Loading

Juneau

Where do you want to travel?

Your journey will lead you to famous domestic and foreign beauty spots.

Martine en Symen

Juneau

Daar zijn we dan, aangekomen in Alaska. Na een dag cruisen door de Inside Passage, waar het zicht voornamelijk werd belemmerd door walvissen en slecht weer, konden we vandaag genieten van een prachtige daar onderweg en in Juneau. Wie had dat gedacht, dat ik een tropische zomervakantie kon vieren in Alaska. Toen ik hier drie jaar geleden was, met Symen op de MS Oosterdam, hadden we alleen de week mooi weer toen Anita Witzier aan boord was. Ik weet niet of zij het zonnetje in huis was of iemand anders maar na die week heb ik niet veel meer van de lucht gezien omdat er tekens een regenmuts of paraplu tussen mij en het uitzicht zat. Na mij weten is Anita deze week niet aan boord maar het weer is uitmuntend, en de voorspellingen voor de rest van de week zijn vergelijkbaar.

Ook onderweg naar Juneau waren de walvissen goed vertegenwoordigd, blijkbaar geven de walvissen hier wel gehoor aan de verzoeken die Symen indient, maar sommige passagiers lijken alleen oog te hebben op alles met een motor die op benzine loopt en niet op ander brandstof. Voor de baai van Tracy Arm waren een aantal walvissen flink aan het adem halen maar de meeste blikken gingen uit naar een toerboot die richting het schip kwam varen om mensen mee uit te nemen naar Tracy Arm. Symen herinnerde me later even op het feit dat mensen daarvoor naar Alaska komen, om boten te spotten en niet de walvissen die eromheen zwemmen.

De reis naar Juneau ging voorspoedig, de Volendam voer prachtige uitzichten voorbij en bij aankomst kon ze zo in het midden van het centrum aanleggen. Dat mensen zich aangetrokken voelde tot het mooie weer en de lokale middenstand was te merken aan de hordes mensen die van de gangway afstormde toen het schip vrijgegeven was door de autoriteiten. De populatie van het stadje was gelijk verdubbelt. Toen spitsuur eindelijk over was me richting gangway vergeven voor een dagje Juneau. Langzaam door het stadje geslenterd, de winkeletalages bewonderd, de biervoorraad van het lokale Hekeltjes aardig uitgedund en bij Ann van Rookery Café het internet gebruikt en alle groene thee opgedronken. Rookery Café is een lokaal koffiecafé net buiten het toeristische centrum waar je heerlijk kan zitten om je dingetjes te doen. Ook al ben je op vakantie en hoor je dan vooral ook dingen te ontdekken, ik kan zo genieten van het bijwerken van m’n blog en het schrijven van de kaartjes naar het thuisfront. Een kleine reflectie van ‘wat heb ik al gedaan’ en ‘wat ga ik nog doen?’.

Na was speurwerk vond Symen me na zijn wacht en hebben we samen lekker door het dorpje gewandeld. Het viel ons op dat de toeristen die inmiddels waren vertrokken, alleen de Volendam lag nog in de haven, waren vervangen door dorpsbewoners die waren bevangen door alcohol. Overal waar je keek zag je wel een groepje dronkaarts liggen, je hoefde er niet eens langs te lopen want van een verre afstand kon je al duidelijk zien dat er geen water zat in de fles waar ze van dronken. Eigenlijk wel een triest gezicht, ik hou van lekker biertjes maar de alcohol die deze mensen gebruikte begon erg veel op misbruiken te lijken.

Van buiten trokken we naar binnen richting de Hangar, een restaurant recht tegenover de Volendam waar je lekker kan eten en ook de lokale biertjes van de Alaskan Brew. Co. kan krijgen. Verandering van spijs doet eten, ook al ben ik pas een dag of twee aan boord het is heerlijk om even buiten het schip te eten en geen passagiers die, excuus makend, diverse vragen aan je stellen terwijl jij je mond vol heb met eten. Fijn met z’n tweetjes genieten van alle mensen die voorbij kwamen en de al het lekkers op onze tafel, heerlijk zo’n avondje uit dineren! Maar zoals altijd, aan alle leuke dingen komt een einde. Het werd laat en tijd om weer richting het schip te vertrekken voordat ze zonder ons zou vertrekken.

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.