Gisteren hadden we met de vriend van Ujang, Jadi genaamd, een deal gemaakt dat hij ons een tour door Pangandaran en omgeving zou geven. Om half 11 kwamen Ujang en Jadi zoals beloofd ons ontbijt brengen. Het ontbijt bestond uit witte nog warme toast, een gebakken ei en aardbeien jam. Rond 11 uur was het ontbijt op en zijn we op pad gegaan in de auto. We begonnen met een tour door de Kampong waar we onder andere een bruine suiker fabriek, een kokosnoten verwerker en een wajang poppen maker bezochten.

Onze tour leidde daarna naar het strand van Batu Hiu, waar we een schildpadden uitbroed centrum hebben bezocht. Normaal gesproken overleeft maar 5% van de schildpadden de route van ‘ei op het strand’ tot ‘volwassen’ dier, maar dankzij dit centrum overleeft 99% van de dieren uit de eieren die door het centrum gevonden worden. Wij mochten hier bij de schildpadden in bad en ze oppakken, van klein tot zeer groot. We leken wel twee kleine kinderen, schildpadden hebben toch iets magisch.

Van de schildpadden gingen we door de mangrove bossen, de jungle, het oerwoud in naar een bamboehangbrug verstopt in de wildernis. Het schijnt dat deze hangbrug uit het decor komt van een ‘Indiana Jones’ film. De route hiernaartoe was nogal een hobbelweg, er zaten meer gaten in de weg dan dat er nog aan asfalt lag. Het was dus echt een hobbelweg in plaats van een gaten weg!

Het hele gebied van Pangandaran is in 2006 getroffen door een tsunami die aan ongeveer 600 personen het leven heeft gekost. Het dorp heeft zich er in de afgelopen jaren weer bovenop gewerkt, maar de sporen zijn nog wel zichtbaar, inclusief de verhalen van de lokalen die het hebben overleefd. Jadi schijnt toentertijd bijvoorbeeld in een palmboom te zijn geklommen om aan het hoge water te ontkomen. Leuk weetje, de nieuwe moskee in Pangandaran is onder andere gebouwd van Nederland geld dat geschonken was aan de tsunami slachtoffers doormiddel van een tv actie.

Aangekomen bij het hoogtepunt van de dag, stond er helaas een teleurstelling op ons te wachten. De beroemde Green Canyon was afgesloten in verband met de grote hoeveelheid regen die er gevallen is in de afgelopen dagen. De gevolgen hiervan zijn over bijna heel west Java te zie, verschillende dorpen, straten en ook Zuid Jakarta staan onder water. Omdat we nu niet konden bootje varen moesten we overnieuw over de prijs onderhandelen met Jadi, of zeg maar gewoon afdingen. Dit was succesvol van onze kant, misschien ook wel van Jadi z’n kant omdat ie er wel redelijk snel mee akkoord ging.

Nadat het programma was omgegooid op weg naar een kroepoek fabriek. Hier kregen we de ins en outs van kroepoek maken op de traditionele wijze. Wanneer je ziet dat alles gewoon op de vloer verzamelt en gedeeltelijk gemengd wordt vraag je je af of je dit wel wilt weten, gelukkig wordt alles nog wel gefrituurd.

Het einde van de tour omvatte een rondleiding door het Nationaal Park, op de zuidkant van het schiereiland. Hier werden ons herten, toekans, vleermuizen, stekelvarkens en apen beloofd. Helaas hebben we, door de regen, maar een enkeling gezien. Misschien een leuk detail om te vermelden was dat we de hele dag en tijdens alle uitstapjes in onze poncho’s hebben gelopen door de hevige regenval. Dit was waarschijnlijk ook de reden waarom de meeste dieren zich hadden verstopt of waren gevlogen. Wat we uiteindelijk wel gezien hebben waren 3 commodo varanen, een miljoen vleermuizen (die zaten allemaal te schuilen in een grot) en 2 herten, ondanks het slechte weer een niet zo slechte score.

Na een heerlijk warme douche in onze kamer, gelukkig hadden we gister een hotel met warm water uitgezocht, zijn we een biertje gaan drinken bij een tentje aan het strand. Later hebben we bij de buren genoten van een heerlijke maaltijd! Ondanks de regen was het een geslaagde dag!