Vanaf 1870 tot begin 1900 was Manaus, toen der tijd ‘Parijs van de tropen’ genoemd, één van de meest welvarende steden ter wereld. Dit kwam omdat er rond die tijd alleen rubberbomen voor kwamen in het oerwoud rondom Manaus, doordat Maleisië ging concurreren met rubber raakte Manaus zijn welvarende positie kwijt.

Eén van de gebouwen die nog over is van de bloei die Manaus kende is Teatro Amazonas. Na het einde van de bloei in 1906 betekende ook dat de tijd voor het theater voorbij was. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Teatro Amazonas gebruik als opslag voor benzine en banden. In 1990 is de schouwburg gerestaureerd en voorzien van Italiaans marmer, tegels uit Lotharingen, Franse decoraties, Braziliaans hardhout, Engels smeetijzer, Schotse koepels en 700 stoelen van rood fluweel. De haven en Teatro Amazonas worden gezien als de twee enige interessante locaties in Manaus. Met de Prinsendam komen we automatisch al aan in de haven en daarom hebben Symen en ik gisteren een bezoek gebracht aan de schouwburg.

Symen had de ochtend vrij en via de markt, diverse straat verkopers en langs de C&A zijn we richting het theater gelopen. We hadden verwacht dat het een wandeling van een half uurtje zou zijn, maar binnen een kwartier stonden we op de stoep van het theater. Aan boord hadden ze vertelt dat er alleen toegang was tijdens een voorstelling en met een schip tour. Brutaal als we waren zijn we naar binnen gelopen en daar bleek dat we net op tijd waren voor de tour die de schouwburg zelf aanbied. We kregen een Engelse tour door het gebouw en genoten van de prachtige en bijzondere details. In het theater staat een replica van Lego, toen het Zuid-Amerikaanse hoofdkantoor van Lego nog in Manaus was hadden ze het theater nagebouwd. Nadat Lego uit Manaus verdween wist niemand waar de replica was gebleven, vele jaren later vond de koper van het oude Lego gebouw in een kamer de schouwburg van Lego en heeft die geschonken aan Teatro Amazonas.

Het was een heerlijke middag, Symen en ik hebben door de stad gelopen en kregen echt het gevoel alsof we in Brazilië waren. Dit is geen toeristenstad, toch komen hier veel toeristen omdat deze stad het uitgangspunt is voor excursies naar de jungle. S’avonds hebben Symen en ik ons eigen bezoekje aan de jungle gebracht. Met de camera zijn we opzoek gegaan naar de insecten van het Amazonegebied op het schip. Eén van de eerste die we spotte waren de silicone etende kevers, ze graven zich in tussen de silicone in het schip en maken daar een holletje. Ze zitten echt overal tussen het teakhout waar silicone zit. Verder waren we erg gelukkig met (nacht)vlinders en groene sprinkhanen. We hebben zo gelachen, vooral van de gasten in de diningroom die zich vanaf binnen afvroegen wat wij met z’n tweetjes buiten aan het doen waren. Het was echt super leuk en het uitzicht op de brug was ook erg mooi, hij veranderde telkens van kleur.

Vandaag was een heerlijke dag en helemaal toen bleek dat er post van thuis was aangekomen! Heerlijk, een hele stapel vol met brieven, dvd’s en tijdschriften! Om het te vieren zijn Symen en ik nog even naar de Officieren Bar geweest voor een afzakkertje. De tweede dag heb ik gewijd aan wat internetten, er was gratis (slome) wifi in de terminal, en aan het schijven met post naar huis. In mijn beste Portugees heb ik naar het postkantoor gevraagd en binnen vijf minuten had ik het gevonden. Er stonden zo’n tien mensen te wachten om geholpen te worden, vanachter de balie werd gevraagd wat ik nodig had en nadat ik had uitgelegd dat het enkel postzegels waren werd ik naar voren geroepen en geholpen. Sta je dan, iedereen staat netjes te wachten en ik stond binnen een paar minuten weer buiten. Een heerlijk rustig dagje op de Amazonerivier.

De sail-away was eens wat anders dan gewoon, we voeren namelijk door de samenkomst van de Rio Negro en de Amazonerivier. Heb dit fenomeen wel op tv en in boeken gezien maar nu ook in het echt. Een heel erg vreemd gezicht zo, die twee rivieren die niet mengen.

S’avonds zijn Symen en ik weer op jacht geweest naar insecten, het waren er vanavond wel wat minder dan gisteren maar nog steeds genoeg! Het Amazonegebied is een plek die ik nog wel eens zou willen bezoeken maar dan in zo’n bootje waar je in hangmatten slaapt. Dat lijkt me ook wel iets romantisch hebben. Nog twee dagen op de Amazonerivier, ik hoop dat we nog roze dolfijnen zien want die staan erg hoog op mijn verlanglijstje!