakantie bestemming uitgekozen op de mogelijkheid om met deze dieren te zwemmen. Tijdens de avonden waarop ik met mijn laptop, en later iPad, opzoek ging naar bezigheden te doen tijdens de cruise stuitte ik op de tour met dolfijnen zwemmen. Door de werkzaamheden die ik voor shore-ex heb gedaan werd ik uitgekozen om mee te gaan op deze tour. Helemaal leuk, ook al had ik niet de droom de afgelopen paar dagen begon het toch wel te kriebelen toen duidelijk werd dat ik hoogstwaarschijnlijk mee mocht op deze tour.

Om half 12 stond ik klaar in de ‘showroom at sea’, hier zijn elke avond optredens en overdag op havendagen vertrekken hier vandaan de tours. Mijn taak voor vanmorgen was de passagiers welkom heten en wijze naar de juiste balie, zowel de tours als passagiers die zelfstandig de wal op wilden gaan vertrokken vanaf hier. Uiteindelijk vertrok groep geel8, dat was mijn groep. Met 12 passagiers ging ik op pad, eerst naar dek 4, toen in de tender richting de wal van Georgetown, daar werden we opgewacht door iemand van Dolphin Discovery en kregen we onze polsbandjes voor de dag. Vanaf Georgetown werden we met een busje naar Dolphin Dicovery gebracht, onderweg kregen we van de chauffeur een hele uitleg over het eiland en wat we allemaal tegenkwamen.

Aangekomen bij Dolphin Discovery werden we verwelkomd door een van de werknemers, eerst mochten we op eigen gelegenheid naar de ‘turtle farm’. Hier worden zee schildpadden gefokt om, wanneer ze een formaat hebben bereikt waarin ze niet gauw worden opgegeten, te worden uitzet in de oceaan. Opa en Oma Harris hebben Spotty, maar Spotty is niets bij de schildpadden die ze hier hebben. Echt geweldige beesten, we mochten ze zelfs vasthouden. Echt te gek! Het was jammer dat we geen tour kregen door het complex, mijn groep en ik hadden nu het gevoel alsof we iets hebben gemist. Na een klein half uurtje was het feest met de schildpadden voorbij en stond er weer een medewerker op ons te wachten om ons mee te nemen naar de overkant, daar waren de dolfijnen en stingrays.

Omgekleed en alle persoonlijke eigendommen opgeborgen kregen we een training van een van de dolfijnentrainers over wat ons te wachten stond. Doormiddel van een houten dolfijn kregen we uitgelegd waar we de dolfijn wel konden aanraken en waar niet en ook de verschillende handelingen voor vandaag werden uitgelegd. Voor ik het wist had ik een reddingsvest aan en stond ik tot mijn middel in het water en werd Darwin aan ons geïntroduceerd. Dit was de eerste keer dat ik een dolfijn mocht aanraken, wat is zijn huid toch zacht en eigenlijk heel fragiel. Wat me ook gelijk op viel aan Darwin was dat hij nogal wat littekens had, waarom heb ik eigenlijk niet durven vragen. Het gaat hier toch over een dier in gevangenschap, misschien dat de vraag heel erg gevoelig ligt.

Eén van de heren uit onze groep heet Charles, hij was het eerste slachtoffer dat met Darwin het water in mocht. Meestal ben ik niet zo heel goed in namen maar Charles Darwin is niet zo moeilijk te onthouden. Mijn eerste activiteit met Darwin was een lekkere dikke kus op de wang en lippen, dat noem ik nog eens een goede introductie! Het liefste had ik natuurlijk hem drie dikke zoenen willen geven maar dat mocht niet van Daniel, de dolfijnentrainer. We deden vandaag alles op zijn Amerikaans en niet op zijn Nederlands. Na de kus mocht ik ook met Darwin dansen, moet zeggen dat zijn danskwaliteiten toch beter zijn dan die van Symen misschien dat Symen bij Darwin in training kan.

De kracht van een dolfijn is enorm, dat heb ik mogen ervaren doen ik op een body-board lag en werd voortgeduwd door Darwin. Met mijn knieën stijf tegen elkaar gedrukt lag ik midden in het water te wachten tot Darwin me met zijn snuit door het water duwde … tot mijn grote schrik stond er voor mijn neus een enorm groot ijzeren hek en voor een paar seconden heb ik gedacht ‘daar beland ik straks in!’. Gelukkig is Darwin goed getraind en haalde we beide heel de overkant. Wat was dat toch ontzettend gaaf, had niet verwacht dat ik dit zo ontzettend leuk zou vinden! Ook de interactie met de dolfijn, Darwin was zo lief en zachtaardig. Ook heel erg rustig, weer niet hoe ik het zou vinden als ik elke dag mensen vooruit moet duwen met mijn snuit, helemaal niet als ze stinkvoeten hebben!

