Het Panamakanaal, in 1914 in gebruik genomen, is een ruim 81 km lang kanaal in Panama dat de Caribische zee verbind met de Grote Oceaan. Het kanaal zorgt ervoor dat schepen niet meer om Zuid-Amerika heen hoeven te varen, dat is iets wat wij wel gaan doen maar om aan de westkant van dit continent terecht te komen gingen we vandaag door het Panamakanaal.

Er zullen best mensen zijn die mij voor gek zullen verklaren, om half 7 opstaan om de eerste sluizen van dit immense bouwwerk bewust mee te maken. Nu trek ik me daar helemaal niets van aan, helemaal niet wanneer het de gewoonste zaak van de wereld lijkt om dit te doen. Het leek wel alsof iedere passagier en personeelslid aan boord even gek was als ik en hoe gek ben je dan? Werd deze vroege ochtend ook verrast door Symen, met een broodje frikandel speciaal. Het enige wat miste was een koud biertje maar daar was het veel te vroeg voor!

De tocht begon bij de Gatún-sluizen, dit is een drie trap sluis, deze brengt je van zeeniveau naar het niveau van het Gatún-meer. Tijdens het doorlopen van de stappen in de diverse sluizen wordt een schip getrokken door ezels, kleine treintjes. Deze treintjes zitten aan het schip vast met stevige kabels die voor de doorgang door het Panamakanaal zijn aangelegd door een speciaal team van het Panamakanaal, genaamd PanamaCanal Crew. Vanmorgen is dit team aan boord gekomen om de kabels aan te leggen en tegelijkertijd zijn er twee loodsen aan boord gekomen die ons tot en met de grote Oceaan zullen begeleiden.

De tocht door de Gatún-sluizen duurde zo’n anderhalf uur, in deze tijd overbrugde we aan hoogte verschil van ca. 26 meter. Het Gatún-meer is ook het (zoetwater) reservoir dat de sluiscomplexen voedt. Vervolgens vaart ieder schip dat het gehele kanaal doorvaart 42 km op het Gatún-meer, er zijn ook cruiseschepen die er voor kiezen om vanaf de Caribische zee het Gatún-meer op te varen hier een aantal uur te verblijven en daarna weer dezelfde sluizen terug nemen naar de Caribische zee.

Het mooie aan het Gatún-meer vond ik het feit dat je midden in de jungle zit, overal zie je oerwoud en kan je weg dromen over wat er allemaal in en achter al die grote bomen afspeelt. Met volle teugen heb ik genoten van dit stuk van de reis. Na het meer kwamen we terecht in de Gaillardkloof, het smalste stuk van het kanaal, deze kloof is uitgegraven om het Panamakanaal te realiseren.

Na het tropische oerwoud en de steile overs van de Gaillardkloof voeren we onder de Centennial Bridge door die is aangelegd om de antieke Bridge of the Americas te ontlasten waar de Panamerikaanse highway overheen gaat. Over deze laatste gaan gemiddeld 60.000 auto’s per dag. Uiteindelijk moesten we door de Pedro Miguelsluis die ons richting het Miraflores-meer voer. De sluizen van Miraflores, twee stuks, zijn de laatste van het stel en brachten ons naar de grote oceaan. Als kers op de taart voeren we onder de Bridge of the Americas door, wij als Prinsendam passen hieronder wanneer het hoog water is. Er zijn ook schepen die na het doorvaren van het Panamakanaal soms enkele uren moeten wachten tot ze laag genoeg in het water liggen om onder de brug door te kunnen varen.

Het leuke aan deze dag was dat het thuisfront via de webcam de reis van de Prinsendam over het Panamakanaal kon volgen. M’n ouders hebben een aantal leuke foto’s gemaakt van hun Panamakanaal ervaring. Voor mij was het een geweldige ervaring die werd verrijkt door een gids die we vandaag met ons mee voer. Zo had ik bij de Gatún-sluizen gezien dat de Panamese vlag halfstok hing, wat bleek op deze dag in 1964 waren er rellen uitgebroken in Panama. De sluizen behoorde op dat moment tot Amerika, veel Panamezen waar het hier niet meer eens en bij deze rellen zijn een twintigtal mensen om het leven gekomen. Wat een toeval dat wij precies op die dag door het kanaal voeren.

Nog meer Panamakanaalfeitjes:

• Een gemiddeld cruiseschip betaald $ 200.000,- (USD) aan tol om de oversteek door het Panamakanaal te maken. Meestal komt dit toch goedkoper uit dan deze over te slaan en te kiezen voor de alternatieve route, volledige rondom Zuid-Amerika heen varen. De tol prijs is inclusief PanamaCanal Crew en loodsen.
• Op 31 december 1999 werd het Panamakanaal overgedragen aan de Panamakanaalautoriteit, waarmee het kanaal nu in volledig Panamees bezit is.
•  In oktober 2010 passeerde het miljoenste schip, een Chinese vrachtvaarder, het kanaal.

Wat een ervaring was dit, had niet verwacht dat ik dit zo leuk zou vinden. Wat helemaal gaaf was dat ik op het moment dat we door de Miraflores-sluizen gingen op de brug aanwezig mocht zijn. Was een heel mooi gezicht, vanaf die hoogte had ik een goed overzicht over hoeveel meter ruimte er nog was tussen het schip en de kade van de sluizen. Er ging een zucht van verlichting door me heen toen ik besefte dat ik gelukkig niet hoefde te sturen!

Na het afleggen van de volledige 81km konden we aan onze linkerkant Panamastad zien opdoemen tussen de hoge bomen van het oerwoud. Uiteindelijk werden deze bomen vervangen door wolkenkrabbers waar New York City nog wel een puntje aan kan zuigen. Na een minuut of 15 konden we de stad, daarentegen, niet meer zien. Ze was volledig in de smok verdwenen.

Vandaag heb ik de oversteek gemaakt van de Caribische Zee naar de Grote Oceaan, allemaal nieuwe dingen. Panama is voor mij het eerste land dat ik bezoek in Midden-Amerika en het Panamakanaal geeft mij de toegang om Zuid-Amerika te ontdekken. Wat spannend allemaal, dat merkte ik wel tijdens de avond en het slapen gaan. Slapen ging heel moeilijk door alle vlinders in mijn buik. Voel me hier aan boord soms weer vier op Sinterklaasavond!

Meer weten over het Panamakanaal? Kijk onder andere op de wikipedia pagina van dit wereldwonder: https://nl.wikipedia.org/wiki/Panamakanaal

Wil je in een paar minuten de oversteek van het Panamakanaal meemaken, ik vond een leuk filmpje via YouTube over dit gebeuren.