Eerder deze blog reeds had ik het over de tegenvallende havens in Fiji. De verwachting ging uit naar prachtige witte stranden en we kregen container havens met zeewater waar je niet het verlangen van kreeg om te zwemmen.

Nieuw Caledonië toont daarentegen een heel andere aanblik, prachtige witte stranden die al zichtbaar zijn vanaf het schip. Enige nadeel is dat deze plekken niet over een pier beschikken, waardoor we met de scheepstenders richting de wal moeten. Aan de andere kant is dat ook de redding voor deze plekken, want met de komst van een pier komt ook massa toerisme en dat zou het einde betekenen voor deze prachtige plek en het begin van een ‘tweede Fiji’.

Easo ligt op het eiland Lifou, welke door de Lonely Planet als een idyllisch eiland wordt omschreven. Vanaf de Noordam kan ik niets anders concluderen, het water ziet er uitnodigend uit en het enthousiasme om voet aan wal te zetten is zeker aanwezig. Vandaag heb ik samen met de Kiwi’s Easo onveilig gemaakt, elke avond spelen we samen trivia en inmiddels zijn we een hechte club geworden. De club bestaat uit Dave en zijn ‘darlings’ Wendy, Janet en Dawn. Dagen en Wendy zijn al jaren getrouwd, maar in de loopt van de jaren hebben meerdere ‘vrouwen’ zich aan de harem toegevoegd. Ik ben inmiddels vrouw nummer 4, al wordt er door de andere vrouwen beweerd dat ik wel eens nummer 5 of 6 kan zijn! In ieder geval, met veel gezelligheid zaten we vanmorgen in de tender richting land.

We zijn zeker niet teleurgesteld, Easo is schattig en idyllisch, net zoals de Lonely Planet omschreef. Na een wandeling richting de kerk werden we verrast met een prachtig uitzicht over de baai en ons schip. Nadat we bezweet beneden kwamen genoten we van een frisse duik in het water en het prachtige uitzicht vanuit het kraakheldere water. Na de afgelopen dagen is de teleurstelling van de havens helemaal verdwenen, dit is waarvoor je zover de wereld over reist. Prachtige stranden, blauwe zee, schitterend weer en zo nu een dan een koud drankje in de hand!