Loading

Pangandaran – Borobudur

Waar gaat jouw volgende reis heen?

Hier vind je mijn reiservaringen welke jouw de benodigde inspiratie kunnen bieden.

Pangandaran – Borobudur

Voor vandaag stond er weer een lange autorit op het programma, vanochtend toen we wakker werden scheen de zon zo ons appartement binnen en was het gelijk warm. Wij vlug de was, die in de afgelopen 2 dagen niet wilde drogen, gelijk buiten gezet en deze was voor het merendeel droog toen we vertrokken. Ujang kwam ook vandaag weer met een lekker ontbijt aanzetten, wat we nu in het ochtendzonnetje heerlijk hebben opgepeuzeld.

Dit rit van vandaag ging van Pangandaran naar de Borobudur. De auto rit ging in het begin via de lokale wegen, welke soms verassend goed waren, maar op andere momenten voelden we ons net in België. Tijdens de rit kwamen we erachter dat niet iedereen de hevige regenval van de afgelopen 2 dagen evengoed verwerkt had. Niet alleen de rijstvelden stonden zover onder water dat de moddermuurtjes niet meer zichtbaar waren. Ook halve dorpen, inclusief de wegen, stonden op sommige plekken onder water dat de vrachtwagen die voor ons reed tot de as in het water stond.

Dit hoge water leverde ook grappige taferelen op want de lokale bevolking, ook al staat hun eigen huis onder water, probeert er weer een handeltje uit te slaan. Aangezien bijna drie kwart van de bevolking een brommer heeft, en die niet gemaakt zijn om onder water te rijden, kwamen uit alle hoeken en gaten karren aangereden. In deze karren werd de scooter/brommer en bestuurder geladen die dan door de overstroomde wegen weer aan de andere kant netjes op het droge werd gezet, na het betalen van de nodige vergoeding wel te verstaan.

Toen we verder de wat hoger gelegen gebieden in kwamen, richting Yogyakarta, werd de wateroverlast minder en konden we weer in volle getale genieten van de prachtige panorama’s over de rijstvelden die in terrassen waren aangelegd op de berghellingen.

Bij een leuk uitzicht punt bleven we even staan, kopje thee en koffie drinken en aan de pisang goreng. Met zo’n uitzicht verwachten we een bijpassende rekening, als dit in Nederland zou zijn waren we ongeveer 15 a 20 euro kwijt. Hier moesten we uiteindelijk 8000 rupiah afrekenen, welke overeen komt met ongeveer €0,66. We waren even met stomheid geslagen van de rekening, maar al snel kwamen we daar weer bovenop want dit was een mooie meevaller aangezien morgen gaat een dure dag gaat worden.

Voor vanavond hadden we besloten om op het Borobudur terrein te slapen in Hotel Manohara (www.manoharaborobudur.com), de prijs van het hotel stond ons eerst een beetje tegen maar achteraf kwamen we erachter dat dit inclusief entree voor de Borobudur was en daardoor kwamen we wel redelijk voordelig uit. Ook had Ujang korting geregeld omdat hij het hotel geboekt had via een reisbureau waar hij ook voor werkt. Voordat we op reis gingen hadden we ons al een beetje verdiept in de mogelijkheden om de Borobudur te bezoeken en op verschillende reisblogs en websites lazen we verhalen ovr de prachtige zonsopkomst en verlekkerden we ons aan de bijbehorende foto’s.

De zon komt hier normaal gesproken rond 05:00 op, dus dat wordt een vroegertje morgenochtend. Na ons bij de receptie ingeschreven te hebben voor de sunrise tour en om een wake up call gevraagd te hebben, werd ons geïnformeerd dat we om 04:30 in de lobby van het hotel moesten verzamelen. De conclusie die wij hieruit trokken was dat we dan maar vroeg naar bed toe moesten vanavond.

Na een korte wandeling over het hotel terrein en een voorzichtige eerste blik op de tempel zijn we gaan eten bij een naburig hotel, volgens Ujang had ons hotel een erg duur restaurant. Volgens ons viel het voor Nederlandse begrippen reuze mee maar Ujang stond erop dat we ergens anders gingen eten. Toen we bij het naburige hotel aanschoven kwamen we twee Duitse meiden tegen die we de dag ervoor in Pangandaran hadden ontmoet in een bar op het strand. Zij verbleven in het hotel van het restaurant, de prijs voor dit hotel was na aftrek van de entree voor de Borobudur net duur als ons hotel, waar je meer waarde kreeg voor je geld. We hebben dus een goede keuze gemaakt!

Tijdens het eten stelde Ujang voor om morgen een fiets tour te gaan doen door de kampong van ongeveer 2 á 3 uur. Symen dus onderhandelen met de fietsenverhuur en gids over de prijs. De gids wou voor de hele tour, inclusief alle onkosten, 500.000 roepia hebben. Symen’s eerste vraag terug was: worden we dan gefietst voor dat bedrag of zijn de fietsen waar we zelf op moeten fietsen van goud? Het bedrag dat gevraagd werd vonden wij te veel en we hoopte uit te komen rond de 300.000 á 350.000. De gids ging tot 400.000 naar beneden en omdat we daar niet mee akkoord gingen werd er door hem opgehangen. Als je nagaat dat we gisteren voor die prijs een gids hadden voor 7 uur, inclusief de entrees en fooien voor de lokalen, vonden we de fietstour te duur. Dit was de eerste keer dat we tijdens het afdingen niet tot een akkoord zijn gekomen tijdens de vakantie.

 

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.