Loading

Manta – Ecuador

Where do you want to travel?

Your journey will lead you to famous domestic and foreign beauty spots.

Manta – Ecuador

Even een bericht vanaf de MS Prinsendam, over hoe mijn dag in Manta was. Het was vandaag een beetje zoals toen we in Barbados waren, moest mezelf elke keer even knijpen om mezelf eraan te herinneren dat dit toch echt gebeurde.

Manta is qua inwoners, 250.000, de vijfde stad van Ecuador. De economie hier draait vooral op tonijnvisserij en toerisme, dat kan ook wel de reden zijn dat Manta de grootste zeehaven heeft in het land. Vlakbij Manta ligt het plaatje Montecristi, vooral bekend vanwege de goede wevers die daar werken en de bekende Panamahat maken. Bij het horen van de naam zou je kunnen denken ‘maar die worden toch in Panama gemaakt?’, het antwoord is nee. De Panamahat vind zijn oorsprong in Ecuador, maar vanwege verschillende redenen heet deze hoed een Panamahat oftewel jipijapa.

Mijn dag had niets met de Panamahat van doen, met een groep van twintig passagiers ben ik naar Bahia, wat baai betekend, vertrokken. Om 7 uur heb ik shore-ex geholpen alle passagiers voor te bereiden voor hun tours en om kwart voor 8 zat ik mijn groep in de bus. Een twee uur durende rit bracht ons door het prachtige landschap van Ecuador, steden zijn eigenlijk overal wel hetzelfde maar het landschap vertelt pas echt wat over een land. Overal zagen we mango-, bananen- en passievruchtplantages, rijstvelden, bomen, kleine huisjes op palen zodat onder het huis hangmatten kunnen hangen voor wanneer het te heet is om te werken en mensen. Heel veel mensen. In de stad zaten overal op de hoek mannen en vrouwen te wachten tot ze worden opgepikt om een aantal uren voor iemand te werken die hun diensten goed kan gebruiken, bijvoorbeeld in de bouw of visserij. Ook in de kleine dorpen zie je mensen naar alle bussen zwaaien van ‘neem me mee’. Een andere bezigheid hier van de lokale bevolking is producten verkopen aan de weg, dit verschild van verse producten tot aan water en snoepgoed. Diverse jongens en mannen lopen de rijen auto’s af die staan te wachten voor het rode stoplicht. Wat me buiten het mooie opviel was dat er wel heel veel afval aan de kant van de weg lag, het schijnt dat ze hier nog niet zo goed zijn in het opruimen van afval of het thuis in de vuilnisbak gooien.

Na m’n ogen te hebben uitgekeken en goed te hebben geluisterd naar alles wat onze gids Paul te vertellen had kwamen we aan in Bahia. In Bahia gingen we naar het museum van archeologie, museo de Bahia de Caraquez. Een klein museum dat veel belangrijke archeologische opgravingen heeft staan. Onze gids Carlos sprak erg goed Engels en begeleide het bezoek aan het museum met de nodige informatie. Aan het einde van de tour werd de gehele groep weer in de bus geladen en reden we naar Hotel/Spa Saiananda.

Aangekomen bij Saiananda stonden er lekkere hapjes klaar en heerlijke sap van grondtomaat, een heerlijke zoete sap waarvan je niet snel zou verwachten dat het een tomaat is. Bij het hotel wonen een heleboel vogels, helaas wonen de meeste in kleine kooitjes. Beetje gek om te bedenken dat ze in dit hotel geen vlees en vis serveren maar wel vogels in kleine kooitjes zetten. De tuinen van het hotel zijn erg mooi en het lijkt me een heerlijke plek om te onthaasten.

Het hoofddoel van deze trip was het bezoeken van Isla Corazon, eiland van het hart. Dit eiland heet zo omdat het vanaf bovenaf op een hart lijkt, of eigenlijk leek. Isla Corazon is een mangrove bos en wordt momenteel uitgebreid en verliest daarom de vorm van een hart. Op dit eiland wonen diverse vogelsoorten en de meeste mensen uit mijn groep zijn dan ook in hart en nieren vogelspotters. Met verrekijker en boek zaten ze in de boot die ons naar de vogels bracht. De tocht rondom het eiland was ontzettend leuk, we hebben heel veel vogels en het werd alleen maar leuker omdat we een lokale Spaans sprekende gids aan boord kregen van ons kleine bootje. Hij woont al jaren rondom Isla Corazon en kon ons alles over dit gebied vertellen. Kon niet al het Spaans verstaan, maar zijn enthousiasme was duidelijk te horen. Op het moment dat de gids weer werd opgehaald door zijn familie hadden ze net een lading mooie krabben gevangen, verbaasde me over de prachtige kleuren.

Toen alle vogels waren gespot zijn we terug gevaren naar het hotel waar een heerlijke maaltijd voor ons klaar stond. Zat aan de tafel met Marcus en zijn vrouw, zij wonen in Cancun en daarom was de voertaal aan onze tafel Spaans. Helaas beheers ik de taal nog niet goed genoeg om echt te spreken, maar gelukkig geeft Ronnie op zeedagen lessen en heb ik mijn cursusboeken meegenomen. Helaas was het tegen twee uur tijd om weer richting de MS Prinsendam te gaan. Nu zal ik aan dezelfde kant van de bus en kon ik van het prachtige uitzicht genieten. Echt een prachtige rit.

Aangekomen bij het schip heb ik me verbaasd over het aantal Panamahats dat ik rond het schip zag lopen, het leek wel alsof iedereen er eentje had gekocht. Zoals eigenlijk elke avond was deze avond ook weer heerlijk rustig. Na het eten ben ik met Lynette, de vrouw van de passagiersdokter, naar de Trivia geweest en na afloop heerlijk met Symen film gekeken. Tijdens de film bleef ik mezelf trouwens wel knijpen, vandaag heb ik echt voor het eerst in mijn leven voet op Ecaudor gezet! Wow!!!!

 

 

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.