Er wordt mij wel eens gevraagd waar ik nog niet ben geweest … genoeg plekken om eerlijk te zijn Cruiseschepen hebben de eigenaardigheid dat ze alleen kunnen komen waar water is, dus nog genoeg te ontdekken. In de buurt van water en ver daar vandaag. Al maanden staat Kotor met grote letters in mijn agenda, een nieuwe haven waar ik al tijden naar uit kijk om naartoe te gaan.

Hier aan de pier liggen is niet mogelijk, de Koningsdam is te groot en daarom lag ze de hele dag in de baai van Kotor om met de aanwezige tenders de mensen van en naar wal te vervoeren. Voordat kon gebeuren moest het schip eerst de baai binnenvaren, een prachtige binnenkomst terwijl de zon zich langzaam klaar maakte voor deze dag. Het leverde een prachtige video op met de GoPro, een apparaat waar ik me eerst vanaf vroeg wat we er eigenlijk mee moesten … maar uiteindelijk begin ik, dat stomme ding, steeds leuker te vinden. Vooral jullie reacties op de video’s zijn ontzettend leuk.

Het ritje met de tender was uitermate relaxed, voor we het wisten reikte een hand zich in de tender om ons allemaal aan wal te helpen. Daar stond de gids van de wandeltour al klaar om met ons de stad te verkennen. Aan de wal staande had ik geen idee wat de bedoeling was, hoog in de bergen zag ik de stadsmuur boven ons uit torenen, maar later bij de grond kreeg ik geen zicht op de muur. En toch was die er, verstopt achter vele lagen steiger waarop werklui aan het werk zijn om de muur weer in ere te herstellen. Achter de meters steigerdoek bevindt zich een doolhof aan kleine straatjes met restaurants, winkels, cafe’s, kerken en pleintjes. Verscholen en beschermd voor degene die kwaad willen doen.

De wandeltour was wat teleurstellend, we bezochten twee kerken en het Maritiem museum terwijl we onze weg maakte door de vele straatjes die Kotor rijk is. Graag had ik wat meer willen weten van de straatjes achteraf, de stad vanaf de stadsmuur willen zien en aanbevelingen horen voor winkels en restaurants waar ook de lokale bevolking komt. Want al is er één ding duidelijk, toerisme hier in Kotor is groot. Op elke hoek van de straat vind je zeker drie souvenirs winkels …

Na de wandeltour was er gelukkig voldoende tijd om zelf door de straten van Kotor te verdwalen, opzoek naar bladerdeeg broodjes met spinazie en feta. M’n ouders en zus gaven me deze aanbeveling voordat ik wegging, en vanmorgen nog. Op een pleintje zit een grote winkel, met meerdere deuren, die deze broodjes verkoopt in alle soorten, smaken en maten. Moet je natuurlijk net zien dat ik nergens het adres, en de naam, van de broodjeszaak kan vinden. De kozijnen zijn groen met zwart, zit op een hoekje en heeft uitzicht op een plein met meerdere terrasjes.

En zo heb ik de hele dag genoten van Kotor, terrasje hier, kaartjes schrijven daar, beetje links en een beetje recht en zo dwaalde ik door alle kleine straatjes van Kotor. De zon scheen volop, misschien wat te warm voor een stadsbezoek al is het ook heerlijk om met een koud drankje op een terras te zitten en mensen te kijken.