Antarctica, een schip kan er niet zomaar naartoe varen om het enorme natuur schoon te gaan bekijken. Symen heeft me geholpen om je een idee te geven wat wat het inhoud om hier te mogen varen. Er komt een groot eisen pakket om de hoek kijken voor een reisje naar het witte continent. Om te beginnen ligt Antarctica in een Polar Code gebied, onder de 60 graden zuid wordt aangezien als Polar wateren waar schepen zowel zee-ijs als landijs kunnen tegenkomen. Evenals extreme weersomstandigheden en lage temperaturen. Wat wel goed is om te weten, de Noordpool is oceaan omgeven door land en de Zuidpool is land omgeven door oceanen.

Om bevriezing te voorkomen moeten alle water- en brandblusserleidingen op de buitendekken afgesloten en geleegd worden. Vanwege het extreme weer en lage temperaturen moet er ook voor iedere passagier een Termal Protective Aid aanbood zijn. Normaal gesproken heeft het schip maar voor 10% van de passagiers eentje aan boord, wanneer schepen in Antarctische wateren varen is er voor iedereen eentje beschikbaar in geval het nodig is. Ook een paar sneeuwscheppen en honkbalknuppel om het schip te ontdoen van sneeuw en ijs komen aan boord voor de reis kan beginnen. Samen met extra zout om de buiten dekken begaanbaar te houden. Als al deze voorbereidingen gedaan zijn, komt de inspecteur van de verzekeringsmaatschappij aan boord om te kijken of alles in orde is. Pas dan mag het schip op pad. Deze check voor de Oosterdam was al in December gedaan, dit wordt namelijk de tweede reis van het schip naar Antarctica dit seizoen.

En hier houd het niet op. De brug officieren zijn verplicht vooraf een Polar Code / Ice Navigation Cursus te doen, ik grap hiermee dat Symen op Titanic Cursus moest. Deze training moet elke 5 jaar herhaald worden zodat iedere officier op de hoogte is van de huidige regels. Als extra zekerheid heeft Holland America Line ook een ijspilot aan boord, een loods. Dit keer niet voor de haven maar speciaal om door het ijs te navigeren. Alle extra ogen en beetjes kennis zijn meegenomen wanneer een schip deze kant op gaat.

Antarctica wordt beschermt door een organisatie, IAATO, waarvan ieder land en rederij lid is die Antarctica bezoekt voor wetenschappelijke doeleinden of toerisme. De IAATO stelt nog extra eisen voor bezoeken. Zo heeft de Oosterdam te veel passagiers om landings te doen. We mogen alleen rond mogen varen en de mooie plakjes van een kleine afstand bekijken. Als allerlaatste stap moeten alle brug officieren en de expeditie leiders een examen doen of ze alle IAATO regeltjes kennen. En dan pas kan het feest echt beginnen!

Dag 1 | Vandaag begint het bezoek aan Antarctica echt, gisteren mochten we al even proeven met  een bezoekje aan Deception Island. Vanaf een grote afstand konden pinguïns gespot worden. Zonder verrekijker kon je het verschil niet zien tussen een steen en penguin, zo ver weg waren ze.

Vooraf werden er door veel mensen gevraagd welke plekken we tijdens onze vier dagen hier zouden bezoeken. De route in Antarctica is echt niet te plannen. Het is alleen mogelijk om locaties te bezoeken waar geen ijs en redelijke weersomstandigheden zijn. De dag word begonnen met plan A, dat was naar de onderzoekers op Palmer Station zwaaien. Voorheen namen we op de eerste dag onderzoekers aan boord om oa lezingen te geven en konden genieten van de luxe hier. Door de, nu nog geldende, IAATO regels rondom Corona mogen wij geen onderzoekers aan boord nemen. Hopelijk kan dat in de toekomst weer.

Tja, Plan A bleek niet mogelijk, op naar Plan B, kijken of we bij Lemaire Channel in de buurt kunnen komen. Helaas lag Lemaire helemaal vol ijs, en was het op zoek naar een Plan C. Terwijl Plan C werd gesmeden spotte we pinguïns aan bakboord, een heel roze pad door de sneeuw de berg op verklapte de aanwezigheid van deze vogels die niet kunnen vliegen. Het is grappig om te zien dat de ene omhoog huppelt en de ander naar beneden, en ja ze vallen/struikelen net zo vaak als je op de YouTube filmpjes ziet. Sommige pinguïns denken het wiel opnieuw uit te vinden en proberen in hun eentje een heel nieuw pad te maken door meters dikke sneeuw. Wat betekent dat hij of zij er dan 20 keer zo lang over doet en je af en toe een zwart plukje boven de sneeuw uit zien springen. Ze gaan gestaag door om hun doel te bereiken! In dit beval was dat boven op de berg.

We eindigden de dag in Neumayer Channel waar we ook langs Port Lockroy kwamen, dit is het meest zuidelijke postkantoor ter wereld. Per seizoen worden er 18.000 poststukken gestempeld en verstuurd. Klein detail, hoogst waarschijnlijk gaat je post gewoon weer mee terug met de boot waar jij ook mee gekomen bent, maar dat mag de pret niet drukken. De post gaat namelijk vanaf hier naar de Falklandeilanden waar het word uitgezocht en verder het avontuur vervolgt naar de geadresseerde. Drie vrouwen wonen hier in het zomer seizoen als de cruiseschepen in de regio zijn, ze hebben geen stromend water en kunnen alleen genieten van een warme douche wanneer ze aan boord mogen van de schepen die het postkantoor bezoeken. Wij zijn te groot om van boord te mogen dus zelf post versturen vanaf deze plek is niet mogelijk, echter ben ik wel een plannetje aan het smeden. Laten we het ‘Operatie Shackleton’ noemen, ik wil nog niet teveel prijs geven maar later hierover meer. Voor de nieuwsgierigen onder jullie kan ik jullie de blog van Ushuaia 17 februari 2023 aanraden, daarin kunnen jullie lezen hoe het verder met ‘Operatie Shackelton’ is gegaan!

