Wanneer je opgroeit met Francofielen als ouders, weet je zeker dat de vakanties niet naar Italië gaan. Toen we klein waren gingen deze altijd naar een huisje ergens midden in het bos in Nederland, konden wij lekker buiten spelen en hoefden m’n ouders niet zover met ons in de auto. Ik moet een jaar of twaalf zijn geweest toen mijn ouders alle moed hadden verzameld om met ons richting Frankrijk te vertrekken. In Parijs raakte we de weg kwijt en moesten we aan voetbal supporters, het was de finale van het EK of WK, de weg vragen. Op het moment dat Frankrijk de overwinning binnensleepte lagen wij al op één oor in de tent.

Maar terug naar Italië, want daar zijn we vandaag. Mijn verhouding met dit land is een beetje van de haat liefde … Er zijn plekken waar ik nog voor geen miljoen naar terug hoef. Al heb je soms geen keuze, wanneer de boot gaat ga jij mee. Maar ja, dan plan ik wel een extra zeedag. In andere havens sta ik te popelen op de wal op te gaan en te gaan ontdekken. Vandaag was zo’n dag waarin ik ontzettend veel zin had om meer van Italië te gaan zien. Vanuit Livorno kan je gemakkelijk naar Pisa, Florence, Lucca of Sienna. Daarentegen ging ik vandaag nog een stapje verder, richting Portovenere en Cinque Terre.

Op het programma stond een busrit door het Italiaanse landschap richting Portovenere. Na een korte wandelroute met gids zou er voldoende vrije tijd zijn om een cappuccino te drinken en van het uitzicht te genieten. De lokale pont zou ons daarna via de Cinque Terres naar Montorosso varen waar er een koud glas wijn voor ons klaar zou staan en voldoende tijd zou zijn om te winkelen, lunchen en ronddwalen in de straatjes. Voor we weer in de bus zouden stappen richting het schip moest de trein worden gepakt omdat de bus niet in Montorosso kan komen.

Nu kan ik hele verhalen gaan schrijven over hoe de dorpjes eruit zagen en het gevoel dat ik had toen ik op de kade stond. Ik ga dat niet doen, zal straks wat mooie foto’s uitzoeken die ik met jullie kan delen en hopelijk krijgen jullie een indruk van de omgeving hier. Woorden zullen niet genoeg recht doen, al twijfel ik soms over mijn talenten als fotograaf 😉