Wat doe je wanneer het buiten 25 graden is, de zon volop schijnt en het enige wat je aan de hemel ziet helder blauw is? Ieder ander zou aan het strand gaan liggen of een park opzoeken maar niet ik, nee ik besloot om vandaag binnen door te brengen. Natuurlijk niet zomaar ergens binnen, maar bij UBC – MOA wat staat voor University of British Colombia – Museum of Anthropology. Heb me vandaag onder laten dompelen in de wereld van de First Nations, Tlingit, Haida, Kwakiutl en andere stammen van de Noord-West kust. Het museum heeft een prachtige collectie totempalen, uit hout gesneden kisten, ceremoniële benodigdheden en maskers. Ook hedendaagse indiaanse kunstenaars zijn vertegenwoordigd, zoals Bill Reid. Die naam zei me niets zoveel voordat ik het museum binnen ging maar nu is het een naam die ik nooit meer zal vergeten.

Buiten de enorme expositie rondom de First Nations zijn er ook veel voorwerpen te vinden uit andere delen van de wereld, wajangpoppen uit Indonesië, prachtige gewaden uit Japan, maskers uit Afrika en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het is niet te omschrijven in een paar woorden hoe de collectie van het museum eruit zag, dat moet je voor jezelf zien. Ook was er een tijdelijke expositie genaamd Safar/Voyage, een reis van 16 kunstenaars door het Midden-Oosten. Erg indrukwekkend was het, op een gegeven moment ben ik weggelopen omdat het me allemaal even te veel werd. Zo word er een video getoond dat Bagdad promoot als vakantiebestemming, terwijl de stem in de video Bagdad promoot zie je beelden voorbij komen die je liever niet ziet. Ook word er een auto tentoongesteld met daarin en -op alle bezittingen van de eigenaar van de auto die vaak moet verhuizen en zo al zijn eigendommen met zich meeneemt. Past het niet in de auto, dan blijft het achter.

Om even op adem te komen van dit indrukwekkende gedeelte hebben we de tour gemaakt door de tuin van het museum, de tour werd begeleid door een dame op middelbare leeftijd die veel kennis had van de First Nations en vol passie vertelde over wat we allemaal zagen. Zo kregen we een korte les in het herkennen van de dieren op de totempalen, wat betekenen zij en wat voor een betekenis heeft welke paal? Het was een leerzame rondleiding, kijk nu met een heel andere blik naar de First Nations. Zo heb ik ook geleerd dat de First Nations een oraal volk zijn, ze schrijven niets op maar alles wordt oraal aan de volgende generaties overgedragen. Gefascineerd verliet ik het museum, dit was een wel gespendeerde dag binnen.

Uiteindelijk toch nog even de Vancouvenaren gevolgd richting het strand, eerst lekker gegeten bij de GO FISH! food-truck. Heerlijke wraps met tonijn en zalm werden er geserveerd, we moesten wel even wachten want er stond een heel rij met wachtenden voor ons. Het was het wachten waard, met prachtig uitzicht over Granville Island gegeten en daarna rondgelopen langs Kitsilano Beach. Elke dag ontdek ik wat meer van deze geweldige stad.

S ‘avonds lekker rustig aan gedaan, Lorrie moet werken en trof daarvoor wat voorbereidingen. Ik ben in m’n boek gedoken. Kreeg van m’n zus het boek ‘Een lang weekend’ van Joyce Maynard en kan eigenlijk niet stoppen met lezen, het is een erg goed boek met een heel spannend plot. Nee, ik verklap niets want anders is het niet meer leuk voor wie het boek nog wilt lezen. In 2014 komt de film uit, ben erg benieuwd.