Loading

Cruise Pauze | Dag 12, Grand Bahama Anchorage

Where do you want to travel?

Your journey will lead you to famous domestic and foreign beauty spots.

Cruise Pauze | Dag 12, Grand Bahama Anchorage

De benen willen strekken, we kennen allemaal vast wel het gevoel wanneer je te lang in een vliegtuig hebt gezeten of aan je bureau of wanneer je nu heel wat dagen binnen zit en in een appartementje woont zonder een buiten om gebruik van te maken. Het schip had gisteren ook sterkt de behoefte om in beweging te komen, de tanks met vuil water begonnen vol te raken en degene met drinkwater leeg … het werd dus tijd om te lozen en te vullen. Mijn eerste vraag was, kan dat tegelijkertijd? Nu heb ik gisteren van Symen geleerd dat de uitgang voor het vieze water op een halve meter onder de waterlijn zit en het punt waar zeewater naar binnen word gepompt zodat er drinkwater van gemaakt kan worden op 8,0 meter. Zo leer je ook nog iets …

Om heel eerlijk te zijn is er vrij weinig nieuws vanaf deze kant. We vermaken ons nog steeds prima hier, de ongelezen boeken beginnen dan wel schaars te worden hier maar dat is simpel op te lossen om een boekenruil te organiseren onder het personeel. De zon schijnt nog steeds volop en de wind is pas vanaf 1 april weer van plan om van zich te laten horen. Met de voorraad die we nog hebben maken de chefs aan boord de meest uiteenlopende gerechten, en zo nu en dan worden we verwend met Gelato. 

De emails van de sportschool overspoelen mijn mailbox, online lessen en andere tips of actief te blijven tijdens deze periode van isolatie. Wanneer je je computer aanzet kan je zelfs yoga lessen volgen bij de yogastudio waar ik thuis lessen volg. Allemaal mogelijkheden om je te vermaken. Hier is de sportschool elke dag nog gewoon geopend en elke dag is er een les met een instructeur. En wanneer dat niet genoeg is dan is daar de mogelijkheid om dagelijks Zumba te doen of één van de andere activiteiten zoals spelletjes, Karaoke en een dagelijkse quiz. Genoeg vermaak hier.

Dit alles doet me wel beseffen dat ik geen flauw benul heb van wat er thuis gaande is. Ik heb een enorme angst dat er wat gebeurt met degene waar ik van hou thuis, want thuiskomen zit er voorlopig voor mij en Symen niet in. Op het moment dat ik de angst uitsprak werd ik erop gewezen dat hetzelfde geld voor degene die thuis zijn, die mogen ook niet bij elkaar op bezoek. Nieuw geboren kindjes mogen niet geïntroduceerd worden aan de familie om daarna heel veel geknuffeld te worden. Wat me hart het meeste brak was de open brief aan onze minister president van een dame die zorgt voor zwaargehandicapten kinderen, die niet gebruik kan maken van What’s App of Skype. Kinderen die vaak enkel door aanraking de aanwezigheid van hun ouders, broertjes, zusje, opa’s, oma’s, etc kunnen waarnemen. Door COVID-19 kan dit niet meer, zijn hun geliefden genoodzaakt om vanachter een glazenwand de kinderen te bezoeken. Leg deze situatie maar eens uit aan deze kinderen. Een onmogelijke taak lijkt mij, aangezien ik niet eens de vinger kan leggen op deze gehele situatie.

Ik probeer zo snel mogelijk langs het nieuws te zappen en heb vele groepen en mensen ontvolgt op de sociale media kanalen. Naast de saamhorigheid die plaatsvind komt er door angst en paniek ook veel haat vrij. Zoveel gemene berichten gaan er de wereld over. Op het moment dat mijn ogen de nare woorden waarnemen beginnen mijn vingers al aan een reactie, inmiddels heb ik al zeker honderd berichten getypt … nadat het bericht afgerond is bekruipt me het gevoel dat dit wel eens helemaal de foute reactie kan uitlokken en verwijder ik samen met het bericht de persoon of groep van mijn tijdlijn. Ik snap de angst en paniek, wat ik iedereen wel wil meegeven is dat we allemaal mensen zijn die op de één of andere manier worden beïnvloed door deze situatie. Die persoon aan de andere kant die haar vader is misschien net wel overleden, of hij weet dat zijn baan op de tocht staat door deze situatie of het bedrijf heeft het zo ontzettend druk met het zoeken naar mogelijkheden en oplossingen dat ze niet in staat iedereen persoonlijk te woord te staan. Verdiep je eens in de ander, of in ‘The Word’ van Byron Katie … We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en zijn allemaal ook nog eens genoodzaakt te roeien met de riemen die we beschikbaar hebben, vergeet dat niet!

Om op een vriendelijke noot te eindigen. De afgelopen dagen heb ik zoveel lieve berichten ontvangen en zie ik op sociale media ook prachtige initiatieven voorbij komen. En dat warmt dan weer m’n hart, waarna ik rustig en ontspannen me kan nestelen in een paar kussens met m’n laatste boek … welke gelukkig ruim 500 pagina’s telt.

  • Even ter notitie, dit is mijn persoonlijke ervaring en mening. Dit is niet de mening van Holland America Line. Wil je meer weten over hoe zij omgaan met de situatie? Neem dan even een kijkje op hun Facebook-pagina of website.

 

 

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.