Donkere wolken en een harde wind, dat verwelkomde ons tijdens onze aankomst in Kirkenes. We lagen met de 200 meter lange Prinsendam aan een pier van 96 meter lang, de kapitein had haar zo goed geparkeerd dat we niet met tendertjes aan wal hoefde. Altijd goed nieuws. Het terrein achter de pier was niet echt een visitekaartje voor het dorpje, echt een industrieterrein zoals wij die in Nederland ook kennen. Grote supermarkten, de bouwmarkt, verschillende meubelzaken en de gebruikelijke dingen die je tegenkomt op een industrieterrein.

Achter het ongezellige terrein lig een klein dorpje op een kwartiertje lopen. De Russische grens ligt niet ver van Kirkenes en de herinneringen aan de tweede wereldoorlog zijn hier nog duidelijk zichtbaar. Een schuilkleder en diverse standbeelden zijn Yvonne en ik voorbij gelopen toen we onze weg maakte richting het stadscentrum. De centrale winkelstraat en het gebied om de kerk deed me denken aan Egmond aan Zee tijdens de wintermaanden. Prachtige winkels hebben ze in dit kleine dorpje, heel stijlvol ingericht met een ruim assortiment aan producten. Wat me wel opvalt is dat veel winkels zich niet op één soort producten richt, zoals een kookwinkel bij ons alleen keukenartikelen verkoopt en een hobbyzaak alleen hobbyartikelen en een kledingzaak alles wat met mode te maken heeft, bij ‘Husflid as’ (Dr. Wesselsgatte 15, Kirkenes) verkopen ze alle drie in dezelfde winkel. Nee geen bij elkaar geraapt zooitje, maar een stijlvol ingerichte winkel waar je voor veel terecht kan. Wanneer je je handwerk vergeten bent is dit de winkel in deze regio om je spullen te kopen, van breien en haken tot quilting.

Bij Amundsen hebben we koffie gedronken vergezeld door een Noors bokkenpootje. Binnen was het lekker warm en gezellig. Overal stonden kinderwagen, zowel leeg als gevuld, alle moeders uit de buurt leken hier wel gezellig samen te komen om te praten over het moederschap. Nadat we weer waren doorwarmt hebben we onze padje weer verlengd.

In de buurt van Kirkenes is veel te doen, vandaag kozen we ervoor om het dorpje te verkennen en de andere activiteiten voor een volgende keer te bewaren. We zijn weer helemaal op de hoogte van wat de gemiddelde Noor graag leest, welke muziek hij luistert, dat hij van gezelligheid houd aangezien alle winkels vol staan met spulletjes om je huis knus te maken en gezelschapspellen om bij de openhaard te spelen. Of … misschien dat de winkels daar vol mee staat zegt juist dat de Noor daar niet van houd. Ik heb het idee dat de Noren erg creatieve mensen zijn die van gezelligheid houden.

Na een heerlijke wandeling en een frisse neus te hebben gehaald zijn Yvonne en ik weer terug gekeerd naar het schip waar een zwaaiende Symen en Jose ons op de brugvleugel stonden op te wachten. We kregen het bericht dat er gratis wifi beschikbaar was op de brugvleugel, dat maakte al snel duidelijk wat de volgende stap was. De brug waar ik mijn blog heb bijgewerkt. De wifi was erg traag en totaal niet geschikt om afbeeldingen over te sturen, maar wel snel genoeg om tekstueel iedereen op de hoogte te brengen van mijn avonturen.

De middag weer heerlijk genoten van de warmte, gezelligheid en rust op het schip. Was een hele ontspannen avond en op tijd naar bed aangezien we morgen naar de Noordkaap gaan!