Soms zijn er van die dagen dat je behoefde hebt aan meer cultuur en in ons geval ook gelijk de gelegenheid om ons UNESCO lijstje uitbreiden. Stiekem zijn we tijdens het reizen UNESCO World Heritage plekken aan het verzamelen! Tijdens onze tijd in Australië hebben we er al een paar verzameld zoals de ‘wet tropics’ in Queensland, het Great Barrier Reef, de Blue Mountains, het Exhibition Building in Melbourne en daar komt vandaag het Sydney Opera House bij.

In eerste instantie hadden we het idee om een voorstelling in het Opera House bij te wonen, maar er zat niets van onze smaak bij deze dagen. Zodoende kozen we voor een rondleiding. Achteraf de beste keuze die we hadden kunnen maken, want nu hadden we toegang tot een groot aantal theater zalen en mochten we zelfs een kijkje nemen achter de schermen. Wanneer je tickets hebt voor een voorstelling zie je maar één zaal en de weg daar naartoe. Al zou een rondleiding en een voorstelling bijwonen wel ontzettend leuk zijn! Tijdens de rondleiding kregen we duidelijke uitleg over hoe het opera House is ontworpen en gebouwd, met alle tegenslagen en al. Wist je dat toen het ontwerp van het Opera House de ontwerp wedstrijd won, er niet eens duidelijk was of het gebouw wel gebouwd kon worden? Of er überhaupt een constructie ontworpen kon worden die het dak op zo’n manier kon ondersteunen zonder een groot geraamte en palen die het zicht in de theater zalen blokkeren?

Na een uur in het Opera House te hebben rondgedwaald gingen we richting de Rocks Markets. Dit is een gezellige markt, met een hoog DIY gehalte, in het oude historische gedeelte van Sydney. Ook hebben we even de locatie bezocht waar Symen zich later vandaag moest melden om de Sydney Harbour Bridge te beklimmen. Al jaren heeft hij het hierover, een mooie gelegenheid voor mij om dit voor zijn verjaardag kado te geven! En terwijl hij lekker aan het klimmen is kan ik lekker een wijntje drinken bij Opera Bar, en hem stiekem een beetje in de gaten houden. Want aan de brug beklimmen moet ik niet denken, ik krijg al spierpijn als ik er over nadenk. Of pijn in m’n buik …

Later in de middag zijn we even terug gekeerd naar het hotel, want met open schoenen mag je de Sydney Harbor Bridge niet op. Helaas werkte tijdens onze thuiskomst het weer niet mee, en mijn zenuwen begonnen op de spelen. Misschien wel meer dan die van Symen die de brug op moet! De wind is aangewakkerd, er is onweer en regen voorspeld en opeens realiseer ik me dat hij door mij de brug op moet in de eerder genoemde elementen. Nu denk je vast, wat kan er nu zo spannend zijn aan het overlopen van een brug? Normaal gesproken als je een brug overloopt loop je op het dek, nu gaat Symen de brug oversteken via de bovenkant van de boog, ongeveer 134 meter boven zee niveau. Zonder windscherm, overdekt wandelpad of iets dergelijks, helemaal blootgesteld aan de elementen en laten die zich vandaag nou niet van hun beste kant zien.

Ik kan lastig vertellen hoe die Bridge Climb nu eigenlijk was, al begreep ik van Symen dat het wel één van de mooiste dingen is die hij heeft gedaan. Want terwijl ik heerlijk van een wijntje en een salade genoot bij de Opera Bar maakte hij iets geweldigs mee. Daarom heb ik hem gevraagd om zelf te verwoorden hoe bijzonder het beklimmen van de Harbor Bridge was en hoe hij dit heeft ervaren!

Na effe kort wat te eten ging ik op pad naar de brug en Martine naar haar uitzicht punt bij de Opera Kitchen. Omdat er onweer voorspeld werd was het niet zeker of het eigenlijk wel doorging, maar toen toen ik me inschreef kreeg ik te horen dat het onweer voorbij gewaaid was door de harde wind en de beklimming gewoon door zou gaan! Toen ik dit aan Martine had appte, wist ik niet of dit haar juist gerust zou stellen of nog meer zenuwen ging opwekken. Ik werd wel wat meer ontspannend omdat er gelukkig geen onweer meer was, want het idee van mogelijke onweer zat me niet lekker!

