Met de tent naar Frankrijk, zo zagen onze zomervakanties eruit. Auto volgeladen met alle kampeerspullen en het halve magazijn van Aldi reden we naar een plek waar de Franse zon scheen. Camping boek op de achterbank, waarin ik de leukste campings mocht uitzoeken waar volgens het weerbericht de zon scheen. We waren nooit het gezin van de grote massa campings met drie zwembaden en vijf glijbanen. Die campings zijn op één hand te tellen, denk zelfs op een aantal vingers. Er was vaak wel een zwembad, maar vooral veel natuur. Het strand, een meer, beekjes of prachtige auto routes welke we met een picknickmand op de achterbank reden. Doel was altijd drie weken zon, helaas kan je het weer niet sturen en zo nu en dan kwam er slecht weer onze kant op.

Daar zit je dan, met een heel gezin in een tent van een paar vierkante meter. De lichaamsbeweging die we kregen was het sprintje naar het washok voor een douche, al kon je net zo goed buiten gaan staan wou je je haar wassen, en de wc … alhoewel, een emmer bracht soms ook wel uitkomst voor een plasje want je elke keer nat laten regenen is ook niet alles. Kleren drogen zo moeilijk wanneer alles vochtig is. Waar ik met dit nostalgische verhaal naartoe wil is de situatie van overmacht, want je kan niets aan het weer doen, en het feit dat je eigenlijk nergens naartoe kan en er het beste van moet maken! Je leest de Donald Duck of een boek, speelt een spelletje, schrijft een blog, eet wat en vangt een tokkie. Voor de niet West Friezen onder ons, het vangen van een tokkie is niet een familielid van het gelijknamige ordinaire gezin vangen. Het is het vangen van een tukkie, een powernap doen of een middagdutje. Iedereen heeft er een andere benaming voor, maar bij ons in het gezin vangen we dus tokkies.

En zo komen Symen en ik de dag door. We lezen wat, Symen schrijft een verslag voor zijn werk en ik een blog, kletsen met familie of vrienden via de app, doen een tokkie, zitten lekker buiten op het balkon, we kijken een beetje tv … Drie keer per dag wordt er een dienblad met eten voor onze hut gezet en we proberen zo gezond mogelijk te eten met de keuzes die ons worden geboden. Voor de lichaamsbeweging raadplegen we mijn sporthorloge met workouts, want onze benen beginnen we nu toch wel te voelen. Ze missen de trappen, de rondjes lopen op het buiten dek en vooral het overal kunnen gaan en staan. Echter gaat er nu een storm ten ronde en kunnen we voorlopig nergens naartoe. Deze regenbui gaat wat langer duren dan een gemiddeld bui tijdens onze vakanties, maar wat we wel zeker weten is dat de storm op een zeker moment zal gaan liggen!

• Even ter notitie, dit is mijn persoonlijke ervaring en mening. Dit is niet de mening van Holland America Line. Wil je meer weten over hoe zij omgaan met de situatie? Neem dan even een kijkje op hun Facebook-pagina of website.