ANZAC-day, 25-april, de dag dat de gesneuvelde Nieuw Zeelandse en Australische soldaten tijdens de eerste wereld oorlog worden herdacht. De herdenkingen vinden plaats om half 7 s’ochtends, het moment waarop de troepen landen op het strand in Falapoli, Turkije. Vandaag is een officieel feestdag, beetje vreemde benaming voor een dag als vandaag, er gelden wel weer een aantal voor ons vreemde regels. Het is een officiële vrije dag hier in Nieuw Zeeland en net als met Pasen is er vandaag weer een alcohol verkoop verbod, alleen telt deze vandaag maar tot het middag uur. De meeste winkels, restaurants en koffie tentjes zijn ook gesloten tot na die tijd. Een andere regel welke wel in ons voordeel is, niet dat we van plan waren om alcohol te nuttigen bij het ontbijt, is dat het de hele dag gratis en onbeperkt parkeren is!

We hebben in de tentoonstelling in Te Papa gezien wat een verschrikkelijke periode de Anzac soldaten in Turkije hebben meegemaakt. Het is daar prachtig in beeld gebracht, zeer indrukwekkend. Alleen voelde het niet helemaal juist voor ons om als toerist een herdenking ceremonie bij te wonen. Iedereen hier draagt ook de poppies (klaproos) op hun borst, zoals in Groot Brittannië in November, om hun voorvaders te eren die in de oorlog hebben gevochten. Om het goede doel te steunen hebben we wel een poppie gekocht, ook meer om het verhaal erachter aan te horen. Gekocht … eigenlijk zijn ze gratis, overal op straat zitten veteranen de week voor ANZAC-day op de straat met klaprozen om geld op te halen voor een fonds voor veteranen. Je doet een donatie aan het fonds, wat eigenlijk wel een slim idee is om de kas te spekken, en als beloning mag je een poppie pakken. Het gevoel om deze actief te dragen is er niet, we voelden ons niet helemaal comfortabel. Je wilt niemand tegen het zere been stoten die daadwerkelijk een voorouder verloren is, wij zijn toch maar toeristen om het zo te zeggen. En voor ons persoonlijk is de eerste wereldoorlog verder weg dan de tweede, deze oorlog heeft effect gehad op onze beide families. Het is overigens wel heel mooi om te zien hoe actief mensen zijn rondom ANZAC-day, het leeft hier nog echt. Soms vraag ik me wel eens af of toch de veteranen uit de tweede wereld oorlog, en die daarna zijn gesneuveld, langzaam vergeten worden.

Zeer verbaasd waren we om vandaag het VVV in Napier open aan te treffen, we zijn al locaties tegengekomen die juist in het weekend, op feestdagen en in de schoolvakanties gesloten zijn. Snap dat het personeel, of de vrijwilligers, ook vakantie en weekend willen vieren, toch is dit het moment waarop toeristen komen. De man bij de iSite was in een zeer goed humeur en hielp ons enthousiast met alles wat we wilden weten. Even ontspannen, en niets doen, leek ons wel lekker en zo pakte we na ons bezoek de zwemspullen uit de camper en kochten we een kaartje voor Ocean Spa. Het klinkt wat decadenter dan het is, het is een complex met een diverse zwembaden, een aantal baden zijn heerlijk verwarmd tot wel 40c. Een sauna en stoomcabine zijn ook aanwezig hier, het is geen Fort Beemster en kinderen zijn hier toegestaan, hoe dan ook hebben wij ontzettend genoten van een beetje badderen, boek lezen en niets doen.

