Voor de toerist is de Noordkaap het noordelijkste puntje van Europa, 71° 10’ 21” N, 2210 km ten zuiden van de Noordpool en 600 km ten noorden van de poolcirkel. De kenner weet dat het noordelijkste puntje Knivskjellodden is met 71° 11’ 48” N, dit punt is vanaf de Noordkaap te zien wanneer het helder is.

Vandaag waren Symen en ik tourescort op de tour naar de Noordkaap, tevens vervingen we de gids die op deze tour niet aanwezig was. De tour was meer een shuttle service naar de Noordkaap met iemand aan boord die in het kort wat vertelt over de Noordkaap. Zo is hij 50 miljoen jaar geleden gevormd en prijkt +/- 307 meter boven zeeniveau uit. De rots was vroeger een offerplaats voor de Sami en heeft de naam Noordkaap in 1553 gekregen van de Engelsman Richard Chancellor die de Noordoost passage naar China zocht.

Op 71° 10’ 21” N staat de zon vanaf 14 mei tot 31 juli boven de horizon, de middernacht zon. In de winter komt de zon van 21 november tot 22 januari niet boven de horizon uit. Rond kerst is de donkerste dag, dan wordt er nauwelijks een uurtje schemering waargenomen. De gemiddelde temperatuur op de Noordkaap is tijdens die periode -3°C, in de zomer is het gemiddeld 10°C.

Het eiland waarop de Noordkaap is gelegen heet Magerøya. Het landschap is kaal maar door de mist konden wij op de heen reis hier weinig van zien. Doordat er weinig beschutting is op dit eiland staat er altijd een voelbare wind. Halverwege de rit maakte we een stop bij een Samikamp, nou ja kamp … ik dacht altijd dat de Sami in grote groepen leefde met veel rendieren. Als ik dit kamp mag geloven leven +/- 3 mensen in een kamp, in één tipi met één rendier en een gigantische souvenirshop naast de deur. Dat dit kamp speciaal was opgebouwd voor toerisme was duidelijk te zien, er was een minimale bezetting maar genoeg parkeerruimte voor 6 bussen. Van mij mochten we deze stop wel overslaan. De Nederlanders in onze bus hadden het ook snel gezien, of ze hadden het koud, want binnen 10 minuten zat onze bus weer vol met alle 41 gasten.

De eerste vraag die Symen en mij gesteld werd op de Noordkaap was ‘Waar is de wereldbol?’. Zelfs Symen, die hier eerder was geweest, had geen idee. Je kon net een metertje vooruit kijken, zo mistig was had. Eenmaal in het bezoekerscentrum was onze eerste stop de 180° bioscoop die een prachtige film uitzond over het landschap rondom de Noordkaap in winter- en zomertijd. Heb erg genoten van deze film, vooral de muziek raakte me. Wanneer ik thuis ben even kijken of er een soundtrack van deze film verkrijgbaar is.

Onder het bezoekerscentrum zit een ondergrondse tunnel waar zich een oecumenische kapel (open voor alle religies), Thais Museum en een Bar bevind. Vanaf deze bar, de Grottabar, heb je normaliter een wijds uitzicht over zee maar door de 8 meter sneeuw voor het raam was deze bar vandaag gesloten. Symen en ik hebben door het bezoekerscentrum gedwaald, alle vertrekken bezocht en buiten uiteindelijke de wereldbol gevonden. Dit monument is in 1978 opgericht en daarna uitgegroeid tot het daadwerkelijke symbool van de Noordkaap. Na het fotomoment zijn we naar binnen gegaan om in het bezoekerscentrum een aandenken voor mijn zusje en postzegels te kopen. Overal waar ik kom neem ik voor Anne een souvenir mee, inmiddels heeft ze al een aardige verzameling.

Met uitzicht op de mist heb ik een aantal ansichten geschreven, niet zoveel als normaal want dan zou ik hier in Noorwegen failliet gaan. Eén postzegel kost hier omgerekend € 2,-. Ik hoop wel door zo’n hoge prijs te rekenen dat de Noorse post ook een hoog bezorgcijfer heeft, zodat ik zeker weet dat alle post in Nederland aankomt met de beloofde Noordkaap stempel.

Anderhalf uur hadden we op de Noordkaap en deze tijd vloog echt voorbij, voor we het wisten zaten we in de bus terug naar het schip. In de tijd die we hadden op de Noordkaap was de mist wel redelijk weggetrokken en konden we meer van het ruwe landschap zien dan op de heenreis. Ook kwamen we nog een aantal rendieren tegen, deze zijn eigenlijk in Noorwegen wat koeien in Nederland zijn. Zouden rendieren ook melk geven?

Weer thuis een rondje gelopen in de omgeving van het schip. Later vertelde de kapitein dat heel Honningsvåg verwoest was tijdens de Tweede Wereldoorlog, behalve de kerk. Je kan duidelijk zien dat alle huizen in dezelfde stijl zijn opgebouwd, gelukkig zijn er wel diverse kleuren gebruikt om het geheel niet helemaal op elkaar te laten lijken. De kapitein had ‘vroeger’ een aantal jaren in deze omgeving vertoeft en wist er veel over te vertellen. Heb genoeg te zien als ik hier nogmaals kom.

Laat in de middag heeft de Prinsendam zich klaar gemaakt om richting Tromsø te varen, onderweg hebben we een stop gemaakt onder de Noordkaap zodat iedereen het gevoel van 71° 10’ 21” N en noordelijker kon ervaren aangezien we later verder van de kust af gingen varen. De mist was overgegaan in bewolking en we konden gemakkelijk het monument zien. Ook zagen we een varken in de rotsen rondom de Noordkaap. Het was een mooie ervaring om op de Noordkaap te staan, dit zijn van die dingen waarvan je zegt één keer en nooit meer.