Gibraltar, een mix van Spaanse, Marokkaanse en Britse invloeden. Een gekke plek, ik kan de vinger er niet op leggen maar het voelt hier een beetje vreemd aan. De ochtend aan boord van de Maasdam rondgebracht, later in de dag richting het centrum van Gibraltar waar een vreemd gevoel me overviel. De sfeer in het centrum was vreemd, wat precies dat weet ik niet maar allereerst was het vreemd om te bepalen welke taal ik nu eigenlijk moest spreken. De winkelstraat was rommelig en leuke barretjes, zoals in Groot Brittannië, waren er eigenlijk niet te vinden. De Britse en Spaanse charme was nergens terug te vinden.

Later in de middag kwam Symen langs om samen wat te gaan eten. Van de dame bij het VVV had ik gehoord dat Gibraltar twee Marina’s heeft waar je goed kan eten. Onderweg naar de Marina, naar keuze, begon de sfeer al te veranderen. Het werd rustiger en de restaurants werden van wat meer klasse en de menukaarten bevatte behalve plaatjes hier ook tekst of helemaal geen plaatjes en alleen tekst. We schoven aan bij een pub, dronken een lekker biertje, keken naar rugby wedstrijden, bestelde een heerlijke maaltijd en later haalde we een afzakkertje bij de buurman. Een heerlijke dag samen de wal op, dan maakt het eigenlijk niet uit waar. Vandaag was overigens een nieuwe plek, nog nooit eerder heb ik hier voet aan wal gezet het was een bijzondere ervaring.