‘Kom op, dit is net als fietsen en fietsen verleer je nooit!’ We zouden geen Nederlanders zijn wanneer we fietsen niet gebruiken als een metafoor. ‘Op een oude fiets moet je het leren’ en ‘op die fiets’ komen regelmatig voor in een gesprek met deze of gene. Maar even terug naar de woorden ‘het is net als fietsen en fietsen verleer je nooit’. Hoef niet uit te wijden waarom ik de laatste tijd met beide voeten op Nederlanders bodem het gestaan, overigens net als menig medemens, met een uitzondering naar het drielandenpunt daargelaten. Opeens uit het niets, lijkt het wel, begon ik weer een notitieboekje te vullen met de tofste tips in de Middellandse Zee. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, en voor C zijn intrede maakte was dat eigenlijk ook zo …

Met enige angst in m’n lijf keek uit naar het moment dat de koffer gepakt moest worden en ik m’n boarding pass uitgereikt zou krijgen van de grondstewardess op Schiphol. Op reis gaan, op vakantie of hoe je het ook wilt noemen, is net als fietsen … je verleerd het niet zomaar. Met één voet over de drempel op Schiphol voelt het als thuiskomen, ondanks de onzekerheid hoeveel wachtende er voor je staan bij de security. De oproepen voor passagiers die op moeten schieten, anders wordt hun bagage van het vliegtuig geladen, klinken als muziek in m’n oren. Ongeduldige passagiers bij de gate voelen als een opgewonden menigte op een festival. De romantiek van het weer weg kunnen na lange tijd overheerst nog even, er komt een moment dat ik vliegen weer als een moetje ga zien om ergens te komen. Voor de grote C was vliegen echt de manier om van A naar B te komen, gisteren was het echter een gigantisch avontuur waar m’n hart harder van ging kloppen. Gedurende het opstijgen maakte m’n hart een sprongetje, op het ogenblik dat de wielen het Griekse asfalt raakte werd ik zo enthousiast als een kind op Sinterklaasavond. Voor ik het wist ademende ik de hete Atheense lucht in, met een vleugje kerosine, en brandde de middagzon op m’n huid. Voor ik het wist had ik m’n koffer, liep ik door de deuren van de aankomst hal en stond daar een grote zelfingenomen taxi chauffeur met een bordje in zijn handen met mijn naam daarop. Voor m’n gevoel stond ik niet veel later in de lobby van mijn eerder geboekt hotel in Piraeus. De start van m’n Middellandse Zee avontuur.

Na een verkwikkende douche was het maar een korte wandeling over de oneven stoeptegels van Piraeus naar het restaurant waar m’n notitieboekje me naartoe wees. De IKEA, stadseditie, gepasseerd hoor ik al traditioneel Griekse muziek de hoek om komen. Een terrasje met houten stoeltjes en tafeltjes bedekt met geruite tafelkleden verwelkomen de gasten samen met drie oude baasjes die hier vast hun pensioen aanvullen met een zakcentje. De borreltjes blijven komen, aangeboden als blijk van waardering door de gasten. Overigens, door het menu bladerend kom je erachter dat je biertje tijdens de live muziek zo één á twee euro meer gaat kosten. Hoe meer drankjes er voor de heren worden gekocht, hoe meer het restaurant af kan tikken. Desalniettemin, de warmte zelfs zo later op de avond gecombineerd met de muziek, een koel biertje en de heerlijke Griekse gerechten die worden geserveerd maken dat ik me waan als een god in … Griekenland! Dit is het ultieme toppunt van vakantie. 

En zo pats boem, de volgende dag na een nacht van uren naar het planfond staren, sta ik nederig naast de boeg van de MS Oosterdam. Zeven weken aan boord van de Oosterdam, samen met Symen. Het voelt zo gewoon en onwerkelijk op hetzelfde moment. Het inchecken aan boord gaat tegenwoordig met wat meer papierwerk, en voorbereiding, gepaard. Een negatieve PCR-test en vaccinatieboekje vormen samen met je paspoort je ticket naar een prachtige tijd aan boord. 

Langzaam beginnen ik te wennen aan het feit dat dit geen droom is, maar echt. Iets waar ik zolang van gedroomd heb! Het genieten kan beginnen, in combinatie met het ontdekken van zoveel nieuwe plakken. Morgen beginnen we direct met Mykonos, een onbekende voor mij. Heb er ontzettend veel zin in! Niet zo lang geleden las ik dat TUI opzoek was naar de kleine dingen die reizen zo bijzonder maken. Voor mij is dat het kopen van ansichten en postzegels, om deze daarna op een terrasje met een koud biertje te kunnen schrijven. En daar sluit ik nu mee af, op de mooie kleine momenten die dit soort grote avonturen speciaal maken!

Favoriete adresje voor … Een maaltijd en livemuziek!

To Steki Tou Artemis

Dimosthenous 9

Piraeus, Griekenland

De plek om neer te strijken voor een authentieke Griekse maaltijden, met bijpassende muziek. De mosselen in tomatensaus met tomaten en de verse tzatziki zijn zeker aan te raden!