Dag 2 | Het gedeelte van Antarctica wat wij bezoeken is het Antarctisch Schiereiland. Dit bestaat uit allemaal baaitjes en eilandjes. Tijdens de winter op het zuidelijk halfrond is de zee hier bevroren, nu niet meer en drijft er veel los ijs rond waar wij voorzichtig omheen moeten manoeuvreren. Het is vaak lastig te zien of het om jong ijs gaat, waar nog veel luchtbelletjes in zitten en dus redelijk zacht is, of dat het 4000 jaar oud landijs is. Oud landijs is zo  keihard en scherp dat het zo door de scheepshuid kan snijden als een warm mes door de boter. Voor Symen en zijn collega’s op de brug is het de hele dag erg opletten. Overdag zie je het ijs en het verschil veel beter als ’s nachts, maar het ijs is er nog steeds.

Vanochtend hebben we Paradise Bay en Neko Harbour bezocht. We hadden gigantisch geluk met de vele walvissen die hier graag komen en de enkele orca. In de middag stond een bezoekje bij Cuverville Island op het programma, waar een hele grote pinguïn kolonie zit. Helaas konden we niet heel dichtbij komen omdat er een expeditie schip met een onderzeeër aan het spelen was. Als toerist kun je tegenwoordig meer en meer ontdekken op Antarctica als je maar de portemonnee trekt! Je kunt hier overnachten in een tentje, kanoën, met een zodiac de wal op en tussen de pinguïns lopen, met een onderzeeër de onderwaterwereld ontdekken, met een helicopter de lucht in. Zolang je portemonnee de ruimte heeft is tegenwoordig de sky de limit! We konden de pinguïns overigens wel duidelijk ruiken, wat een stank komt er van zo’n kolonie af!

We sloten de dag af in Puerto Orne. Deze baai bestaat uit 2 kommen met elk een gletsjer. Tijdens het invaren word het schip omringt door bijna 300 graden bergen bedenkt met sneeuw en ijs. Het hoogtepunt was toch wel het oorverdovend geluid dat te horen was, ook wel White Thunder genoemd. Door het ontstaan van scheuren in het gletsjer breken delen er van af in de zee, met een grote plons als resultaat.

Dag 3 | Voor vandaag staan Wilhelmina Bay en Charlotte Bay op het schema, het plan was om Wilhelmina Bay helemaal rond te varen, maar de ijsomstandigheden bleken op het uiteinde toch een beetje teveel voor de Oosterdam. Zodoende dat we het vanaf de andere kant van de baai nogmaals probeerde. De ijsberg machines hadden hier weer op volle toeren gedraaid en de mooiste vormen van ijs gingen aan ons voorbij. Deze baai is een grote voedselbron voor walvissen en die waren hier ook in grote getale aanwezig. Ik kon mijn geluk niet op en liep de hele dag rond met een glimlach op mijn gezicht, voor iedereen die mij kent weet dat ik verzot ben op walvissen. Aan het eind van de dag zijn we nog Charlotte Bay binnen gevaren en hier was het vooral zoeken naar roze sneeuw. Anders dan in Nederland is de sneeuw wit en soms geel, gele sneeuw moet je niet eten! Hier in Antarctica moet je ook de roze sneeuw niet eten, dit is sneeuw met pinguïn poep erop. Deze roze kleur geeft van een grote afstand al aan dat hier pinguïns zitten, nog voordat je ze met een verrekijker kan onderscheiden van een rots.

Dag 4 | Het begon vanmorgen weer met een plan A, het bezoeken van Hope Bay waar ook een grote pinguïn kolonie zit met ernaast een Chileens onderzoek station. Uit satelliet beelden bleek al snel dat de baai onbereikbaar was voor de Oosterdam door het vele ijs dat er lag. Plan B werd gemaakt en op weg naar Elephant Island gingen we. Hier heeft de crew van Shackleton de winter doorgebracht in 1916 nadat de Endurance was vergaan in het pakijs van de Weddell Sea en Shackleton naar Zuid Amerika roeide om een reddingsmissie op gang te zetten. Eenmaal aangekomen was er geen hand voor ogen te zien door de dichte mist. Rondom Elephant Island is veel gletsjer ijs, dit is oer oud ijs waarin navigatie bijna onmogelijk is, vooral in dichte mist. Uiteindelijk hebben we weinig gezien deze dag en heeft het schip koers gezet naar de Falklands. Door dit eerdere vertrek hadden we een rustig zeetje tijdens de oversteek op Drake Passage. In dit stukje water kan het aardig spoken en muren van water van 15 meter zijn meer regel dan uitzondering. Onze timing kon niet beter tussen de depressies door. De golven kunnen hier heel goed groeien omdat de zee en depressies nergens afgeremd worden door land en bergketens. Get kan rondjes blijven draaien om Antarctica wat monster stormen tot resultaat kan hebben.

Tip … om te lezen!

‘Niemandlands – Een Antarctische ontdekkingsreis’

Adwin de Kluyver

Zeer interessant boek over de ontdekking van dit schitterende continent. Ik kan het zeker aanraden om vooraf meer te lezen. Aan boord worden tijdens deze cruises wel lezingen geven, in het engels. Soms is het gewoon heerlijk om in je eigen tempo kennis op te doen over een nieuwe plek die je gaat bezoeken!