Monden van de stier, dat betekend Bocas del Toro in het Nederlands. Deze stad ligt op het eiland Isla Colon wat weer in de archipel van Bocas del Toro ligt. Deze archipel kent zes verschillende eilanden, er zijn meer kleinere eilanden maar de meeste zijn onbewoond en alleen Isla Colon heeft wegen.

De stad Bocas del Toro heeft geen grote pier waar de Prinsendam kan aanleggen, dat betekend tenderen. De ochtend was lekker rustig, heb genoten van het prachtige uitzichten op de eilanden. Rond een uur of half 11 ben ik samen met Fernanda van boord gegaan, helaas is het voor Symen erg lastig om van boord te gaan. Op het moment is er een grote inspectie vanaf het hoofdkantoor aan de gang en dat betekend dat er de volste inzet word gewacht van al het personeel.

Het mooie aan de Prinsendam is dat ze plaatsen aandoet die veel schepen overslaan, meestal zijn dit plaatsen waar toerisme nog niet de overhand heeft. Zo ook hier, op Bocas del Toro zijn er geen faciliteiten voor tours, wel is het een populaire plek voor backpackers en surfers aangezien er in verschillende baaien hier een mooie golfslag aanwezig is. Aangekomen op de tenderpier ontglipte mij een enorme glimlach, de plek waar de tenders aankwamen was een restaurant waar je kon eten en drankjes kon bestellen. Wat een leuke tenderpier!

In Bocas del Tor zijn veel hostels te vinden en de voorzieningen die daarbij horen zoals internet cafés en restaurants. Wij waren opzoek naar strand en hebben daarom voor een paar dollar een watertaxi genomen dat ons naar een dichtbij gelegen eiland bracht met een strand. Daar aangekomen, we hadden het kunnen weten, begon het te regenen! We besloten het eiland te verkennen en voelde ons op een gegeven moment een onderdeel van Expeditie Robinson. Het vermoedde heerste dat het eiland waar we naartoe waren gebracht eerder was geteisterd door een orkaan of vloedgolf. Overal lag afval, maar ook ongewoon afval zoals hele fornuizen en wasmachines. Toch konden we door het afval de schoonheid van deze plek ontdekken.

Na de wandeling hebben we de broodjes, meegebracht van thuis, op een boomstam opgegeten en toen er weer een bootje voorbij kwam zijn we hard gaan zwaaien kijken of iemand ons mee kon nemen terug naar het stadje. Na een aantal minuten stonden we weer op de kade vanaf waar we het stadje door konden lopen. Het is mooi om te zien dat ze hier in Bocas gebruik maken van toerisme, om zo inkomsten te generen. Toch kent Bocas buiten het stadscentrum veel armoede, iets wat bij ons niet voor te stellen is. Nadat we de economie van Bocas hebben gesponseerd zijn we terug gegaan naar het schip.

De rest van de dag was echt heerlijk, eerst heb ik ‘De bezieling’ van Tess Franke uitgelezen. Weer een nieuwe naam in de lijst van ‘thriller-auteurs’ waar ik meer van wil lezen, ‘De bezieling’ is trouwens echt een aanrader voor iedereen die van thrillers houdt. Aan het einde van de dag kwam eigenlijk het hoogte punt van de dag, om vijf uur ben ik naar de dagelijkse Tai Chi les gegaan en tijdens het doen van de oefeningen zwommen er diverse dolfijnen achter de boot aan. Uit enthousiasme sprongen zij uit het water en voerde diverse kunstjes voor ons op. Een prachtig gezicht, net alsof iemand de dolfijnen had gebeld en gevraagd of ze op dat moment langs wouden komen, precies goed getimed. Op dat moment miste ik wel de dames van de maandagavond les, wat had het mooi geweest als zij dit ook konden zien terwijl we aan het Chai Teaen waren, zoals Symen het noemt!

S ‘avonds hebben Symen en ik het er lekker van genomen. We hebben rustig aan gegeten, er een lekker drankje bij genomen en genoten van de schitterende uitzichten, prachtige zonsondergang en de warmte die de zon achterliet nadat zij onder was gegaan. Ook hebben we ons verbaast over een klein bootje, net even groter als het bootje van mijn ouders Dob, dat langs de zijkant van de Prinsendam voer. Op een gegeven moment kwam het bootje wel heel dicht langs zij te liggen, wat bleek … het was de boot dat de loods op kwam halen. In Port Everglades komt er altijd een enorme boot met allerlei toeters en bellen aan zij, hier gewoon een schattig bootje waarin de gehele familie zit om vader, oom of broer op te halen van zijn werk!

Om nog even terug te komen op de golfslag rondom Isla Colon. Tijdens het avondeten hebben Symen en ik genoten de golfslag in het zwembad op het achter dek. Met enorme golven sloeg het water over de randen en veroorzaakte watervallen op de verschillende trappen van het zwembad naar het dek. Een prachtig gezicht, wel een beetje zielig voor de beverage steward die op dat moment de bar daar aan het schoonmaken was. De volgende keer zullen we hem een regenjas en lieslaarzen geven!