Heb vandaag vooral genoten van het buik op buik ritje. Weer in het diepe water moest ik mijn rechterarm uitsteken en kwam Darwin op zijn rug onder mijn arm zwemmen. Met mijn rechter arm kon ik zijn ene vin pakken en met de linker de andere en op die manier gleden we buik aan buik door het water. Wat was dat ontzettend gaaf! Eigenlijk is het heel erg moeilijk om over deze ervaring een blog te schrijven want kan op papier lang niet over brengen hoe ontzettend gaaf dit was. Ben echt een ervaring rijker, kan nu ook beter begrijpen waarom dolfijn therapie zo goed kan werken bij kinderen en mensen met een verstandelijke beperking. Dolfijnen zijn zo zachtaardig en door hoe hun snuit staat lijkt het alsof ze altijd lachen en vrolijk zijn, dit maakt de aaibaarheidsfactor alleen maar groter.

De laatste activiteit met Darwin was je hand hooghouden met en zonder bal, Darwin zou dan zijn best doen om met zijn snuit je hand en de bal aan te raken. Ook hier merk je hoeveel kracht een dolfijn in zijn staart heeft, dat hij zich zo uit het water kan wurmen en een tijdje boven het water uit kan komen. Wat was dit een geweldige ervaring! Heb hier echt ontzettend van genoten, kreeg deze tour als dank voor mijn werkzaamheden maar het was ook zeker de moeite waard geweest om hier voor te betalen en dat zeg ik echt niet van elke tour die door het schip wordt aangeboden, maar ja dat was dan ook niet zomaar een tour!

De afluister van de dag was het aaien van een pijlstaartrog, bij Dolphin Discover knippen ze de giftige punten in de staart van de rog af zodat ze geen mensen kunnen bezeren. Helaas was de tijd met de roggen een minpuntje, hier op Grand Cayman is een hele zandbank met pijlstaartroggen genaamd ‘Stingray City’. Veel van ons hadden in gedacht dat we daar met roggen zouden gaan zwemmen, dit badje was 3 bij 3 meter en gevatte zo op het blote oog een vijftal roggen. Deze encounter duurde een minuut of 4 – 5, waarin we de rog mochten aaien en een aantal vragen aan de trainer mocht stellen. De roggen zijn ontzettend zacht, echt heel zacht. Nadat ik met mijn hand over zijn lichaam was gegaan dacht ik dat er allemaal slijm op mijn handen zou zitten maar helemaal niets, zijn huid is gewoon dat zacht. Echt heel speciaal om te voelen. Helaas moesten we na de aanraking alweer het bad verlaten en was het tijd om ons aan te kleden en konden we geld uitgeven in de souvenirwinkel en de fotobalie. Foto’s maken was zelf niet toegestaan.

Eigenlijk nog totaal verbaast van de geweldige ervaring stond ik met de rest van de groep te wachten op de bus, deze chauffeur bracht ons weer met een leuke gesproken tour terug naar de boot. Bij het uitstappen in Georgetown vertelde ik hem dat ik graag naar Edward Street wou, daar is het postkantoor van Georgetown. Met een beteuterd gezicht vertelde de chauffeur dat ik hier eerder mee had moeten komen aangezien de meeste postkantoren sluiten om vier uur, maar als ik nu in zijn bus stapte zou hij me wel even brengen. Gelukkig bleek dit hoofdkantoor pas te sluiten om vijf uur en kon ik alle post naar huis op de brievenbus doen. Hopelijk komt het allemaal veilig en snel aan! Na het plakken van alle zegels en het post van de post bracht de chauffeur me weer naar het schip, nee hoor ik hoef niets alleen een goede beoordeling bij je baas! Dat kan ik wel regelen was mijn antwoord.

Weer in de tender richting het schip was ik nog niets verbaasd over wat er vandaag was gebeurt en eigenlijk nog. Sta de hele tijd al te stuiteren en heb de foto’s nu al wel minimaal twintig keer bekeken als bewijsmateriaal! De avond was heerlijk rustig, lekker gegeten in het Lido en s ‘avonds met Symen wat wezen drinken in de Oceaan Bar. Wat een dag, wat een dag! Eentje om er nooit meer te vergeten!

Ter illustratie van vandaag heb ik een filmpje gevonden van National Geographic over pijlstaartroggen en hoe elegant deze beesten zijn.

 

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.