Vandaag ben ik jarig en daar kwamen we 3 minuten over middernacht al achter. Symen en ik waren al aardig ver weg toen ineens de telefoon ging, wij schrokken wakker van wat is er aan de hand en dachten op z’n minst dat er iemand thuis was overleden. Wat bleek, enkele thuisblijvers hadden voor de gelegenheid een verjaardag koortje te hebben gevormd en wilden mij verrassen. Dit was zeker gelukt!

Na de gezellige muzikale onderbreking in de nachtrust weer lekker verder geslapen en rond een mooie tijd wakker geworden. Toen Symen en ik voor ontbijt gingen zat Ujang al in de lobby met een grote doos naast zich op de tafel. Symen en Ujang waren wat aan het smoezen en al snel bleek dat ik niks van die mysterieuze doos mocht weten. Wat bleek later, Symen had Ujang een aantal dagen geleden gevraagd een taart te bestellen bij ‘Holland Bakery’ in Solo. Deze had Ujang gisteren besteld, nadat ik hem vrij had gegeven, en vanochtend opgehaald. Ik was in de veronderstelling dat hij een rustig avondje en ochtendje had maar niks was minder waar.

Wat me ook opviel was de grote plastic zak die Symen met zich meedroeg na het ontbijt, had hem wel in m’n koffer zien rommelen en ik mocht geen cadeautjes uitpakken maar wat er in die tas zat, geen idee! Symen en Ujang hadden plannen gemaakt en daar hield ik me aan te houden. Vanaf het hotel gingen we naar het Kraton van Solo. Het was ijskoud in de auto doordat de airco vol aan stond, dit was niet goed voor mijn verkoudheid maar wel voor de mysterieuze doos op de bijrijder stoel.

Bij het entreegeld voor het Kraton was een gids inbegrepen, onze gids was erg enthousiast jonge vrouw die van een grapje hield! Ze sprak erg goed Engels en zelfs een aantal woorden Nederlands en wij hebben erg genoten van de rondleiding die zij gaf. Wat wij vooral prettig vonden was dat we hier gewoon overal lekker rustig konden lopen en er geen hordes toeristen waren. Grote afgezette gebieden mist, op bepaalde gebieden werd gevraagd schoenen uit te doen, respect te tonen voor de tentoongestelde spullen en op deze manier was veel meer te bewonderen dan in het Kraton in Jogya.

Op loopafstand van het Kraton is er een antiek markt, nou ja antiek is een groot woord. Hier verkopen ze alles wat oud lijkt en vragen zelfs geld voor dingen die gratis zijn uitgedeeld. Het leukste was nog dat we een delfts aardewerken bord aantroffen van de doping van de MS Zuiderdam in 2002, dit bord werd gratis uitgedeeld aan alle gasten van de doopceremonie en aan alle gasten van de eerste cruise. Zelfs gebroken en weer gelijmd durfde de verkoper nog 125.000 Rp. te vragen, toen wij hem vertelden dat die borden gratis werden uitgedeeld keek ie verbaasd en werd ie erg stil. Met lege handen zijn we terug gekeerd naar de auto.

De volgende stop was een restaurant voor koffie, wat ik niet wist was dat hier een klein feestje was voorbereid. Ujang had al even met een vriend van hem gebeld, die bij het restaurant werkt, dat we eraan kwamen en het personeel stond al klaar bij de deur om de mysterieuze doos in ontvangst te nemen. De doos verdween, in naar wat mij de keuken leek, en wij werden keurig netjes naar en tafel bebracht. Nadat thee en koffie was besteld klonk er ineens muziek achter mij. Uit een deurtje kwam een drieman orkest met drumstel en angklung om mij toe zingen, in de mysterieuze doos bleek een taart te zitten welke nu op een mooi plateau stond met twee brandende kaarsjes. Na het zingen de taart aangesneden en alle cadeautjes, welke in die grote plastic zag zaten, uitgepakt. Wat voelde ik me jarig! In het restaurant hebben we onze eigen taart opgegeten en alleen wat koffie en thee gedronken, ik voelde mij er wel een beetje schuldig over dat we geen eten hadden besteld, maar dat ging echt niet meer passen. Na een vriendelijke glimlach, een royale fooi en een goed gevoel hebben we onze weg weer vervolgt.

Nog even terug te komen op de taart, dit was een cadeau van Ujang en zijn vrouw Suzi. Gisteren belde Ujang naar huis om te vertellen wat hij allemaal van plan was en Suzi vond dat hij de taart cadeau moest geven. Tijdens het eten van de taart vertelde hij dat dit zijn cadeau was voor mijn verjaardag waarop Symen en ik acuut tranen in ons ogen kregen. Op een gegeven moment ging Symen even plassen en vroeg Ujang of Symen boos op hem was omdat het nu opeens Ujang zijn cadeau was geworden en niet die van Symen. Toen ik uitlegde dat de tranen van blijdschap waren, omdat wet het zo’n mooi gebaar vonden, begonnen ook bij Ujang de waterwegen te lopen en stond het kippenvel op z’n armen. Een mooier cadeau had hij niet kunnen geven!

Via een naburige souvenirs winkel, waar we wat ideeën en hebben opgedaan wat mee terug te nemen voor het thuisfront zijn we naar de textielmarkt gegaan. De Pasar Textiel is een 5 verdieping tellend winkelcentrum met alles van Textiel wat je maar op kan noemen! Probeer hier maar eens iets te vinden wat je leuk vind, we zagen door de overhemden de kleding niet eens meer, zoveel keus. Ondertussen kregen we al weer een beetje trek, ja Ans ik hoor je denken … alweer eten? In een leuke restaurantje, erg goedkoop ook, lekker een voorgerechtje gegeten en wat gedronken om daarna richting hotel te trekken.

Gister hadden we in een naburig winkelcentrum een massagesalon gevonden en als verjaardagscadeau gingen we voor een 90 minuten durende volledige lichaams(aroma)massage naar Salon Passion. Het is hier echt heerlijk om je te laten masseren, niet alleen weten ze hier hoe ze moeten masseren ook de prijzen zijn erg aangenaam. Je loopt als herboren weer naar buiten, voor nog geen 16 euro voor anderhalf uur, we hebben heerlijk genoten en nog steeds voelen we ons op en top!

Voor het diner van vanavond had Symen Ujang weer op pad gestuurd om een lek restaurant voor vanavond te vinden. Ujang is vanmiddag meerdere restaurants af geweest en uiteindelijk had hij het gevonden! Diamond, een wat luxe restaurant met live muziek waar hij een prachtig tafeltje voor ons had uitgekozen zodat we de band goed konden zien. Dit restaurant bleek een schot in de roos en het eten was echt heerlijk! Ujang had ook nog eventjes tussendoor geregeld dat de band speciaal voor mij ging een verjaardag liedje ging zingen, zowel in het Bahasa Indonesia als in het Engels. Blij en voldaan zijn we nu in het hotel, wat heb ik genoten van mijn verjaardag, echt een dag om nooit te vergeten! Ik wil iedereen bedankt voor de lieve berichtje, voelde me echt jarig!