Sinterklaas, het kinderfeest waar ik mee ben opgevoed. De laatste jaren is er pas het Sinterklaas journaal, en hoe oud ik ook ben, vanaf de eerste aflevering zit ik voor de buis. Is de boot aan het zinken, zijn de pakjes kwijt, zijn de Pieten ziek, is Sinterklaas zijn mijter vergeten, etc? Het is altijd een groot avontuur en de intocht wil ik natuurlijk ook niet missen.

Deze keer is het heel anders, we zitten op de Maasdam en hebben geen Sinterklaas journaal of de Sesamstraat aflevering van 5 december. Wat we wel hebben is speculaas, schuim, pepernoten, sinasstaffen en gevulde speculaas, gekregen in het pakketje van thuis gisteren. Ook zaten er een paar editie in van de Sinterklaas journaal krant. Zo zijn we toch op de hoogte van het Sinterklaasavontuur dit jaar.

Vanavond hadden we een gezellige samenkomst met de Nederlanders, en andere personeelsleden, met oliebollen, frikadellen, bitterballen, saté met pindasaus en kaassoufflés. Het gemis van een Sinterklaas en Piet was er natuurlijk wel, maar de Sinterklaasmuziek die Symen bij zich had maakte dit wel een beetje goed. Het was geen Sinterklaas zoals we het thuis kennen, en eind deze maand en in januari nog gaan vieren, maar het was wel een gezellige samenkomst. Mocht het weer voorkomen dat we Sinterklaas aan boord vieren neem ik ‘Het paard van Sinterklaas’ en ‘Waar is het paard van Sinterklaas’ mee, gezellig Winky Wong kijken met z’n allen in de bar!