Wat hebben gletsjers en walvissen met elkaar te maken? Mmmm, ze hebben allebei iets magisch over zich. Dit kan te maken hebben met het feit dat ze onvoorspelbaar zijn en de reputatie hebben uit te sterven op lange of korte termijn.

Vandaag mocht ik voor de vijfde keer Glacier Bay bezoeken, en al was ik niet van plan om dek te staan met m’n camera stond ik daar toch! De kleuren van de gletsjer zijn zo mooi als het wat bewolkt is en het blauw zo mooi door de kieren schijnt. Het blijft indrukwekkend om de stukken ijs van de gletsjer af te zien vallen en met een knal in het water horen vallen. Dit op camera vastleggen is vaak onmogelijk doordat de gletsjer gigantisch is en het geluid pas volgt op het moment dat het ijs al in het water is gezakt en nog maar voor één derde zichtbaar is.

Ditzelfde is ook met walvissen, je moet echt je camera voor je oog hebben en klaar staan want voor je het week is de walvis boven … en weer onder! Symen weet hoe gek ik ben op walvissen en vandaag stond de telefoon in de hut rood gloeiend met ‘walvis alerts’. Samen met Dedy, de cabin steward, stond ik voor het raam de kunsten van de walvissen te bewonderen. Een paar keer ben ik naar buiten gegaan en heb ik getracht de acrobatische kunsten vast te leggen maar meer dan het opspattende water van het ‘bommetje’ heb ik niet kunnen vastleggen. En het is ook veel leuker om één op één de walvissen te zien springen en niet met de camera ertussen. Ik heb ontzettend genoten van dit alles, de natuur blijft indrukwekkend en verrassend. Gelukkig maar!