Voordat ik aan de klim kon beginnen moesten er eerst een aantal voorbereidingen worden gedaan, welke ongeveer een uur in beslag nemen. Alle sieraden, horloges en dergelijke moesten af, we moesten allemaal een speciaal pak aan en ook moesten we door een metaal detector om te kijken of ik  niets bij me had wat ik mogelijk kon verliezen. Als laatste kregen we een harnas om, die ons de hele tocht zou verbinden met de brug.
Aan het pak en harnas werd vervolgens van alles vast geklikt met borg draadjes en vast gemaakt met clipjes, want er mag niks naar beneden vallen als ik straks boven de auto’s loop op de brug. De volledige uitrusting bestond uit:
– Regenjas
– Radio met koptelefoon
– Zakdoek
– Pet
– Zonnebril
– Veiligheidskoord om jezelf te zekeren aan de brug
– Hoofdzaklamp
Dit alles is nodig om zo goed als mogelijk voorbereid te zijn op alles wat gaat komen, een eventuele regenbui, de invallende duisternis omdat ik de brug ging beklimmen tijdens zonsondergang, dus eerst kan de zon schijnen terwijl daarna de duisternis invalt.

Na volledig aangekleed te zijn kreeg ik eerst nog een training over hoe je veilig een trap kan beklimmen en af te dalen met het veiligheidskoord. Na dit alles doorstaan te hebben begonnen we als een groep van 12 personen aan het eerste gedeelte van de wandeling, door onder het wegdek door te lopen totdat we de boog bereikten. Hier klimmen we via verticale ladders omhoog langs de rijdende auto’s totdat we de bovenkant van de boog bereiken, vanaf hier is het een lichte klim met traptreden naar de top. Ik heb geen hoogtevrees maar vind het toch altijd wel een beetje spannend op hoogte, dit helpt eigenlijk wel want dan ben je je wel meer bewust dat je voldoende let op je eigen veiligheid en geen onnodige risico’s neemt. Het meest enge stuk vond ik eigenlijk toch wel het begin, waar je onder het wegdek loopt op een metalen rooster, wat er uitziet alsof het er al bijna 100 jaar ligt en een beetje meebuigt als je erop loopt. De klim op de boog zelf was niet eng omdat de boog wel 3 meter breed is en je op het midden daarvan loopt tussen een reling, zodat je niet recht naar beneden kan kijken en alleen maar de verte in kan kijken! Je hebt vanaf het moment dat je bovenop de boog staat geen tijd om last te hebben van hoogtevrees, want je bent volop aan het genieten van het uitzicht wat echt adembenemend is. Het begint met het uitzicht op het Opera House terwijl je omhoog loopt.

Tijdens de weg omhoog was het nog daglicht, eenmaal aangekomen op de top verdween de zon achter de horizon en tijdens de afdaling kleurde de lucht in alle kleuren van de regenboog, van rood naar oranje, paars en alles er tussen in. De gids vertelde dat veel mensen graag hopen op een straal blauwe lucht, bij tijdens de zonsopkomst en -ondergang zorgen wolken juist voor de prachtige luchten! Om van het uitzicht tijdens de afdaling te kunnen genieten moesten we oversteken naar de andere boog voor de weg naar beneden, hierbij loop je over een smalle stalen balk en als je naar beneden kijkt zie je alles onder je door gaan. Dit was wel een prachtig uitzicht maar wanneer je last hebt van hoogtevrees zou ik aanbevelen om op dat stukje niet naar beneden te kijken!

Rond een uur of negen was ik weer beneden en had ik vaste grond onder m’n voeten. Nadat ik weer helemaal losgekoppeld ging ik opweg naar Martine. Vanaf de Opera Bar hebben we nog een paar heerlijke biertjes en wijntjes gedronken en genoten van het prachtige uitzicht op de brug en het Opera House.

Favoriete adresje om … te lunchen!
Playfair Cafe
The Rocks
Sydney, NSW
Australië

Heerlijk lunchcafé middenin The Rocks! Heerlijke broodjes en milkshakes.

Favoriete adresje om … te winkelen!
The Rocks Market
Sydney, NSW
Australië

Wat een ontzettende leuke markt met een heel hoog DIY gehalte! Perfecte plek om originele souvenirs te kopen!

Favoriete adresje om … van het uitzicht te genieten, volgens Symen!
Bridge Climb
Sydney, NSW
Australië

Favoriete adresje om … van het uitzicht te genieten en een hapje & drankje te doen!
Opera Kitchen
Bennelong Point
Sydney, NSW
Australië

Met een drankje in je hand en een heerlijk bord met eten voor je genieten van uitzicht op de stad, Harbour Bridge en het Sydney Opera House. Wat wilt een mens nog meer?