Leknes, waar de zon van 26 mei tot 17 juli boven de horizon staat en waar de donkere winterdagen van 9 december tot 4 januari duren. Leknes is een dorp in de Lofoten arichepel, op het eiland Vestvågøya, en ligt op ongeveer 68 graden noorderbreedte, dit is ter hoogte van Midden-Groenland en het noorden van Alaska en Siberië. Gisteravond zijn we de poolgrens over gestoken en zullen we voorlopig van de middernachtszon kunnen genieten, natuurlijk wanneer het onbewolkt is. De temperaturen in juni kunnen verschillen tussen de 1 en 30 graden, boven 0 wel te verstaan.

Zondag rustdag, voor een cruiseschip gaat dit niet altijd op. Deze dag was drukker dan geplant, we zouden rond 8 uur langs zij gaan in Leknes Havn maar de wind heeft roet in het eten gegooid. De tenders waren naar beneden gelaten en iedereen kond met de tender zich naar het ‘vaste land’ van het eiland Vestvågøya laten brengen. Yvonne en ik lieten ons niet afschrikken door de zondagsrust en het feit dat alles dicht zou zijn. Tegen tienen zaten we in de tender, klaar voor een avontuur.

In de souvenirwinkel, die natuurlijk wel open was en gretig werd leeggekocht door de passagiers van de Prinsendam met het idee dat dit de laatste souvenirwinkel zou zijn die we tegen komen, hebben we een kaart opgehaald van de omgeving. Het sentrum, Noors voor centrum, van Leknes lag op een afstand van 4 km en Gravdal op 3,3 km. Vanaf Leknes Havn zijn we richting Gravdal gelopen, we de lange route aangezien onze voorkeur ging naar de wandelroute en niet de snelweg. Het was een prachtige route langs huisjes, prachtige landschappen en mooie uitzichten over de besneeuwde bergtoppen van de Lofoten.

Gravdal is een rustig dorp gelegen aan het water. De Buksnes kerk ligt op een heuvel met uitzicht op het water, een prachtig uitzicht. Ook een mooie kerk waar prachtige ramen in lijken te zitten, vanwege de dienst konden we de kerk niet van binnen bekijken. In het dorpje zelf was weinig te doen, we hebben menig stokvis aan de huizen zien hangen en een aantal kinderen zien spelen. De kroeg dichtbij de kerk hebben ze in Gravdal niet en voor de koffie moesten we terug naar het schip.

Via de snelweg, langs het water, hebben we de terugweg naar het schip gemaakt. Genoeg medepassagiers passeerde ons met de vraag of het een leuk dorpje was, wij hebben een heerlijke wandeling gemaakt maar wanneer je opzoek bent naar winkels, cafés en roerigheid dan moet je niet verder lopen. Vele mensen hebben we na enige tijd zien omkeren.

Dichtbij Leknes Havn zijn een aantal mooie stranden te vinden waar vandaan je prachtige uitzicht heb over het water en het schip. Yvonne en ik zijn een heuvel op gelopen waarvandaan je heel ver kon kijken. Echt een mooie plek, hier in Leknes hoef je echt niet ver weg te gaan om van het mooie uitzicht te genieten. Na de wandeling van ongeveer 10 km en heel veel prachtige uitzichten in ons te hebben opgenomen hebben we onze weg gemaakt naar het schip voor de kop koffie die we in Gravdal niet konden vinden.

Aan boord genoten van een lekkere lunch, nog meer prachtig uitzicht en m’n boek. Nadat we wegvoeren uit de baai van Leknes maakte we een mooie tocht langs de Lofoten, we zagen onder andere het beschermde vissersdorp Å liggen. De Lofoten is de beste plek ter wereld voor het produceren van gedroogde vis, een leuk weetje over gedroogde vis ‘1kg gedroogde vis komt overeen met 5kg verse vis, zonder zijn nutriënten te verliezen’. De grootste afnemer van deze gedroogde vis is Italië.

Zo gaat de klep voor onze patrijspoort, zodat de zon ons niet de gehele nacht wakker houdt. Ook al is het bewolkt, de zon is hier zo fel dat het zelfs rond middernacht wel in de middag lijkt. Het is hier prachtig, Noorwegen is echt een prachtig onderdeel van deze wereld als je van natuur houd. Ben je meer het winkel type, zoals we er genoeg hebben aan boord, dan moet je niet op zondag in de Lofoten zijn! Ik heb er met volle teugen van genoten.