Mensen gaan voor de blauwe zee naar het Caribisch gebied, voor de zon naar het Zuiden en voor de stilte naar Noorwegen. Ik heb nooit geweten dat ook In Noorwegen het water prachtig helder blauw kan zijn, hier in de fjorden is het schittert. Het is wel zoet in plaats van zout water.

Mijn ouders hebben een slechte ervaring gehad met het weer in Zweden en de mannen van de Koedijker visclub stonden een aantal weken geleden in midden Noorwegen nog tot hun enkels in de sneeuw. Deze twee ervaringen hadden mijn mening over het weer al gevormd. Vandaag heb ik heerlijk met m’n boek in de zon gezeten, ik begon met verschillende lagen kleding aan en eindigde in een hemdje met blote voeten, echt heerlijk! In de zon en luwte was het een graden of 25.

Maar voor de stilte moet je niet in Noorwegen zijn, althans niet in het fjorden gebied. Op de toppen van de berg ligt nog wat sneeuw en door het warme weer komen er overal watervallen naar beneden, het lijkt erg op Tracy Arm in Alaska of het fjorden gebied in Chili. Wanneer het smeltwater naar beneden komt gaat dit gepaard met veel geluid en door de fjorden blijft het geluid zich weerkaatsen. Overal hoor je het geluid van vallend water. En niet alleen het geluid van water, ook het gefluit van de vogeltjes en andere natuur geluiden blijven hangen in de fjorden. Het is hier heerlijk rustig en aangenaam, maar voor mensen die echte stilte willen is dit niet de geschikte locatie.

Vandaag heerlijk genoten van de rust in Geiranger. In Geiranger wonen 250 mensen permanent, een schip als de Prinsendam heeft het drievoudige aan passagiers mee. Dit valt nog mee, op 7 juni lagen er in je fjordmeer 4 schepen die gezamenlijk 8560 passagiers meebrachten. De Caribbean Princess ligt hier 22 juni en neemt alleen al 3600 passagiers mee, arm dorpje. Dan is naar mijn idee ook direct het pittoreske, en de rust, verdwenen. Geiranger heeft een ruime camping die op het fjordmeer kijkt, als je hier op vakantie gaat is het misschien wel nuttig om eerst eens even te kijken hoeveel schepen er hier komen, zeker als je voor je rust komt.

Het dorpje is wel duidelijk voorbereid op de toeristen die hier komen, diverse hotels, een mooie camping, een goed assortiment aan cafés en restaurants en een supermarkt met goed gevulde rekken. Voor wie graag Noorse souvenirs mee wilt nemen naar huis ben je hier aan het goede adres. Er is hier een overvloed aan Noorse truien, ansichtkaarten, trollen en Viking souvenirs. Ik heb vooral genoten van het uitzicht op het meer en het schattige dorpje. S ‘middags hebben Symen en ik heerlijk in het zonnetje warme choco gedronken bij ‘Chocolate with a View’ en moet toegeven die chocolade heeft echt een mooi uitzicht. Samen zijn we naar de waterval in het dorp gelopen en een groot deel rondom het meer. Wat een prachtige route, het is niet normaal hoe prachtig het hier is.

Dit werd alleen nog maar meer waar toen we met het schip onze weg maakte naar de Atlantische Zee. Adembenemend is het uitzicht hier, prachtige fjorden die hoog boven het water uitsteken met zoveel watervallen dat je na een half uur de tel al kwijt bent. We zijn langs diverse verlaten boerderijen gevaren en hebben de ‘zeven zuster’ watervallen gezien. Volgens de kapitein is dit het mooiste deel van Noorwegen en tot nu toe kan ik hem geen ongelijk geven.

Als mooie afsluiter van de prachtige fjorden is vandaag voor de laatste keer, voor de aankomende zes dagen, de zon onder gegaan. Morgen om half 4 gaat hij op en vrijdag 22 juni zal hij dan, bij ons aan boord, om half 1 pas weer onder gaan. Zo gek dat de zon nu niet meer onder gaat, donker werd het al niet meer want de zon zakte niet genoeg om de duister de kans te geven door te breken. Eén van deze dagen ga ik met Symen mee op nacht wacht op de Midzomernacht goed te kunnen ervaren want dit maakt ik op korte termijn niet meer mee!