Totaal zen zochten we onze slaapplaats voor de aankomende twee nachten op, Perfume Point. Zeer populair bij de locale bevolking, dit is één van de weinige plekken in Napier waar zwemmen in zee veilig is. Rondom de staat zijn veel stromingen die al heel wat levens hebben gekost. De camperplaatsen op Perfume Point zijn alleen voor voertuigen die zelfvoorzienend zijn, wc aan boord – watertank – afvalwatertank. Bij het boeken van de camper hadden we in gedachten graag van dit soort plekken gebruik te maken, ze zijn gratis en vaak ook nog voorzien van een toilet, bij andere hebben we zelfs vers water gezien. Na het badderen, waar het overigens ontzettend druk was met families die er zelfs verjaardagen vieren, zei iets in ons beide dat we beetje haast moesten maken naar de parkeerplaats, bij aankomst waren twee van de vier plaatsen bezet. Tijdens het netjes inparkeren van de KEA duwde een oude man ons bijna uit de weg want hij wou perse dat vierde plekje. Nou meneer, niet zo’n haast dat is nergens voor nodig! Die meneer dacht daar anders over en gelijk had hij! In nog geen kwartier maakte zo’n tien campers rechtsomkeer aangezien alle aangewezen plekken bezet waren. Een Amerikaans koppel die vond de regels allemaal maar stom en parkeerde z’n gigantische motorhome, veel langer dan de maximale zeven meter, zo op een reguliere parkeerplek en vertrok daar niet meer vandaan. Tijdens de lunch hebben we ons verkneukeld over het geluk dat we die middag hadden en hebben we heerlijk mensen gekeken voor we naar een bar gingen om een oud collega van Symen te ontmoeten. Symen gaat onverwachts naar een ander schip, wat blijkt … hij heeft net een contract aangeboden gekregen op hetzelfde schip als muzikant. Wat is de wereld dan toch klein. Zie je elkaar vijf jaar niet, en dan opeens twee keer in één maand aan beide einden van de wereld!

De reden van ons bezoek aan Napier is niet een dagje niets doen of een collega zien voor een drankje, dat is Pacifica. Na een nacht te hebben doorgebracht op Parfume Point verhuisde we de camper naar de oprit van het huis van Damien, waar we na een dagje door de stad te hebben geslenterd en plannen hebben gemaakt voor de aankomende week even konden opfrissen voor we eindelijk uiteten gingen bij chef Jeremy Ramaka. We volgen hem al lange tijd op sociale media, de wens om bij een Maori chef te eten maakte dat we na het bepalen van onze plannen een reservering konden maken. Jeremy noemt zichzelf trots, koppig en gepassioneerd. Het menu kan elke dag veranderen, je kan bij aankomst er voor kiezen om het menu te zien … kiezen wat je eet is niet mogelijk! Wel kan je aangeven als je voedsel allergie heb, chef Jeremy houd van soja producten. Wat ik zou gaan eten die avond? Niemand die het wist, alleen de chef terwijl hij ‘t gerecht uit z’n mouw schudde. 

Wat hebben we een fantastische avond gehad, met geweldige gerechten en lekkere wijnen. Het restaurant heeft ruimte voor 30 gasten welke kunnen arriveren om zes of zeven uur. De gerechten worden op hetzelfde moment uitgeserveerd aan de gasten, wat het makkelijk maakt voor het kleine team van vier dat het restaurant runt. Het zou niemand verbazen, die ons goed kent, dat wij als tweede stel binnen kwamen en als één na laatste stel het restaurant verlieten. Het laatste stel is bevriend met de chef, die bleven nog even hangen … al was Nathalie z’n vrouw wel een beetje ongerust dat hij vergeten was dat het vrijdag is, niet zaterdag, en hij morgen gewoon weer moet werken. 

Menu

Prawn, miso custard

~

Spiced coconut creamed papa tortellini

~

Trevally dashi & soy sago pearls

~

Char siu duck, combo seaweed & mushroom broth

~

Warmed venison, parmesan polenta

~

Chocolate mouse, banana

Or

Hohepa cheese, honeycomb, fig bread

Favoriete adresje voor … Ontspannen!

Ocean Spa

42 Marine Parade, Bluff Hill

Napier, Nieuw Zeeland

Even een plek om te ontspannen, voor het bedrag van $ 11,50 p.p, op het moment van schijven staat dat gelijk aan € 6,35, kan je het eigenlijk niet laten. Houd er wel rekening mee dat tijdens de vakantie, feestdagen en in het weekend het hier druk kan zijn met gezinnen.

Favoriete adresje voor … Eten!

Pacifica

209 Marine Parade

Napier, Nieuw Zeeland

Wil je bij een Maori chef eten? Dan is dit echt een geweldige kans, de prijzen zijn ook zeer goed te doen. Om moment van schrijven € 60,- voor een zes gangen diner en € 105,- voor het diner met wijn paring. Houd wel de website in de gaten, voor de toekomst hebben Jeremy en Nathalie andere plannen! Welke dat zijn, dat weten ze zelf ook nog niet, maar ze stoppen wel met Pacifica bij het aflopen van de huur.