De afgelopen dagen zijn omgevlogen, het staat nog op m’n netvlies hoe we naar Jakarta vlogen en voor het eerst kennis maakte met Indonesische bodem. Nu zijn de koffers gepakt en stappen we van het ene avontuur in het andere.

Vanmorgen vroeg de wekker gezet zodat we rustig aan konden doen, we hadden verwacht dat het hotel nog wel zou slapen toen wij om even over 7 richting ontbijt gingen. We hadden het mis! Langs de rand van het zwembad lag het al aardig vol, ook het zwembad was al aardig gevuld net als het restaurant waar het ontbijt geserveerd wordt. We hebben het vermoeden dat de bruidsauto die buiten stond wel wat te maken kon hebben met al die opgewekte mensen op de vroege ochtend. Gelukkig konden we nog een plekje vinden in het restaurant en hebben we even wat gegeten, veel ging er niet in omdat er toch wat zenuwen in m’n buik rondgingen.

Terug bij het huisje de laatste spullen gepakt en wat dingen klaar gelegd voor Ujang. Hij heeft zo goed voor ons gezorgd dat we een mooi fooitje voor hem hebben, hopelijk investeert hij deze goed in de toekomst van zijn gezin. Ook waren er nog wat springtouwen over die ik mee had gebracht van thuis en deze mag hij uitdelen aan de kinderen in het dorp. Net toen alles in de koffer zat kwam Ujang aanrijden en konden we alles direct verhuizen naar de auto, uitchecken bij het hotel en richting de haven.

Vanaf het hotel konden we de MS Volendam nog niet zien, zeedamp nam ons zicht weg. Dichterbij de haven aangekomen konden we de boot duidelijk zien en was het makkelijk het schip te vinden. We konden ook de vele Indonesische auto’s volgen met daarin bezoekers voor de Indonesische bemanning, later hoorde we dat het schip vandaag 800 bezoekers heeft ontvangen. Met het schip naderend kwam ook het afscheid van Ujang, voor de ingang van de was het zover. We hebben afgesproken dat we zeker nog een keertje richting Indonesië komen, wanneer is alleen nog niet duidelijk maar we hopen daar nog alle tijd voor te hebben. Mocht iemand opzoek zijn naar een aardige en betrouwbare chauffeur op Java, Bali en Sumatra, laat het even weten en we brengen je in contact met Ujang.

Inchecken op het schip ging erg soepel, misschien wel wat té soepel. We liepen zo door diverse poorten heen en voor we het wisten stonden we naast het schip. Naast de Volendam waren twee grote tenten opgezet, één met stoelen en tafels en de ander was ingericht als lopend buffet ruimte waar later op de dag lunch werd geserveerd voor alle bezoekers. We mochten plaatsnemen in de eerste tent en hier werden instructies gegeven over het betreden van het schip. Even wat formulieren invullen en we mochten naar binnen, hier werd Symen een buddy toegewezen. Symen heeft niet eerder op dit type schip gewerkt en daarom heeft hij voor de eerste kennismaking met het schip een buddy toegewezen gekregen, deze maakt je wegwijs door het schip en kan je helpen bij het beantwoorden van vragen. Harry heeft ons wegwijs gemaakt door het schip en onze hut gewezen. Vandaag en morgen slapen we in een passagiershut, er is namelijk nog geen crew hut beschikbaar. Na een kort gesprekje met de kapitein kwamen we erachter dat ik vandaag werd verwacht en dat Symen pas voor Singapore op de lijst stond om aan boord te gaan. Dat kan natuurlijk helemaal niet, ze hadden geen idee wie er vandaag voor de deur zou staan maar voor het geval dat hadden ze wel deze kamer in orde gemaakt. Wij kwamen allebei in Semarang, we wisten helemaal niets van Singapore, en dat geeft ons de mogelijkheid om nog even te genieten van de luxe die een passagiershut met zich meebrengt.

De rest van de middag heeft Symen met zijn nieuwe collega’s het schip verkend en ook ik heb ik me wegwijs gemaakt op de Volendam. Het zwembad, koffiecafé en de bieb zijn al gelokaliseerd en ik weet waar ik de aankomende maand veel te vinden zal zijn.

Wat is de periode in Java toch snel gegaan, we hebben zo ontzettend genoten. Vooral de mooie landschappen hebben enorme indruk op ons gemaakt, de uitgestrekte rijstvelden met harde werkers daarop. Ook hebben we erg genoten van de bezoeken aan de toeristische attracties zoals de Borobudur, het Kraton in Solo en Yogya en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Waar we ons wel over hebben verbaast is het gebrek aan vuilnisbakken hier, het vuilnis ligt in Java echt overal. De verbranding van ditzelfde afval vindt meestal plaats in de achtertuin of waar veilig een vuurtje te stichten valt. Iets wat wij ons niet kunnen voorstellen. Wel zijn alle lampen spaarlampen, iets waar wij in Nederland nog wat van kunnen leren.

Iets dat we wel hebben gemist was wilde dieren, bij een land als Indonesië verwacht je wel dieren die je thuis niet hebt. Denk dat we de volgende keer voor een eiland als Sumatra of Borneo zouden kiezen, meer natuur en zijn natuurlijke bewoners. Terug komen hopen we zeker, we hebben echt enorm genoten en de tijd is omgevlogen. Gelukkig hebben we de foto’s en de vele herinneringen!