Waar gaat jouw volgende reis heen?
Hier vind je mijn reiservaringen welke jouw de benodigde inspiratie kunnen bieden.
Hier vind je mijn reiservaringen welke jouw de benodigde inspiratie kunnen bieden.
Vreemde dier- en plantensoorten bedreigen ecosystemen, zo ook in Australië en Nieuw Zeeland. Bij aankomst in deze landen, zowel per vliegtuig als schip, wordt er streng gecontroleerd op de inhoud van je bagage. Schoenen moeten schoon zijn, dierlijk materiaal mag niet naar binnen en ook plantaardig materiaal wordt angstvallig buiten gehouden om het plaatselijke ecosysteem te beschermen.
Met de komst van Europeanen werden er nieuwe soorten geïntroduceerd in Australië. Dit had verwoestende gevolgen voor de inheemse planten en dieren. Zo werden dieren zonder natuurlijke vijand opeens bedreigd door roofdieren uit Europa. Maar ook dieren, die op het eerste gezicht minder ‘schadelijke’ lijken, vormen een bedreiging. Denk hierbij aan de kat, everzwijn, dromedaris en het konijn welke een ware plaag heeft veroorzaakt in West Australië. De reuzenpad, cane toad, is in de jaren 30 uitgezet in Australië om suikerrietplantages in Queensland van schadelijke insecten te ontdoen. Inmiddels is de pad aan een opmars begonnen en heeft deze onderweg behoorlijk wat schade aangericht en is een bedreiging voor mens en dier, aangezien de pad giftig is.
Op het moment wordt er met man en macht geprobeerd Australië, en Nieuw Zeeland, te ontdoen van deze ‘niet inheemse’ dieren- en plantensoorten om inheemse soorten te beschermen. Eén van de organisaties, in Tasmanië, die zich inzet voor het behoud van inheemse diersoorten is Bonorong. Naast een opvangcentrum en dierenziekenhuis biedt Bonorong ook een thuis voor inheemse dieren die niet meer terug kunnen keren naar het wild. Ook wordt er hier gefokt met inheemse diersoorten om de populatie op pijl te houden, zowel in gevangenschap als in het wild.
Vandaag kreeg ik de kans om een bezoek aan Bonorong te brengen. Naast de bekende kangoeroe, kaketoes en koala’s maakt ik kennis met de Tasmaanse duivels, wombats en nog vele andere. In tegenstelling tot een dierentuin worden de dieren, behalve de volgens, niet in kooien tentoongesteld. Alle dieren zitten in een ruimte die lijkt met hun vertrouwelijke omgeving, meestal omheind door een laag hekje met een groot bord ‘pas op ik bijt’. De kangoeroes lopen hier zelfs vrij rond en op elke hoek vind je een box met voer waarmee je ze kan voeren. Bij de andere dieren word trouwens streng geadviseerd je handen niet in het hoek te steken, veel dieren hier hebben geen vriendelijke karakter. Zo ook de Tasmaanse duivel, op het eerste gezicht lijkt het een schattig diertje maar naar elkaar toe hebben ze een vijandig karakter.
Even verderop zat Sue, ze kwam aanlopen met een kattenbakje. Zo’n ding waarmee je met je kat naar de dierenarts gaat, niet dat ik een kat heb … Ze nam plaats in een verblijf en deed het mandje open, er kwam geen huisdier uit gezet. Daarin opgeborgen zaten drie baby wombats welke Sue opvangt totdat ze twee jaar zijn, wanneer de wombat twee jaar worden ze vanzelf wild en agressief en kunnen ze worden uitgezet in het wild. Vooralsnog zat Sue samen met haar wombats op een rots alsof het kleine kindjes waren, al hadden ze wel scherpe nagels en had Sue aardige schrammen op haar handen.
Het bezoek aan Bonorong was kort, maar het werd wel duidelijk hoe belangrijk dit soort opvangcentra voor de inheemse diersoorten zijn. Daarnaast is ook de inzet van vrijwilligers en de donatie van bezoekers essentieel om de inheemse dieren beschermen!
Na afloop nog even een bezoek aan Richmond gebracht, een schattig dorpje met één van de oudste bruggen van Australië. Je kunt hier gerust een rondje lopen en verdwalen in de kleine winkeltjes die dit dorp rijk is. Koffie en zoetigheden zijn hier trouwens in overvloed te koop, mocht je even een stop willen maken.
Mijn bezoek aan Hobart en Tasmanië was kort, enkel een paar uur. Inmiddels zijn we alweer onderweg naar Nieuw Zeeland waar ze overigens hetzelfde probleem hebben met uitheemse plant- en diersoorten. Ik ben erg nieuwsgierig naar de volgende bestemming, al kijk ik ook uit om over een paar weken weer terug te keren naar Hobartom meer van dit stukje Australië te zien.
Favoriete adresje om … inheemse diersoorten te zien!
Bonorong
593 Briggs Road
Brighton, Tasmanië, Australië
www.bonorong.com.au
Mooie opvang voor inheemse diersoorten, waar je ze van dichtbij kan zien. Hier heb je de mogelijkheid om kangoeroes te voeren en koala’s een aai over hun rug te geven. Mocht je een donatie willen doen aan Bonorong, voor $ 20,- AUS verkopen ze buidels voor opvang van baby wombats, zowel het geld als de buidels worden gebruikt om wombats te beschermen.
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.