Wie kent ze niet, de prachtige onderwater video’s van Jaques Cousteau. De films door hem gemaakt zijn qua kwaliteit vandaag de dag gedateerd, maar zijn missie en de prachtige onderwater wereld die hem inspireerde niet. Rondom Iles de Pigeon speelde Jaques zijn eerste film zich af. Of dit gebied direct daarna is vernoemd tot Jaques Cousteau National Reserve weet ik niet, maar zo staat het vandaag de dag bekend.

Wanneer je me kent weet je dat duiken (wel in warm water!) mijn grootste hobby is, op het schrijven van post na dan misschien. Tevens is duiken ook een angst voor mij, als ik ga duiken wil ik het liefst duiken met van die oude mannetjes met bierbuiken die dit voor hun hobby doen en niet om geld te verdienen. Toen ik 18 was heb ik samen met me vader m’n duikbrevet gehaald, hij is jaren m’n buddy geweest en heeft ook een bierbuikje en grijs haar … Mogelijk dat het vertrouwen daar vandaan komt! Dus ja, die oude mannetjes stralen voor mij een soort rust en vertrouwen uit. Ik duik niet graag wanneer er haast is en je opgejaagde wordt door een ‘dive master’ die net een jaar z’n papieren heeft. Ik hou met gemak en rust, zowel op de kade, in de boot en in het water.

Les Heures Saintes, is een duikschool die gerund wordt door mannen op leeftijd met veel levenservaring. Gisteren bij het inschrijven en regelen van papierwerk voelde me gelijk op mn gemak. Er is wel eens een duikschool geweest waar dat niet zo was en ik veel overredingskracht nodig had van m’n buddy of ik gewoon besloot om niet te gaan. Wanneer ik ga duiken moet ik me op m’n gemak voelen en comfortabel zodat de angst die ik heb niet de overhand neemt.

Wat ook zo heerlijk is aan deze duikschool, is dat je niet hoeft te slepen met je apparatuur, op je vinnen en 3mm shorty wetsuit na dan! Verwacht dat deze mannen op leeftijd ook liever lui zijn dan moe, zeker met de stalen flessen die ze hier gebruiken om mee te duiken. Ze staan beneden, blijven beneden en worden ook gevuld beneden. Bijkomend voordeel is dat er geen loodgordel nodig is tijdens het duiken. Een duikschool naar m’n hart!

De angst voor het duiken, of eigenlijk de angst voor het moment dat je in het water springt en je ogen open doet om te zien wat er onder je is, is ontstaan in de Bahama’s. Ik had net een paar jaar m’n brevet en was nog niet zo zeker van m’n zaak zoals nu. Iedereen aan boord werd opgejaagd door de crew om snel zich gereed te maken om het water in te gaan. Wanneer je klaar was kreeg je nog net niet een duw richting de zee. Totaal niet comfortabel belande ik in het water, de onrust zat al in het lijf, en toen deed ook m’n buddy er nog zo ontzettend lang over om richting het water te komen dat ik alvast eens even een kijkje ging nemen naar het uitzicht onder me. Niets, helemaal niets was er onder me. Ook gigantisch donkerblauw gat waar de bodem niet van te zien was … de angst kreeg de overhand en ik ben direct het water uit gegaan. Wat bleek, de boot lag op de rand van het rif en was door de wind afgedreven naar boven de afgrond. Wanneer ik 180 graden de andere kant had opgekeken, had ik het rif kunnen zien en de rand die langzaam de afgrond in liep. Het feit dat ik niet voorbereid was op dat grote ‘zwarte’ gat heeft er voor gezorgd dat ik nu een angst heb voor het moment na aankomst in het water en m’n hoofd onder water ‘moet’. Gelukkig ken ik mezelf inmiddels, weet ik dat ik rustig moet ademen en ook aan de crew aan boord moet vragen wat ik na het springen kan verwachten onder me en aan welke kant het rif zich bevind!

Onze eerste duik was om er weer even in te komen, maximaal 20m diep. De laatste duik gelogd in m’n boek was namelijk in North Stradbrook in Australië, een luttele twee jaar geleden. Bij Les Heures Saintes komen alle duiken met een duikgids, nee niet een boekje van papier met de route maar een echte gids die je de prachtige plekjes laat zien onder water. Op nieuwe plekken is het altijd lastig om te weten wat er te zien is en waar je moet zijn. Bijkomend voordeel, de groepjes waarmee je duikt bestaan uit vier duikers en één ‘gids’, perfect aantal om bij elkaar te houden en om alles goed te kunnen zien! Thomas nam ons mee langs een mooi rif met prachtig koraal en hele mooie vissen. 

Na al een succesvolle eerste duik werden we de tweede nog meer beloond. ‘Piscine’ heet de duiklocatie waar Fred ons samen met twee andere duikers meenam langs de mooiste plekjes op dit rif. Een rif nog mooier dan het eerste en we hebben gewoon vier schildpadden gezien. Heerlijk relaxt waren ze aan het eten en rondzwemmen, wat een prachtige beesten zijn dat toch! Symen maakt soms wel het grapje dat de zeevaarders in de 16e en 17e eeuw schildpadden vingen en die op hun rug op het kampvuur legde zodat ie van binnen langzaam gaar kookte en dat in die tijd toch een heerlijke maaltijd opleverde. Ik zie ze toch veel liever rondzwemmend in de natuur omringt door een schitterende omgeving.

Na twee geweldige duiken zijn we weer rustig richting ons appartementje gereden en hebben en heerlijke relaxte middag gehad op ons terras met een hapje, drankje en een goed boek!

Favoriete adresje om … te duiken!
Les Heures Saintes
Bouillante
Guadeloupe

Duikschool direct gelegen aan de kust voor het Jaque Cousteau Reserve. De ‘dive masters’ hier zijn mannen van middelbare leeftijd met een lekkere bierbuik. Geen gehaast of gejaag op de kade, de boot of in het water. Heerlijk rustig duiken zonder stress, we hebben alle tijd. Ook geen gesleep met zware duikspullen. Wel zijn er trappen van de duikschool naar de boot.