Loading

Guadeloupe | Pietje paniek

Waar gaat jouw volgende reis heen?

Hier vind je mijn reiservaringen welke jouw de benodigde inspiratie kunnen bieden.

Guadeloupe | Pietje paniek

En daar zitten we dan, gister zijn we naar Guadeloupe gevlogen en ik was niet degene die zenuwachtig was dit keer. Gelukte deelde Symen zijn nervositeit niet met mij want anders was ook ik helemaal in de stress geschoten.

Symen ging vanochtend kijken op de website van Fort Lauderdale airport naar de status van onze vlucht naar Guadeloupe, stonden er op de site helemaal geen vluchten vermeld met Norwegian Air naar Guadeloupe! Snel de tickets gecontroleerd op de luchthaven code en aangezien onze tickets aangaven dat we vertrokken van FLL had Symen er toch vertrouwen in dat onze vlucht wel zou gaan vandaag.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld bleek de paniek voor niets. Onze vlucht ging gewoon en zeer snel waren we succesvol ingecheckt. De paniek was overigens overgesprongen op de persoon voor ons in de rij want hij zag dat alle dames bij de incheck balie erg nors waren en precies op het gewicht van de koffers aan het letten waren. Aan het zien van zijn bagage ging hij het niet redden met 20 kilo. Ik aan de andere kant had alle vertrouwen in Symen z’n inpak kunsten en wij kwamen er zonder problemen doorheen. Onze vriendelijke lach en een beetje humor hielpen waarschijnlijk ook om de 400 gr over bagage zonder problemen mee naar Guadeloupe te krijgen.

Aangekomen bij de gate ontglipte mij een zucht van verlichting. Ooit ben ik vanaf hier naar de Bahama’s bevlogen in een propellor vliegtuigje en dat was toch niet zo stabiel als een groter vliegtuig. De vlucht naar Guadeloupe ging gelukkig in een groter vliegtuig over alle prachtige Caribische eilandjes heen, op het eiland van Nassau na. Dat is compleet volgebouwd zagen we vanuit de lucht, gelukkig gingen we daar niet naartoe!

Eenmaal geland op Point a Pitre Airport op verbaasden we ons over hoe groen het eiland was. Nu kwam Symen z’n tweede zenuwachtige periode, de auto verhuur. Normaal huren we altijd via de website van de autoverhuur organisatie zelf, maar deze keer had Symen een een deal gezien via een tussenpersoon die 30% goedkoper was. De website leek wel vertrouwd, maar was het ook zo? Warempel, de auto was keurig netjes voor ons gereserveerd en we kregen zelfs een upgrade, een gloednieuwe Renault Capture met net 2000km op de teller en nog helemaal geen schade. Enige nadeel, hij is wel wit. M’n minst favoriete kleur, alhoewel … is wit wel een kleur?

Aangezien we in de namiddag aankwamen belande we gelijk met de huurauto in de spits, het was file rijden voor het eerste uur naar onze accommodatie. Eenmaal dichterbij de door ons geboekte AirBnB kwamen we erachter dat Google maps, Apple maps en de lokale straatnaam bordjes niet overeen kwamen. Vol goede moed maakte we volop gebruik van de vele rotondes hier, volgens ons hebben ze hier helemaal geen stoplichten en zijn de rotondes speciaal uitgevonden voor degene die een rondje extra nodig hebben om de weg te vinden. Een aantal rotondes verder, lees dezelfde rotonde, en een aantal straten te hebben ingereden zonder succes begon bij mij toch wel de paniek toe te slaan. Het was nog geen blinde paniek, maar het ontbijt van vanmorgen en de krentenbollen die over waren van maandag begonnen nu toch wel uit te werken en het was tijd om uit de auto te stappen, wat te eten en een koud biertje te bestellen. We zijn een paar keer uitgestapt, dachten dat we het hadden gevonden maar geen succes. Lieve mensen, en ook dronken mannen bij het tankstation, hebben geprobeerd ons te helpen de weg te vinden maar geen geluk. Na een tijdje besloten we dat het de stress niet waard was en hebben we de verhuurster van het appartement opgebeld. Haar dochter kwam ons ophalen bij het eerdergenoemde tankstation. Niet te geloven … we slapen nog geen 200 meter van het tankstation vandaan en de heren wisten ons niet eens de weg te wijzen. Lag vast aan het alcohol promillage in hun bloed!

Auto geparkeerd, koffer gedumpt en toen was het tijd om te eten. Ja, en toen sloeg de paniek in bij onze host. Het was al over half 8 en dan zijn ze hier allang al uitgegeten. Restaurant één was gesloten vandaag, restaurant twee ging om half 8 dicht en zo herhaalde zich nog een aantal keer het woord ‘gesloten’. Gelukkig is er verderop de straat een restaurant die nog wel open was en deze twee hongerige toeristen een bord eten kon serveren samen met een koud pilsje. Na het eten nog even naar het strand gelopen. In het dikke donker genoten we van de prachtige sterrenhemel, omdat hier weinig tot geen lichtvervuiling is zijn er zoveel meer sterren te zien dan thuis. Het, wat later bleek, imposante strand maakte op dat moment weinig tot geen indruk op ons. Vanwege het gebrek aan licht konden we ons geen voorstelling maken van het feit dat dit strand bijna een kilometer lang is en omringd is door palmbomen.

1 Comment

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.