Het ging bijna aan me voorbij, maar vandaag is een mijlpaal tijdens deze reis. 100 dagen ben ik weg van thuis en vandaag is het dag 50, ben nu precies op de helft. Kan het bijna niet geloven, de tijd gaat zo ontzettend snel en deze mijlpaal mag ik beleven in Antarctica of eigenlijk op zee met uitzicht op Antarctica want helaas zet ik geen voet aan wal.

Deze dag begon of eindigde niet met taart maar het was wel één groot feest. Het weer was opgeklaard, in vergelijking met gisteren en we heel wat beesten gezien. Zo kwam er een groep Orka’s langs zwemmen, niet dichtbij maar we hebben ze duidelijk gezien! Walvissen hadden we gisteren ook al gespot maar ook vandaag hebben we deze prachtige wezens herhalend voorbij zien zwemmen. Pinguïns hebben we gezien op menig ijsberg en zwemmend in het water en uiteindelijk hebben we ook zeehonden gezien. Ook hebben we verschillende vogels gezien, die schijnen hier altijd rond te vliegen. Deze dieren hebben we niet alleen gespot, op de brug zat er een team van Antarctica kenners die goed dieren kunnen spotten.

Ook ik was veelal te vinden op de brug, of ergens in de showroom waar verschillende lezingen werden gegeven of Antarctica. De lezingen van vandaag waren extra speciaal omdat er wetenschappers van Palmer Station aan boord kwamen en vertelde over hun ervaringen op Antarctica. Ook namen zij Donna mee, zij doet onderzoek naar vogels en gaat tot en met maart onderzoek doen rondom Palmer Station.

Helaas was er ook wat triest nieuws, vanwege het slechte weer moeten we morgenochtend rond 9 uur Antarctica verlaten. Het Holland America Line kantoor in Seattle vind dat onze kapitein moet proberen om het slechte weer voor te blijven en dat kan alleen door vroeg te vertrekken. Erg jammer want gisteren hebben we ook niet volop van dit prachtige gebied kunnen genieten.

Terwijl we aan het einde van de middag onze weg maakte naar Deception eiland zijn Symen en ik naar de film geweest ‘Antarctic Wildlife Adventure’. Deze film gaat over de Poncet familie, vader en moeder doen onderzoek naar pinguïns en hun drie zoons ontdekken de wereld. Een film uit 1990, maar de essentie van het verhaal is nog steeds. Dat we goed voor dit stukje aarde moeten zorgen.

Rond 9 uur kwamen we aan bij Deception eiland, we hebben een rondje om het eiland gevaren maar konden helaas niet de pinguïns zien die de Poncet familie daar wel had ontdekt. Toch mocht het de pret van vandaag niet verpesten, wat hadden we een geluk met het weer en wat we hebben gezien! Heb gewoon Antarctica gezien en heb in haar wateren gevaren! Ben je 26 en dan kan je dat al zeggen en er moet nog zoveel komen de volgende 50 dagen. Heb er zin in!