Kwart voor acht werd ik ‘wekker van de wakker’, beroemde uitspraak van m’n moeder tijdens een vakantie in Frankrijk. Laatste zeedag en ik dacht draai me nog even om, Symen maakt me wel wakker als hij om kwart over acht een kijkje in de hut komt nemen na zijn wacht. Dat had ik gedacht, om negen uur werd ik wakker en realiseerde me dat er iets niet klopte. Symen was niet langsgekomen, hij had niet gebeld dat er wat tussen was gekomen en … voelde ik dat nou goed? … het schip lag stil! Even kijken op kanaal 43, dit tv-kanaal geeft ons de informatie over de route die we varen, en de tv vertelde mij dat we 0.3 knopen voeren. Inderdaad we lagen stil! Het viel me op dat er verschillende boten rondom ons lagen, ook stil, er was iets aan de hand maar ik had niet het idee met ons aangezien ik geen enkel alarm had gehoord. Uiteindelijk ben ik maar onder de douche gestapt voor het geval Symen me wel op korte termijn voor ontbijt zou halen.

Tijdens het wassen van m’n haar hoorde ik in de verte de telefoon en dacht ‘neem hem toch even op voor het geval dat het belangrijk is’. Het was Symen of ik iets had meegekregen wat er aan de hand was. Hij had tijdens zijn wacht een bericht ontvangen van een Portugese vissersboot die water maakte. Aangezien de boot op onze route lag besloot Symen er op af te gaan en vanaf dat moment begon reddingsactie ‘vissersboot Dario’. Symen had samen met de kustwacht in Madeira afgesproken dat de MS Prinsendam eerst op stand-by zou staan. De vissers zouden met hun eigen reddingsvlot het schip verlaten maar er was nog niet besloten hoe ze daaruit gered zouden worden.

Aangezien de deur op een vrachtschip vanaf het water alleen te bereiken is via een touwlader en wij net boven waterniveau een deur hebben en er betere medische zorg aanwezig is in het geval dat was er besloten dat de MS Prinsendam de vissers op zou vangen. Het ging om acht mannen die nogal geshockt en vol paniek aan boord kwamen van ons schip maar gelukkig zonder lichamelijk letsel. Logisch natuurlijk, gelukkig waren ze in de mogelijkheid geweest om hun persoonlijke spullen in veiligheid te brengen. De boot was niet meer te redden en zou gaan zinken, later die dag zou de kustwacht een kijkje nemen of het schip veilig was gezonken.

Aan boord gekomen werden de mannen gecheckt door de beveiliging aan boord. Even ID checken, wanneer ze vissersmessen bij zich hadden moesten ze deze afgeven en zo werd er een algemene check gedaan. Het was eigenlijk voor binnenkomst al duidelijk dat het hier echt ging om vissers in een stress situatie en niet om acht mannen die iets slecht in hun gedachten hadden. Door de hotelafdeling waren er lege hutten in orde gemaakt zodat de mannen hierin ondergebracht kunnen worden tot de tijd dat ze het schip weer konden verlaten.

De hutten waren niet nodig, bleek later. Er was een helikopter in de buurt en die had de mogelijkheid de vissers en hun persoonlijke spullen op te pikken. Vanaf dat moment werd reddingsoperatie deel 2 ingezet. Iedereen werd klaargemaakt om een evacuatie per helikopter uit te voeren. Binnen een paar uur waren de mannen gered uit hun reddingsvlot en zaten ze in een helikopter richting Madeira. Heb niet veel gezien van de reddingsactie, dit gebied werd afgeschermd voor wie daar niet hoorde te zijn vanwege veiligheidsredenen. Gelukkig hadden Symen zijn collega’s prachtige foto’s gemaakt, dit documentatiemateriaal word gebruikt voor het verslag van de reddingsoperatie.

Wat een spanning en sensatie. Zo beleef je nog wat op een zeedag op de MS Prinsendam. De rest van de dag weer heerlijk genoten van de rust, morgen zijn we in Portimão en de volgende dag al in Cádiz. De tijd gaat zo ontzettend snel! Heb dus nog maar even genoten van de gemakken van het schip en de heerlijkheid van het doen en laten waar je zin in hebt!