Soms is het zelfs lekker om in een haven niets te doen. Door het vele aantal Australiërs en Indiërs aan boord van de Volendam is er weinig plaats voor extra personen op de tours, en ik val onder extra. Ik ben echt niet te beroerd om voor een tour te betalen maar de bedragen voor tours liggen hier beduidend duurder dan in Azië, onder de $ 80,- heb je hier niets. Symen en ik wilde nog wat laatste souvenirs kopen, nog wat bier inslaan en samen wat eten. Dat is wat we vandaag in Skagway hebben gedaan. Lekker samen door het dorpje slenteren, je kan hier duidelijk zien dat de toeristen en de daarbij behorende winkels hier het straatbeeld domineren. Twee weken geleden in Haines vertelde Rachelle dat Skagway leegloopt een kwartier nadat het laatste schip van het seizoen de haven heeft verlaten.

Op aanraden van Paul naar het Thaise restaurant, Starfire, in het dorp gegaan, wat hebben we lekker gegeten. Wanneer je hier een wok gerecht met garnalen besteld krijg je ook echt een wok gerecht met garnalen en hoef je niet je bril op te zetten om de garnalen te zoeken. Hier kon zelfs m’n moeder ze zien zonder haar bril op te zetten! De dominerende garnalen in dit gerecht smaakte heerlijk en ook de basis van het gerecht, noodles en groente, waren uit de kunst.

Weer richting het schip werden we tegemoet gereden door een ambulance en niet veel verder stond er nog eentje met zwaailichten. De haven in kijkend zagen we de ambulance broeders druk in de weer met een patiënt in een bootje. Bij de ingang van de cruise terminal kwamen we erachter dat de afgevoerde patiënten meevoeren op de Volendam, de toerboot was uit balans geraakt door een grote golf waardoor met een deel van de inzittende hetzelfde gebeurde. Met gebroken botten tot gevolg. Met een dubbel gevoel, vervelend voor de gasten maar blij dat het ons niet was overkomen, richting ‘huis’ gegaan.

De avond aan boord leek erg op voorgaande avonden, lekker ontspannen en heerlijk gegeten in de diningroom. Wat hebben we een goed leven!