Marokko, ik heb niets tegen Marokko maar toch heb ik de vorige keer dat ik hier was niet het Marokko leren kennen waar sommige mensen zo ontzettend enthousiast van kunnen worden. Ik hoor dat reizen naar de Koningssteden prachtig zijn en dat de west kust schitterende logeeradresjes moet hebben met prachtige terrassen aan het water. Ja, die Marokko daar heb ik nog geen kennis mee gemaakt. En helaas vandaag weer niet, de Marokkaanse gastvrijheid waar ik kennis mee heb gemaakt is een beetje eigenaardig. Het was het soort gastvrijheid van ‘moeten’ en de mannen in het gezelschap gaven mij als vrouw niet het gevoel dat we op één lijn zaten. Ze deden hard hun best, maar toch klopte er iets niets in hun vriendelijkheid. Het had iets Amerikaans over zich, gemaakt noemen we dat in Nederland.

Was het geen leuke dag? Dat hoor je mij niet zeggen, het was een interessante tour door de medina van Tangier en heb genoten van alles dat daar te zien was. De geur in de markt was wat eigenaardig en ik zou er niet zo snel verse producten kopen zoals kaas en vleeswaren, maar daarbuiten was het een aangename verrassing. De kleuren van de kruiden, de prachtige soorten vis in ijs, die overigens wel erg naar vis roken, en alles daarbuiten. Het is een andere wereld hier, een wereld die ik niet ken en daarom ook misschien niet goed kan begrijpen. En toch ben ik nieuwsgierig naar dit land, kan ik het eigenlijk toch niet laten om er meer van te willen zien en toch voel ik me een beetje ongemakkelijk bij de Marokkaanse gastvrijheid die ik tot nu toe heb ervaren. Met het land en de bezienswaardigheden zit het wel goed, nu nog even acclimatiseren met de gastvrijheid en ik wed dat ik hier een geweldige vakantie kan beleven.